Üzüm yetiştirilmesi zor bir ürün gibi görünse de evde bile yetiştirilebilmektedir. Bir tencereye dikilen bitki yalnızca dekoratif bir işlevi yerine getirebilir veya ayrıca dairenin sahiplerini tatlı meyvelerle memnun edebilir.
Hangi çeşitler doğru?
Hiçbir üzüm evde yetiştirilemez; yalnızca belirli çeşitler bu amaç için uygundur. Erken olgunlaşan ve bu nedenle yılda birkaç kez ürün üretebilen cılız ve orta boy çeşitlerin tercih edilmesi tavsiye edilir.
Kural olarak, bu tür süs çalıları, düzgün bir şekil ve yaprakların unutulmaz kahverengimsi bir tonu ile karakterize edilir. Meyve verme aşamasında asmalar beyazımsı veya mavimsi meyvelerle kaplıdır.
Yani, bir balkona veya sundurmaya yerleştirebilirsiniz çeşitleri “Tılsım”, “Laura”, “Muscat odası”, “Victoria”, “Kuzey”, “Chaush”, “Tayga” ve yoğun meyve verme türünün diğer temsilcileri. Yeni başlayan yetiştiriciler için önerilir çeşitleri “Rusbol” ve “Elegy”(çok doğru olmayanlar dahil) budamayı tolere eden ve aynı zamanda hastalıklara ve böceklere başarıyla direnen.
Gerekli koşullar
Bir mahsulün yetiştirilmesi için en uygun koşullar, ona enfeksiyonlara karşı koruma ve hızlandırılmış gelişme sağlar. Büyüme mevsimi sırasında üzümlerin apartman veya evde olması gerekir çünkü 19-25 dereceyi aşmayan bir sıcaklık gerektirir. Kışın, mekandaki sıcaklığın 0 ila 10 derece arasında tutulması şartıyla, dikimler camlı balkon şeklinde yeniden düzenlenebilir. Kültür ani sıcaklık değişikliklerinden hoşlanmaz. Nem seviyesi çok yüksek olmalıdır – en az% 70, aksi takdirde asmalar kurumaya başlayacak ve mantar enfeksiyonu ve örümcek akarının ortaya çıkma olasılığı hızla artacaktır. Olumsuz sonuçları önlemek için haftada bir kez ekimlerin üzerine ılık su serpmelisiniz ve kışın ayrıca tencerenin yanına bir hava nemlendirici veya sıvı dolu kaseler yerleştirmelisiniz.
Yetiştirilen üzümler ışığı sever, bunun sonucunda ya güney ya da güneybatı pencere pervazında yetiştirilmeleri gerekir. Yabani çeşitlilik gölgede daha rahat hisseder ve kuzeye veya güneydoğuya bakan bir pencere onun için daha uygundur. Yetiştirici ikinci bir ürün almak istiyorsa, kışın ekim alanlarından 20 santimetre uzağa floresan lambalar yerleştirmesi gerekecektir. Aydınlatma eksikliğinin kültürü yok etmeyeceği, ancak meyvelerin yerleşmesini önleyeceği anlaşılmalıdır. Ancak toprak kabının doğrudan güneş ışığından korunması gerekir.
Başlangıçta ev yapımı üzümler küçük bir tencereye ihtiyaç duyar, ancak sonraki her yıl kabın boyutlarının arttırılması gerekecektir. Fideler sıradan plastik kaplara mükemmel uyum sağlayacak ve yetiştirilen fideler 3-5 litre hacimli bir kaba aktarılmalıdır. Elbette kaplarda bir drenaj tabakası oluşturulmalı ve fazla sulamayı gidermek için delikler açılmalıdır. Mahsul yetiştirmek için kullanılan toprağın besleyici, gevşek ve nefes alabilen olması gerekir. Mağazadan satın almak kolaydır, ancak kendiniz de yapabilirsiniz.
