Bahçe arsasının düzeni her zaman değişmez ve kalıcı değildir. İnişlerin bir yerden bir yere taşınması gereken durumlar vardır. Bunun nedenleri farklı: yeniden geliştirme, çok başarılı olmayan iniş, inşaat vb. Üzümler ekim açısından oldukça esnek bir çalıdır, bu tür değişiklikleri iyi tolere eder ve iyi uyum sağlar. Verim kaybı olmadan sadece genç değil olgun bitkileri de nakledebilirsiniz. Ancak bunu başarmak için transplantasyonun tüm nüanslarını ve kurallarını bilmeniz gerekir.
Bir prosedüre duyulan ihtiyaç
“Üzüm nakli mümkün mü?” Bahçıvanlar onun önünde durmuyor, uzun zamandır net bir cevabı vardı – evet, yapabilirsin. Ancak bunu bir hevesle yapmaya değmez, bunun sebepleri olmalı. Çoğu zaman bahçıvanlar bu tür seçeneklerle karşı karşıya kalır:
başlangıçta kötü seçilmiş yer, örneğin az ışık, güçlü taslaklar, olumsuz toprak bileşimi;
Çalıların çeşit özellikleri dikkate alınmamış, güçlü çeşitler birbirine çok yakın dikildiğinde, çeşide göre ekim yapılmamıştır;
mahalledeki bitkiler çalılara müdahale etmeye ve tam gelişimini durdurmaya başlar;
Buranın başka amaçlara yönelik olması nedeniyle çalıyı başka bir bölgeye taşımak gerektiğinde yeniden geliştirme.
Bunun pek çok nedeni var ancak işleme başlamadan önce konuyu dikkatli ve düşünceli bir şekilde incelemek ve ne kadar uygun olduğunu bulmak gerekiyor.. Transplantasyon kültürün gelişmesine ve büyümesine doğrudan bir müdahaledir. Bu olumsuz sonuçlara yol açabilir. Aşağıdaki senaryolara karşı dikkatli olmalısınız:
Kök sisteminin bir kısmının kaybı nedeniyle çalının tamamen ölümü büyük bir risk değildir, ancak her zaman mevcuttur;
meyve vermede olumsuz yönde bir değişiklik – birkaç yıl boyunca verim azalabilir veya tamamen yok olabilir;
meyvelerin tatlı niteliklerindeki değişiklikler;
çeşitli hastalıkların riskinde artış, kara kanser, filoksera özellikle tehlikelidir.
Risklerin haklı olduğundan eminseniz ve nakil olmadan yapamayacaksanız aşağıdaki faaliyetleri göz önünde bulundurun. Her şeyden önce, çalının veya ağacın kaldırıldığı yere üzüm fidanı nakletmeyi reddedin. Bu tavsiyeyi ihmal ederseniz, yeni yerdeki çalı zayıflayacak, sürekli incinecektir. Prosedürün başarılı olması için birçok nüansı hesaba katmak ve kurallara tam olarak uymak gerekir. Bu bitkinin yaşı için geçerlidir, olgun bireyler daha kötü kök saldığı için çalının durumunu dikkate almak da önemlidir. Üzümler dinlenmeli.
Ayrıca çalıyı uygun şekilde kazmak ve taşımak, önceden yeni bir alan hazırlamak ve operasyondan sonra bitkiye dikkatli bir şekilde bakım yapmak çok önemlidir.
Son teslim tarihleri
Üzümleri başka bir yere nakletmenin daha iyi olduğu durumlarda hiç kimse mükemmel ve evrensel tarihleri adlandıramaz. Her bahçıvan iklim koşullarını kendisi değerlendirmeli, ikamet ettiği bölgeye göre ayarlamalar yapmalıdır. Geleneksel olarak bu tür prosedürler normal ekim gibi ilkbahar ve sonbaharda gösterilmektedir. Sonbahara gelince, burada yeşilliklerin döküldüğü dönem en uygun kabul ediliyor ve bu Eylül veya Ekim aylarında gerçekleşecek – iklim koşullarına bağlı. İlk don görünene kadar bu çalışmaya devam edebilirsiniz.
Güneyde yaşıyorsanız ve kışın toprak donmuyorsa bu dönemde, örneğin Ocak veya Şubat aylarında işlemi gerçekleştirebilirsiniz. Bu durumda çözülme zamanına odaklanmanız gerekir. İlkbaharda yeni bir yere iniş, toprağın çözüldüğü ayda gerçekleşir. Önemli olan, gözlerin çiçek açmaya başladığı andan önce zamanında olmaktır. Bahar dönemi iyidir çünkü toprakta yeterli nem vardır, bu nedenle kök sistemi iyice doyurulur.
Eğer koşullar ekim için uygunsa işlemi geciktirmeyin. Ne kadar erken harcarsanız, çalının olumlu gelişme olasılığı o kadar yüksek olur. Yaz aylarında, bu prosedür, yaprakların erken düştüğü bölgelerde, muhtemelen Ağustos sonu dışında, geleneksel olarak yapılmaz. Ancak kapalı kök sistemi ile işlem yaz aylarında yapılabilir.
