Opis i główne cechy cukinii Iskander ze zdjęciami i recenzjami

Hybrydy cukinii są zawsze poszukiwane wśród letnich mieszkańców ze względu na ich właściwości wzmocnione selekcją. Przeczytaj o jednej z najpopularniejszych odmian w naszym artykule.

Cukinia odmiana Iskander

Cukinia pozostawia Iskandera cętkowanego

Opis i główne cechy cukinii Iskander ze zdjęciami i recenzjami

Owoce cukinii mają jasnozielony kolor

Opis i cechy odmiany Iskander F1

W ostatnich latach coraz większą popularność zyskuje holenderski hybrydowy Iskander F1. Doskonała wydajność, bezpretensjonalność i wczesna dojrzałość stawiają ją w czołówce wśród cukinii.

Region uprawy

Wynik współczesnej selekcji poszerza geografię sadzenia szpiku. Iskander poczuje się świetnie zarówno w środkowej części Rosji, jak i na Dalekim Wschodzie, nie będzie bał się krótkiego syberyjskiego lata i swoimi owocami zadowoli Ural i Wołgę. Początkowo został wpisany do Państwowego Rejestru Osiągnięć Hodowlanych Rosji dla obwodu Niżniewołskiego na otwartym terenie.

Wygląd

Roślina jest zwarta, energiczna i krzaczasta. Liście zielone z wyraźnymi plamami są duże, średnio rozcięte.

Owoce Iskandera F1 są bladozielone z małymi jasnymi plamkami. Są małe, maczugowate, zwężające się na łodydze. Masa towaru waha się w granicach 500-700 g, cukinia rzadko osiąga długość większą niż 20 cm. Cienką skórkę z ledwo zauważalną powłoką woskową można łatwo usunąć nożem.

Produktywność i zakres owoców

Iskander F1 słynie z wysokiej wydajności: maksymalne plony osiągają 916 centów na hektar lub do 17 kg na krzak.

Plon odmiany jest prawie 37 razy wyższy od standardu cukinii Gribovskie 2!

Wczesna dojrzałość odmiany pozwala zebrać doskonałe plony w ciągu 40-50 dni po posadzeniu. Szklarnie i zadaszone grządki pozwolą na jeszcze szybsze dojrzewanie warzyw. Koniec owocowania następuje dopiero wraz z pierwszymi przymrozkami. Ze względu na doskonałą wydajność i bezpretensjonalność cukinia polecana jest do uprawy przemysłowej.

Niezrównany smak Iskandera zachowuje się przez cały sezon. Miąższ jest kremowobiały, jędrny i delikatny. Odmiana stosowana do celów stołowych, nie traci swoich właściwości podczas zamrażania i konserwacji.

Recenzja wideo odmiany cukinii Iskander, zobacz następujący film:

Odporność na choroby i szkodniki

Odmiana ma dobrą odporność na powszechne choroby cukinii. Aby utrzymać odporność na choroby, najlepiej nadaje się profilaktyka: przestrzeganie płodozmianu, utrzymywanie optymalnego poziomu wilgoci, regularne odchwaszczanie i spulchnianie. Ponowne sadzenie i lądowanie w ziemi po przedstawicielach dyni lub obok nich jest niedopuszczalne.

Sadzenie i uprawa cukinii Iskander F1

Istnieją dwa główne sposoby sadzenia cukinii:

  • sadzonka;
  • sadzenie nasion w ziemi.

Rozważmy każdy z nich bardziej szczegółowo.

Metoda rozsadowa

Metoda sadzonek jest bardziej pracochłonna i kosztowna, ale pierwsze zbiory zadowolą 2-3 tygodnie wcześniej. Siew sadzonek rozpoczyna się około miesiąca przed aktywną pracą w ogrodzie.

Przygotowanie nasion

Przygotowanie nasion do sadzonek odbywa się w następującej kolejności:

  • moczenie w roztworze stymulującym wzrost do 24 godzin;
  • przechowywanie nasion w wilgotnej szmatce przez 24-48 godzin w temperaturze 22-24 stopni.

W odmianach mieszańcowych nie ma możliwości samodzielnego zbioru nasion. Lepiej kupować wysokiej jakości materiał do siewu od zaufanych dostawców.

Siew dla sadzonek

Do aktywnego wzrostu roślin pożądane jest stosowanie nawożonej gleby. Jako dodatki odpowiednie są torf, obornik, humus.

Możesz samodzielnie przygotować pożywkę dla sadzonek. Do tego będziesz potrzebować:

  • trociny 1 część;
  • torf 5 części;
  • humus 5 części;
  • 0,5 szklanki popiołu i 5 g azotanu amonu na 10 litrów mieszanki.

Nasiona najlepiej wysiewać w foremkach torfowych, gdyż młode cukinie nie lubią przesadzania. Lub, sadząc na otwartym terenie, przenoś rośliny wraz z ziemią, aby nie uszkodzić korzeni.

