Modern çiftçiler sarımsakları iki şekilde yetiştiriyorlar: setler halinde ve doğrudan karanfillerle. İlk seçenek daha fazla zaman alıcı, emek yoğun ve mali açıdan maliyetlidir. Bununla birlikte, çeşitli nitelikleri korurken ve hatta geliştirirken iyi bir hasat yetiştirmenize olanak tanıyan da bu yaklaşımdır. Bu nedenle tek dişli sarımsak ve üreme kültürü için kullanımının özellikleri hakkında her şeyi öğrenmeye değer.
Ne olduğunu?
Tek diş, tek başına yuvarlak veya hafif uzun bir diştir. Bu durumda, tohumlardan yetiştirilen ve sırasıyla oklar, yani hava ampulleri şeklinde oluşan ekim malzemesinden bahsediyoruz. Kural olarak, bitki onları yaklaşık olarak yaz ortasında “atıyor”. “Tek dişli sarımsak” terimini ilk kez duyan pek çok kişinin, onu bu efsanevi sebzenin karanfilsiz tek baş şeklindeki çeşitlerinden biri olarak görmesi dikkat çekicidir.
Aslında bu, içinde bahsedilen okların oluştuğu herhangi bir sarımsak türünden elde edilen ekim materyalini ifade eder.
Daha önce de belirtildiği gibi, küçük dişler yuvarlak veya oval bir şekle sahiptir. Bazı durumlarda tek dişler büyük bezelyelere benzemektedir. Sonbaharda toprağa düşerlerse haziran başına yaklaştıkça sarımsak başağına dönüşürler. Optimumun 20 ila 25 mm boyutlarında bir set olduğu deneysel olarak kanıtlanmıştır.
Tek dişin diğer ekim malzemesi çeşitlerinden tam olarak ne kadar farklı olduğunu belirlemek önemlidir.
Artan donma direnci.
Zararlı böceklerin yanı sıra birçok hastalığa karşı bağışıklık.
İyi verim.
Çeşitliliğin özelliklerini koruma ve temel niteliklerini güncelleme yeteneği.
Pek çok acemi bahçıvan ve bahçıvan, bu baharatlı sebzeyi yetiştirmenin neden bu kadar zor olduğuna dair tamamen mantıklı bir soru soruyor. Diş dikmek ve havalı tohumlarla uğraşmamak çok daha kolaydır. Burada kilit nokta doğal bağışıklığın ve en önemli çeşit niteliklerinin korunmasıdır.
Tek dişin tohum olarak kullanıldığı açıklanan yöntemin tanımlayıcı avantajları listesine çeşitli faktörler dahil edilmelidir.
Malzemenin yere yerleştirilmeden önce kalibre edilmesini sağlayan yuvarlak şekil.
İniş kolaylığı. Ortaya çıkan rizomlar aşağıya doğru karanfilleri kesinlikle dikey olarak konumlandırırlar.
Aktif köklenme ve iddiasızlık.
Sevok’un kışı çok iyi tolere etmesi sayesinde dona dayanıklılık.
Gelecek yıl bereketli bir hasat alma olasılığı.
Büyük kafaları ve ampulleri soymaya gerek yok.
Dikim sırasında benzer ağırlık ve büyüklükteki karanfillerden yetiştirilen sarımsakla karşılaştırıldığında daha yüksek verim.
Tek dişin ana dezavantajı bu malzemenin oldukça yüksek maliyetidir. Ayrıca uygun sayıda karanfil ile tam teşekküllü bir ampul elde etme sürecinin süresine de odaklanmaya değer.
Söz konusu yöntemi kullanarak, günümüzde mevcut olan ve okların oluşturulduğu tüm sarımsak türlerini çoğaltmak mümkündür. Aynı zamanda, bahçıvanlar arasında en popüler olan birkaç çeşit vardır.
“Almanca” – 45-50 gr ağırlığında başları olan bir mevsim ortası sebze çeşididir.
alkol – küçük (40 g’a kadar) başlı ve hoş aromalı kış sarımsakları.
“Sofievski” – beyazımsı veya açık mor başlarla karakterize edilen, ağırlığı 105 g’a ulaşabilen bir sarımsak çeşidi.
“Işın” – kış, erken dönem sarımsak türü, belirgin bir tat keskinliği ile karakterize edilir.
Yukarıdakilerin hepsine ek olarak, Lyubasha gibi tohum seçimi için bu kadar başarılı bir çeşitliliğin altını çizmeye değer. Başlıca rekabet avantajları, erken gelişmişliğin yanı sıra düşük sıcaklıklara ve kuraklığa karşı dayanıklılıktır. En yüksek verim ılıman iklimlerde ve güney bölgelerde yetiştirildiğinde kaydedilir.