Dikkate alınması gereken tek şey tarihler değildir; bunlar her zaman bitkinin yaşı ve kök sisteminin türü (açık veya kapalı) ile karşılaştırılmalıdır.
Sonbahar prosedürünün özellikleri
Bu dönemin en büyük avantajı ilkbaharda kök salması, kök salması ve hızla büyümesi için zamanın olmasıdır. Böylece, mahsul miktarı azalmadıkça çalı meyve vermede ara vermeyecektir. Ancak dezavantajları da var – özellikle bakım önlemleri ihmal edilirse, bitki soğuk havalarda kök salmayabilir ve donmayabilir. Çalı etrafındaki toprağın iyi malçlanması ve üzerinin iyi örtülmesi önemlidir.
Donların az miktarda karla birleştiği bir bölgede yaşıyorsanız sonbaharda kazmanız ve kapalı kök sistemli fideleri yalnızca ilkbaharda dikmeniz gerekir. Fide kışı serin bir yerde (kiler, bodrum) yapmalıdır.
Kök sistemi açıksa, sonbaharda bitkinin hemen nakledilmesi gerekir.
İlkbahar-yaz prosedürü
Bir çalıyı ilkbaharda yeniden dikmenin ana dezavantajı, uzun süre kök salması, gereğinden sonra büyümesidir.. Bu nedenle asmanın mevcut sezondaki olgunlaşmasını beklemeye gerek yoktur. Verimler 2-3 yıl kaybolabilir. Yeterince ısınmamış bir çalının toprağa dikilmesi yasaktır. Bu, köklerin tahrip olmasına ve bitkinin geri dönüşü olmayan ölümüne yol açacaktır. İlkbahar ekiminin avantajı, yeni çalı için girintinin önceden – sonbaharda veya önceki yaz mevsiminde – hazırlanmasıdır.
Kışın deliğe getirilen her şey sıkıştırılır, dolgu maddeleri eşit şekilde uzanır, toprak niteliksel olarak iyileşir. Yukarıda belirtildiği gibi yaz aylarında bu prosedürü tamamen terk etmek daha iyidir. Büyüme mevsimi boyunca kazılan bir bitkinin kök salması zor olacak, kök sistemini eski haline getirmek için çok fazla güce sahip olacaktır. Bu, toprak kısmının zarar görmesine neden olacak ve bitki ya hastalanacak ya da ölecektir. Ancak genç yaşta, kapalı kök sistemine sahip fidanlar yaz aylarında ekilebilir.
Bu mümkün olduğunca dikkatli yapılmalıdır, köklere verilen herhangi bir hasar ölümcül olacaktır.
Yer seçimi ve hazırlanması
Üzümün ısıya aktif tepki veren bitkiler olduğunu unutmamalıyız. Bu nedenle yeni yer iyi aydınlatılmalı, taslaklardan ve kuvvetli rüzgarlardan korunmalıdır. Bu çalı için durgun suyun ölümcül olabileceği anı düşünün. Bu nedenle yeraltı suyunun yüzeye 1 m’den yakın olduğu bölgelere ekim yapmaktan kaçının.. Üzümleri güney taraftaki duvara yaslarsanız çok daha fazla ısı alacaktır.
Ancak ağaçların yanına üzüm dikmenize gerek yok, çalıları gölgeleyebilir ve ona başka sıkıntılar getirebilirler. Toprağın bileşimine gelince, bu bitki çok talepkar değil, bataklık bölgeleri ve tuzlu bataklıklar kategorik olarak uygun değil. Toprağı yeni bir yerde kompostla gübrelerken, asma ve asma yaprağının varlığını dışlayan bileşimler kullanın. Bu tür atıklar yakılır, bu tür külle besleme oldukça kabul edilebilirdir. Yeni bir iniş alanı seçildikten sonra delik hazırlanmalıdır. Bu her zaman önceden yapılır; minimum süre bir ay, tercihen altı aydır.
Bitkiyi daha erken dikerseniz toprak yerleştiğinde köklerin gelişimi bozulacaktır.
Transplantasyon için evrensel bir plan yoktur, bu nedenle bölgenizin özelliklerine odaklanmak önemlidir. Bahçıvanlar belirli bir siteye uygun şemayı seçmelidir. Yer farklı şekillerde hazırlanabilir, deliğin derinliği dikkate alınarak seçilir:
iklim özellikleri;
bölgedeki toprak türü;
donma döneminde barınma ihtiyacı ve olasılığı;
kar örtüsünün varlığı veya yokluğu.
İki ana ekim yöntemi vardır: çukurlarda ve hidrolik matkap altında, ancak ikinci yöntem yalnızca kısa köklü genç bitkiler için uygundur. Endüstriyel ölçekte üzüm yetiştiriyorsanız derinlik şu şekilde seçilir:
ülkenin Orta Avrupa kısmında – yaklaşık yarım metre;
verimli topraklara sahip Orta Asya bölgelerinde – 55 ila 60 cm;
kumlu topraklarda – 60 ila 65 cm.