Pojemniki do sadzenia napełnia się przygotowaną ziemią i podlewa, nasiona układa się na głębokość 3-4 cm.

Pielęgnacja sadzonek

Pielęgnacja sadzonek obejmuje podlewanie, nawożenie i utrzymywanie korzystnego reżimu temperaturowego. Przed pojawieniem się kiełków idealna temperatura będzie wynosić 18-25 stopni, po 17-20 stopni w dzień i 13-15 w nocy. Podlewanie sadzonek odbywa się wyłącznie ciepłą wodą co 5-7 dni.

W okresie wzrostu rośliny można wykonać 2 pogłówne nawozy – tydzień po wschodach i kolejny po tym samym czasie. Po raz pierwszy roztwór przygotowuje się w ilości 0,5 łyżeczki. mocznik na litr wody przy zużyciu 0,5 szklanki na roślinę. Drugi raz – 1 łyżeczka. nitrofoska na litr, zużycie – 200-250 ml na kiełki.

Przesadzanie sadzonek do ziemi następuje po ustaniu przymrozków, gdy na roślinie wyrosną już 2-3 prawdziwe liście.

Sadzenie nasion w ziemi

Przygotowane nasiona wysiewa się od razu do ziemi, ale ściśle w dobrze ogrzanej – temperatura na głębokości 5-6 cm nie jest niższa niż 8-10 stopni. Kiełkowanie będzie w dużej mierze zależeć od lokalizacji i jakości gleby.

Sadzenie nasion

Wybór miejsca

Głównym czynnikiem przy wyborze miejsca lądowania jest jakość gleby. Idealną opcją byłaby lekka gleba o neutralnej kwasowości po słonecznej stronie. Wody gruntowe nie powinny znajdować się zbyt blisko, a gleba wymaga dobrego nagrzania przez cały okres wzrostu roślin.

Idealnie, jeśli siew odbędzie się po ziemniakach, cebuli, psiance lub roślinach strączkowych.

Przygotowanie gleby

Cukinia, jak każde warzywo, uwielbia żyzną glebę, dlatego pogłównie jest niezwykle ważne dla wysokich plonów. Ale przed wykonaniem ważne jest, aby wziąć pod uwagę rodzaj gleby. Przykładowo glebę kwaśną należy zalkalizować, natomiast do gleby obojętnej wystarczy nawóz.

Aby uzyskać maksymalny efekt, alkalizacja przeprowadzana jest jesienią.

Opcje nawożenia gleby w tabeli:

Rodzaj gleby Rodzaj nawozu na 1 m2 Piasek Torf lub darń 10 kg i 2 kg trocin lub kompostu, garść popiołu Glina/glina 2-3 kg torfu lub darni i kompostu lub trocin, garść popiołu Torf 10 kg darni lub kompostu, garść popiołu, 15-20 g siarczanu potasu i superfosfatu

Schemat lądowania

Aby zapewnić prawidłowe odżywienie roślin, zaleca się sadzenie w formacie 150-200 × 60-70 cm.

Pod sadzonki przygotowuje się dołki o głębokości 15-20 cm i szerokości około 30 cm, nasiona sadzi się na głębokość 4-6 cm. Są obficie podlewane i stosuje się mieszaninę nawozów humusowych i azofoski.

Sadzonki przesadza się na otwarty teren wieczorem lub przy pochmurnej pogodzie.

Cechy opieki nad cukinią Iskander F1

Iskander F1 to bardzo bezpretensjonalna odmiana, ale właściwa pielęgnacja i pielęgnacja pozwoli uzyskać maksymalny plon doskonałej jakości.

Podlewanie

Cukinia dobrze znosi suchą pogodę, ale dla pełnego wzrostu i rozwoju wymagane jest podlewanie około 20 litrów na krzak. Jest to szczególnie ważne na początku sezonu wegetacyjnego, kiedy roślina dopiero nabiera sił.

Do nawadniania konieczne jest monitorowanie wysychania gleby, wystarczy średnio 1-2 razy w tygodniu. Produkuje się go ciepłą wodą bezpośrednio na ziemię pod korzeniem, aby uniknąć gnicia liści i jajników.

Dodatkowe nawożenie

Regularne nawożenie zwiększa plon o 40-50%. Za optymalne uważa się 3 karmienia w sezonie:

  • w obecności 3-4 prawdziwych arkuszy;
  • na początku pojawienia się jajnika:
  • podczas owocowania.

Pierwsze dodanie dodatków przeprowadza się za pomocą następującej mieszaniny: 20 g azotanu amonu i potasu, 40 g superfosfatu na wiadro wody. Dobrym rozwiązaniem byłoby zastosowanie roztworu obornika kurzego (1 do 20) lub dziewanny (1 do 10) w objętości 2 litrów na roślinę.

W drugim i trzecim karmieniu kompozycję odżywczą przygotowuje się z 50 g superfosfatu i 50 g azotanu potasu na wiadro wody.

Cukinia nie lubi nawozów zawierających chlor.