İlk birkaç yılda 3: 1: 3: 2 oranında alınan humuslu toprak, nehir kumu, çim ve kompost karışımı kültür için idealdir. Aynı miktarda bağlı olarak turba, gübre humusu, nehir yatağından kum karışımı kullanılmasına izin verilir. Toprak karışımını kül, süperfosfat, üre ve ayrıca potasyum tuzu ile zenginleştirmek mümkün olacaktır. Drenaj olarak ince taneli genişletilmiş kil, çakıl, seramik parçaları veya özel bir dolgu kullanılabilir.
Toprağın ve drenajın fırında önceden kalsine edilmesi ve potasyum permanganat ile doldurulması tavsiye edilir. Saksılar ayrıca manganez infüzyonu veya bir kova su ve bir çorba kaşığı bakır sülfat bazlı bir çözelti ile işlenir.
İniş özellikleri
Bir apartman dairesinde üzüm yetiştirmek iki ana yolla gelenekseldir. Birincisi meyvelerden çıkarılan tohumların toprağa derinleştirilmesi, ikincisi ise daha fazla köklenme gerektiren çeliklerin kullanılmasıdır. Tohumlar oldukça büyük, kahverengi renkli ve yoğun bir kabuğa sahip olmalıdır. Çekirdeklerinin alındığı meyvelerin olgunlaşmış olması gerekir. Tohumlardan üzüm yetiştirme sürecinin uzun sürdüğünü ve ekimden sadece 6-7 yıl sonra hasat yapmanıza izin verdiğini anlamak önemlidir. Kural olarak, iddiasızlık ve güçlü bağışıklık ile karakterize edilen yabani üzümlerin elde edilmesi için çekirdekli meyve yöntemi kullanılır.
Toplanan kemiklerin bazı işlemlerden geçmesi gerekiyor. Her şeyden önce kalibrasyon gerçekleştirilir; tohumların sayımı ve tüm küçük, hasarlı veya hastalıklı örneklerin ortadan kaldırılması. Ayrıca lekeler, küf izleri veya düzensiz renkler içeren numuneleri de çıkarmanız gerekecektir. Daha sonra malzeme 30 dakika ılık suda ıslatılır. Ortaya çıkan örneklerin derhal atılması gerekir.
Tohum dezenfeksiyonu, hidrojen peroksit veya soluk pembe manganez çözeltisinin kullanıldığı yarım saat boyunca gerçekleştirilir. Kemiklerin büyümesini teşvik etmek için ayrıca 8-12 saat boyunca uyarıcı – hazır “Epin” veya aloe suyuna batırılmalıdır. Sertleşme için tohumlar 3-4 hafta buzdolabına gönderilir, haftada bir kez akan su altında temizlemeyi unutmaz. Malzeme, streç filmle kaplı bir tabakta nemlendirilmiş gazlı bez parçası üzerinde çimlendirilecek ve ısıtılmış, aydınlatılmış bir yere kaldırılacaktır. Tohumları toprağa ektikten sonra ince bir toprak tabakası serpilmeli, nemlendirilmeli ve polietilen ile sıkılmalıdır. Üzümlerin toplanması ilk yaprakların ortaya çıkmasından sonra yapılır.
Kesme yöntemi evde kullanım için çok daha uygundur. Düzgün hazırlanmış asma parçaları kolayca köklenir ve ekimden sonraki ikinci veya üçüncü yılda meyvelerin tadını çıkarır. Piyasada dal satın almak veya asmanın ucundan 8-15 santimetre girintili olarak kendiniz kesmek gelenekseldir. İlgili her kesimde en az birkaç canlı tomurcuk bulunmalıdır. Hem geçen yılın şubeleri hem de bu yılın örnekleri kullanılabilir. Herkes enfeksiyon, leke, yara ve diğer “arızalar” açısından ön muayeneden geçirilir.
Ana bitkideki kesim noktalarına bahçe zifti sürülmelidir.