İniş
Çoğu zaman, gelecek yıl hasat yapabilmeniz için sonbaharda toprağa tek dişli sarımsak ekilir. Aynı zamanda sıradan kış bitkilerinde olduğu gibi özen gösterilmesi gerekir. Bölgenin iklim özellikleri ve hava tahminleri dikkate alınarak ilkbaharda tek diş ekimine de izin verilmektedir.
Burada malzemeyi yere koymadan önce çimlendirmek önemlidir, böylece dilimli bir kafa oluşturacak zamanı olur.
Sarımsak ekiminden önceki hazırlık aşamasına özellikle dikkat edilmesi şiddetle tavsiye edilir. Bu durumda en önemli olan birkaç noktadır.
Sonbahar döneminde arazinin sürülmesi veya kazılmasından önce alanın alanına bağlı olarak gübrelerin uygulanması gerekir. Yüz metrekare, her biri sırasıyla XNUMX ve XNUMX kg olmak üzere 0,5 kg’a kadar kompost veya yaşlı gübrenin yanı sıra potasyum ve süperfosfat alır.
Toprağa ekimden yaklaşık bir ay önce tek diş Biomaster, Rostok ve benzeri preparatlar bazında hazırlanan uyarıcı solüsyonlara yerleştirilir. Bir sonraki aşamada tohum pamuklu bez ve plastik poşetlere sarılarak kuruması önlenir. Bu şekilde paketlenen bezelyeler yaklaşık +5 derece sıcaklıktaki buzdolaplarına gönderilir. Sonuç olarak bir ay sonra yani ekim sırasında fidelerde santimetrelik kökler belirir.
Sarımsak, 2 derecelik bir sıcaklıkta toprağa ekilir. Önemli olan, ortaya çıkan ve hala oldukça kırılgan olan kök sistemine zarar vermemek.
Daha önce de belirtildiği gibi, sonbaharda sarımsak alanı gübrelenmelidir. Kış mahsullerinden değil, ilkbahar ekiminden bahsediyorsak, bir takım adımlar gerekli olacaktır.
Yabani otlardan kurtulun.
Gelecekteki yatakları dikkatlice hizalayın.
Bir bakır sülfat çözeltisi (10 litre suya 1 yemek kaşığı) ile ekim alanları dökün. Optimum tüketim, metrekare toprak başına 2 litre karışımdır.
Yatakları 2-3 gün siyah filmle örtün.
Koşullara ve diğer nesnel nedenlere bağlı olarak, sarımsak hava ampullerinin ekimi için iki program mümkündür.
Kış mahsulleri – gerekli agroteknik önlemler ilk donun başlamasından 35-45 gün önce gerçekleştirilir. 20 Eylül’den 10 Ekim’e kadar olan döneme denk gelirler.
İlkbahar – Toprağa iniş, uygun hava koşullarında erken ilkbaharda yapılır.
Tarif edilen malzeme standarda yani çizgi desenine göre ekilir. Sıralar arasındaki aralıklar (bu durumda çizgiler) 20 ila 25 cm arasında olmalıdır. İdeal ampul konsantrasyonunun (hava nodülleri) doğrusal metre başına 40-50 adet olduğu kabul edilir. Çapı 3-5 ve 5 mm olan tek dişler sırasıyla 3 ve 4-5 cm daldırılır.
Bakım
İyi bir hasat elde etmek için doğru ve zamanında ekimin tek başına yeterli olmadığı bir sır değildir. Aynı zamanda, baharatlı bir sebzeyi yetiştirmenin dikkate alınan yöntemi zahmetli ve zaman alıcıdır. Bununla birlikte, tüm bu dezavantajlar, yöntemin ekim aşamasında açıkça ortaya çıkan avantajları ile tamamen dengelenmektedir.
Mesele şu ki, sevok’un oluklara dikkatlice yerleştirilmesine gerek yok. Çimlenme sürecinde kendisini mükemmel bir şekilde yönlendirir.
Ayrıca tek bir dişe bakmanın özelliklerini değerlendirirken, bu malzemenin dikkate alınması önemlidir:
İçin Zengin bir hasat elde etmek için elbette biraz çaba sarf etmeniz gerekecek. Ve özellikle sulamaya paralel olarak yapılan toprağı gevşetme ihtiyacından bahsediyoruz. Bu, yabani otlardan kurtulmanıza olanak tanır ve aynı zamanda kök sistemine neme ve havaya erişim sağlar. Bir diğer önemli tarım tekniği ise büyüyen başları kuraklıktan, mantar ve virüslerin yanı sıra zararlı böceklerin yayılmasından koruyabilen yatakların malçlanmasıdır.