Rozpylający

Opryskiwanie cukinii ma 2 cele:

  • zwiększenie odporności na szkodniki i choroby;
  • przyciąganie owadów w celu lepszego zapylenia.

Aby zwiększyć odporność rośliny na opryski, można zastosować środki ludowe: napary ze skórek cebuli i czosnku, napar tytoniowy lub roztwór popiołu i mydła.

Opryskiwanie cukinii

Aby przyciągnąć zapylacze, stosuje się słodzony roztwór: 5 g kwasu borowego rozpuszcza się w wiadrze z wodą, dodaje się cukier. Ta opcja dotyczy cukinii szklarniowej.

Spulchnianie, pielenie i ściółkowanie

Spulchnienie gleby zwiększy jej zdolność przenoszenia wilgoci, powietrza i ciepła. Jednak wymagana będzie szczególna ostrożność ze względu na korzenie cukinii znajdujące się blisko powierzchni. Ściółkowanie torfem i humusem uprości to zadanie.

Pielenie przeprowadza się w miarę wzrostu chwastów. Konieczne jest ich dokładne monitorowanie w okresie aktywnego wzrostu rośliny. Gdy duże liście cukinii zaczną zatykać wzrost innych roślin, a łóżko pozostanie prawie czyste.

Zbiór i przechowywanie plonów

Wczesna dojrzałość Iskandera daje możliwość zbioru pierwszych warzyw w 40-45 dni po kiełkowaniu. Cukinię usuwaj z krzaka przy suchej pogodzie 2-3 razy w tygodniu. Niezwykłą cechą tej odmiany jest to, że im wyższe opłaty, tym więcej nowych jajników.

Dobrze dojrzałe warzywa można przechowywać w piwnicy do 6 miesięcy w temperaturze do +10 stopni. Dojrzałość łatwo sprawdzić: skórka twardnieje i nie poddaje się zarysowaniom, a dźwięk przy stukaniu jest głuchy.

Walory smakowe Iskandera F1 zostają zachowane podczas konserwacji i zamrażania.

Szkodniki i choroby

Cukinia może cierpieć na choroby lub szkodniki. Główne oznaki uszkodzeń i metody walki podano w tabeli:

Objawy choroby/szkodnika Leczenie Antraknoza Rozmnażające się jasne plamy na liściach, liście stają się brązowe i wysychają. Usunięcie chorych części, spryskanie płynem Bordeaux. Mączniak prawdziwy Pudrowy biały nalot z tendencją do powiększania dotkniętego obszaru. Leczenie naparem dziewanny lub siana. Szara zgnilizna Rosnące obszary rozkładu na jajnikach i kwiatach. Wymiana gleby, nawozy fosforowe, usuwanie dotkniętych obszarów, rozsądny płodozmian. Peronosporoza Na liściach pojawiają się jasne plamy prowadzące do wiercenia i suszenia. Usuwanie chorych części, spryskanie mieszaniną Bordeaux. Pająk Liczne jasne kropki, liście żółkną i obumierają. Usuwanie chorych liści, spryskanie nalewką z gorzkiego pieprzu. Mszyca melonowa Dotknięte kwiaty, jajnik i liście wysychają i obumierają. Usuwanie i palenie chorych części krzaka, leczenie karbofosem. Zakażenie mączlika grzybem sadzy, liście obumierają. Leczenie preparatami „Confidor” lub „Phosbecid”.

Zalety i wady odmiany

Do niewątpliwych zalet Iskandera F1 należą:

  • wczesne dojrzewanie;
  • wysoka wydajność;
  • długi okres owocowania;
  • szeroka geografia lądowań;
  • długotrwałe przechowywanie;
  • odporność na szkodniki i choroby.

Jedyną wadą jest niemożność samodzielnego zbioru nasion ze względu na hybrydyczność odmiany.

Recenzje cukinii Iskander F1

Michaił, 35 lat, inżynier, Woroneż. Odmiana przypadkowo znalazła się pod ręką przy zakupie nasion. Posadziłem tylko 2 nasiona z 5, oba wykiełkowały. Ten, który rósł w pobliżu ogniska w ogrodzie, zadowolony z dużych zbiorów. O dziwo, nie uległ mrówkom ogrodowym. A jak dobrze jest pokrojony w plasterki uXNUMXbuXNUMXband smażony na patelni! Zdecydowanie polecam. Nadieżda, 45 lat, gospodyni domowa, Rostów nad Donem. Bardzo lubię Iskandera za jego wczesne dojrzewanie, sadzę go co roku. Ostatnie zbiory odbywają się późną jesienią. Smakuje po prostu cudownie, a nawet jest przyjacielem odchudzania! Polecam każdemu!

Wysoko wydajna, wcześnie dojrzała, bezpretensjonalna, delikatna, trwała – to wszystko dotyczy dyni hybrydowej Iskander F1. Rozkoszuj się pysznymi witaminami z ogrodu, bez wielkiego wysiłku.

Możesz dodać tę stronę do zakładek