Hazırlık aşamasında kesimler birkaç saat pembemsi bir manganez çözeltisine batırılır. Daha sonra talaşa sarılır, uçları dışarıda olacak şekilde streç filmle sarılır ve buzdolabına konur. İlkbaharda üzüm kesimlerinin ekimi yapılır. Depolama sırasında talaş periyodik olarak kontrol edilmeli ve karardığında yenileriyle değiştirilmelidir.
Fidelerin köklenmesi ilkbaharın ortasında veya mayıs ayının başında yapılır. Bundan önce her dalın ucundan kabuğun bir kısmı kesilir. Altında yeşilimsi bir tabaka bulunursa, iş parçası kesinlikle kök salacaktır. Asma parçaları iki gün bekletilir, ardından kurutulmaları gerekir. Camın tabanı yoğun bir gazlı bez tabakasıyla kaplanır ve üzerine ezilmiş aktif karbon serpilir veya soluk pembe bir potasyum permanganat çözeltisi ile emprenye edilir. Gazlı bezi sadece hafifçe kaplayacak şekilde içine yeterince sıvı dökmek de önemlidir. Sap dolu bir kaba yerleştirilir ve yarım şişe veya plastik bir torba ile kapatılır. Uzunluğu birkaç santimetre arttığında ve kökler filizlendiğinde toprağa ekim zamanı gelmiştir.
Bakımın nüansları
Ev yapımı üzümlerin bakımı özellikle zor değildir.
Sulama
Büyüme mevsimi devam ederken kültürün haftada 1-2 kez oda sıcaklığında durgun su ile sulanması gerekir. Yaz özellikle sıcaksa işlem sayısını artırabilirsiniz. Kültür meyve vermeye başladığında, sulama daha az sıklıkta yapılır – yaklaşık 10 günde bir. Kışın, bitki iki haftada bir serin bir alanda ve yılın diğer zamanlarında olduğu gibi ısıtmalı bir odada sulanır.
Sulamanın en uygun yolu sulama kabı kullanmaktır.
Ek gübreleme
İlk gübre uygulaması baharın başlamasıyla birlikte yapılır. Potasyum, azot ve fosfor içermelidir, örneğin: bir kilogram tavuk gübresi, 20 gram potasyum tuzu, 25 gram süperfosfat ve 9 litre sıvı karışımı. Aşağıdaki üst pansumanlar sıcak aylarda, ancak meyveler maksimum büyüklüğüne ulaşana kadar yapılır. Gübrede potasyum tuzlarının ve fosforun bulunması önemlidir. Dördüncü üst pansuman, meyvelerin maksimum boyutlarında uygulanır – potasyum ve fosforla doyurulmuş fakat azot içermeyen bir preparat olmalıdır. Son gübreleme sonbaharda gerçekleşir: kural olarak nitrojen ve klor içermeyen karmaşık bir çözelti kullanılır.
Şekillendirme ve budama
Çalı oluşumu sonbaharda veya ilkbaharın başlarında gerçekleştirilir. Her yeni dalda sadece güçlü sürgünler bırakılmalıdır. Her dal çiftinden bir asma değişmeden kalırken ikincisi 3 tomurcuk halinde kesilir. Uzun bir asmanın budaması meyve vermenin bitiminden sonra yapılır.
Ayrıca sonbaharda kuru, hasarlı ve hastalıklı dalların sıhhi budaması düzenlenmelidir.
Aktar
Kültür meyve vermeye başlayana kadar çalı her 12 ayda bir daha büyük bir kaba taşınmalıdır. Bir toprak parçasıyla birlikte kaptan çıkarırlar, ardından üst toprak katmanını ve eski drenajı silkelerler. İlk meyve vermenin ardından asma 2-3 yılda bir ekilir. Bunu yapmak için bitki kaptan çıkarılır ve en az üçte biri yerden temizlenir. Hasarlı ve hastalıklı kökler çıkarılmalıdır.
Bu sayfayı favorilerinize ekleyebilirsiniz