Sulama
Kış dönemi ve ilk bahar ayı için en önemli olan sarımsağın nemi sevdiği bir sır değil. Yetersiz kar durumunda, sahada mevcut olan her şeyin yatakların üzerine tırmıklanması şiddetle tavsiye edilir. Bu yaklaşım sayesinde sarımsağı dondan korumak ve toprağı yeterli miktarda nemle doyurmak mümkün olacaktır.
Sulama çalışmaları hava koşulları dikkate alınarak yerleşik, ılık su kullanılarak yapılır. Kuru dönemlerde buna özellikle dikkat edilmelidir. Bu gibi durumlarda nisan ayından itibaren haftada en az bir kez sulama yapılır.
Ek gübreleme
Sürgünler ortaya çıktığında toprağa amonyak gübresi uygulanır. Sarımsak yatakları ilk kez nisan ayında gübrelenir ve ikinci prosedür genellikle mayıs sonu veya haziran başına denk gelir. İkinci durumda alternatif olarak güherçile kullanılmasına izin verilir. Gübrenin büyük kısmının ekimden önce uygulandığını dikkate almak önemlidir.
Ancak bazı durumlarda açıklanan kültür ek bakım gerektirir.
Büyüme mevsimi boyunca tek dişli sarımsağın birkaç kez beslenmesi gerekir. Kış mahsullerinin olduğu bir durumda organik maddeler veya üre eklenir. Bu, Nisan ayının ilk günlerinde, ardından bir ay sonra ve üçüncü kez Haziran ayında yapılmalıdır. Azotlu gübreler kullanırken, bunların fazlalığının bitkinin toprak üstü kısımlarının aktif büyümesine ve yavaşlamasına ve bazen kök sisteminin gelişiminin tamamen durmasına yol açtığını dikkate almak önemlidir.
Hastalıklar ve zararlılar
Her şeyden önce, tarif edilen sebze mahsulünün etkili bir böcek ilacı olarak sıklıkla diğer bitkilerin yanına ekildiğini hatırlamakta fayda var. Bununla birlikte, bu özelliklerine rağmen sarımsağın kendisi, hastalıkların yanı sıra zararlıların saldırısına da uğrayabilir. İkincisinin listesi şunları içerir:
siyah kalıp;
fusariosis;
pas, paslanma;
tüylü küf;
bakteriyel çürüklük.
Vakaların büyük çoğunluğunda hastalıkların yanlış ve zamansız toprak işlemenin sonucu olduğunu dikkate almak önemlidir. Ek olarak, enfeksiyonun nedeni ve hastalığın gelişimi ürün rotasyonunun ihlali olabilir. Düşük kaliteli, enfekte ekim malzemesinin kullanımı gibi önemli bir faktörü unutmayınız.
Sarımsakları gözetimsiz ve zararlı böcekleri bırakmayın. Bu durumda bitki için en tehlikeli olan birkaç zararlıdır.
kök nematoduBitki özsuyuyla beslenen ve saplara zarar veren günümüzün en zararlı böceklerinden biridir. Bunun sonucunda büyümede yavaşlama olur ve sarımsak başlarında hasar meydana gelir.
Soğan güvesi – Larvaları gövdelere ve yapraklara bırakan, yaygın ve daha az tehlikeli olmayan bir başka zararlıdır. Doğan solucanlar, gelişimde önemli bir yavaşlama nedeniyle kültüre onarılamaz zararlar verir.
Gizlice soğanSarımsak da dahil olmak üzere saplardan beslenen ve içlerinde boşlukların oluşmasına neden olan küçük bir böcektir. Bu, bitkilerin solmasına ve ölümüne yol açar.
Kök soğan akarı – rizomların zarar görmesi nedeniyle fusarium gelişimini tetikleyen bir haşere.
Parazitlerin varlığının belirtilerini ve hastalık semptomlarını tespit ederken, özel preparatlar ve halk ilaçları kullanarak derhal uygun önlemlerin alınması gerekir. Yetkin bakım ve ekim malzemesinin uygun şekilde hazırlanması, zararlıların zarar görmesi ve tehlikeli hastalıklarla enfeksiyon riskini en aza indirmenize olanak tanır. Bol ve kaliteli bir hasatın anahtarı olacak sarımsak setlerinin yetiştirilmesine yönelik bu yaklaşımdır. Sarımsağın optimal öncüllerinin havuç, pancar, salatalık ve yeşillik olduğunu açıklığa kavuşturmak gerekir.
Aynı zamanda soğan ve sarımsaktan sonra ekilmesi de oldukça istenmeyen bir durumdur.
Bu sayfayı favorilerinize ekleyebilirsiniz