Amatör bahçecilikle uğraşanlar diğer dijital değerler uXNUMXbuXNUMXband özelliklerine odaklanmalıdır:
toprağın iyi ısınması ve hızlı kuruması ile güney bölgelerde – 40 ila 50 cm;
Avrupa kısmında, Moskova bölgesi – 30’dan 40’a kadar, ancak yüksek sırtlarda;
kuzey bölgelerde, Urallarda, Sibirya’da – bir hendek ekim yöntemi, aksi takdirde kışı örtmek işe yaramaz, çukurlar daha derin kazılır;
bileşim bakımından fakir topraklarda, kayalık, kumlu – organik ve mineral tipi gübrelerin zorunlu uygulanmasıyla metre uzunluğunda çukurlar;
çernozem topraklarında gübrelemeye gerek yoktur, deliğin derinliği 40 ila 45 cm arasında değişir;
hafif olmayan topraklar – 50 ila 60 cm arası;
Küçük tuğla, çakıl, genişletilmiş kilden oluşan bir drenaj tabakasının zorunlu düzenlenmesi ile 70 ila 80 cm arasındaki tırtıllar üzerinde.
Ayrıca deliğin oluşumu sırasında kök sisteminin büyüklüğünün yanı sıra bitkinin yaşı da dikkate alınır. Çok sayıda çalı aktarılırsa aralarındaki mesafenin doğru belirlenmesi önemlidir. Büyüme gücü esas alınır:
az büyüyen çeşitler arasında iki metrelik bir girinti veya biraz daha fazlası yeterlidir;
Güçlü çeşitler arasında yaklaşık 3 m’lik bir mesafe bırakmak daha iyidir.
İniş yerini hazırlamanın son aşaması beslenmedir. Yukarıda da belirttiğimiz gibi her zaman gerekli değildir. Ancak toprağın gübreye ihtiyacı varsa, o zaman toprak önce üst pansumanla birleştirilerek deliğe getirilir:
7 kg miktarındaki organik madde, humus, kompost uygundur;
250 gr odun külü, 85 gr amonyum sülfat ve 180 gr süperfosfatı birleştiren mineral bileşikler.
Yöntemler
Bir bitkinin bir yerden başka bir yere nakledilmesi, başlı başına genç bir fide dikmekle aynı algoritmaya sahiptir. Ancak bu prosedürleri birbirinden ayıran bir aşama var: Yapraklı veya yapraksız bir çalı öncelikle düzgün ve doğru bir şekilde kazılmalıdır..
Üzüm naklinde kullanılan farklı kazma yöntemleri vardır, bunlar yeni başlayanlar ve profesyoneller için uygundur.
Aktarma
Yıllar geçtikçe üzümler bu tür işlemlere daha duyarlı hale gelir, kök sistemi gelişir, çıkarılması sorunlu olur. Burç aşağıdaki algoritmaya göre aktarılır:
çalı kazmakgövdeden yarım metre kadar ilerleyerek yakındaki bitki örtüsünün köklerine zarar vermemek önemlidir;
kök sistemi mümkün olduğunca dikkatli bir şekilde açığa çıkarılır; kökler toprağın derinliklerine inerse kesilmeleri gerekecektir;
temeli korumak önemlitopuk ve ondan gelen tüm dallar;
çalı hacimsel olarak yakalanır ve önceden hazırlanmış bir siteye transfer;
burcun nakliye sırasında metal bir levha üzerine yerleştirilmesi en uygunudur; bir branda üzerine veya hemen bir el arabasına koyun ve ardından doğrudan bu cihazlar üzerinde burcu yeni bir yere taşıyın;
kök sistemini bağla kökleri sarın veya temizleyin;
aktarmadan önce, toprağı iyice nemlendirmek önemlidirancak yalnızca bir parça toprakla ekim yapmayı planlıyorsanız, çıplak köklerin sulanmasına gerek yoktur.
Kısmi bir toprak parçasıyla
Eylem algoritması aşağıdaki gibidir:
ilk önce boyutu toprak komanın boyutuna göre seçilen bir delik hazırlanır;
daha sonra 2 kova su eklenerek toprak nemlendirilir;
kazılmış çalı deliğe indirilir ve bu aşamada kök sisteminin sarıldığı doku çıkarılır;
çukurun duvarları ile toprak parçası arasındaki mesafe toprakla doldurulmalı, nemlendirilmelidir;
delik tamamen uykuya daldıktan sonra cismin etrafında bir daire oluşturulur, mümkün olduğu kadar bol miktarda tekrar nemlendirilir;
suya kök sistemi için uyarıcı bir çözelti eklemek en iyisidir.
Soyulmuş kökleri ile
Kökleri soyulmuş bir asmayı nakledebilirsiniz…
