İlkbaharda açık toprağa üzüm ekimi

Zamanı ve yeri doğru belirlerseniz ve hazırlık prosedürlerini de unutmazsanız, üzümlerin açık toprağa bahar ekimi bahçıvan için fazla sorun yaratmayacaktır. Dört ana iniş seçeneğinin varlığı sitenizi en başarılı şekilde düzenlemenize olanak tanır.

Avantajlar ve dezavantajlar

İlkbaharda açık toprağa üzüm dikmenin hem avantajları hem de dezavantajları vardır.

Olumlu yönlerine bakalım.

• Önemli bir artı, fidenin yeni bir yerde kök salması ve soğuk havaların başlamasından önce güçlenmesidir. Kışa gelindiğinde kök sistemi o kadar gelişecek ki, yalnızca çalılara besin sağlamakla kalmayacak, aynı zamanda gelecek sezon da ürün üretebilecek. Bu arada sonbaharda ekilen üzümler en az bir yıl gecikmeyle meyve verebilmektedir.
• Bağ için yer önceden hazırlanabilir, daha sonra toprağın dinlenmesi ve faydalı maddelerle beslenmesi sağlanır.
• Ayrıca mahsulü bahar aylarında kalıcı bir yaşam alanına aktararak çoğu durumda keskin bir soğuğun önlenmesi mümkündür ve bu nedenle fide ekimden sonra soğuktan ölmez.

Rahat hava koşulları adaptasyon sürecini hızlandırır, kültür düşük sıcaklıklara karşı direnci arttırır.

Bununla birlikte, prosedürün hala bir takım dezavantajları vardır.

• Örneğin, bahar ısınmasına genellikle zararlıların aktivasyonu ve mantar ve bulaşıcı hastalıkların gelişimi eşlik eder. Önleyici toprak işleme olmadan, henüz güçlenmeyen bir çalı enfekte olabilir, kök salmayabilir ve hatta ölebilir.
• Gece donlarının geri gelme olasılığı çok azdır ve karların erimesinden sonra yetersiz toprak nemi vardır. Sıcaklıkların artmasıyla birlikte nem eksikliği durumunda üzümlerin sezonun başından itibaren sulanması gerekecektir.
• Diğer bir göreceli dezavantaj ise ilkbaharda çok az sayıda üzüm çeşidinin satılmasıdır; fidanları sonbaharda satın almanız ve onlar için uygun depolama ayarlamanız gerekir ya da hastalıklı veya donmuş örnekleri alarak risk alırsınız.

Şartlar ve yer

Fidelerin ilkbaharda açık toprağa ekim zamanlaması, fidelerin özelliklerine ve bölgenin iklim özelliklerine bağlı olarak biraz değişebilir. Bu nedenle, nisan ayının ikinci yarısından bir sonraki ayın ortasına kadar, odunsu yıllıklarla, baharın sonundan ve neredeyse haziran sonuna kadar yeşil bitkisel olanlarla uğraşmak gelenekseldir. Her durumda, dünyanın tamamen çözülmesini ve ortalama günlük sıcaklığın artı 12-15 dereceye eşit olmasını beklemek önemlidir.

Rusya’nın güney bölgelerinde, örneğin Kırım veya Kuban’da, iniş dönemi Nisan ayının ikinci on yılından itibaren başlıyor. Önemli bir durum, havanın halihazırda +15 dereceye kadar ısınması ve dünyanın iyi aydınlatılmış alanlarının, yani genel olarak +20 dereceye kadar ısınmasıdır. Sıcak havaya rağmen geceleri don ihtimaline karşı fidelerin üzeri özel malzemeyle örtülüyor. İkinci on yıldan itibaren Mayıs ayında Moskova bölgesinde ve orta şeritte üzüm dikmek gelenekseldir. Bu zamana kadar toprağın iyice nemlendirilmesi ve havanın artı 15-17 dereceye kadar ısınması gerekir. Belarus topraklarında bu dönem 9 Mayıs’tan sonra başlıyor.

Urallar ve Sibirya için, mahsulün mayıs sonundan haziran ortasına kadar açık toprağa ekilmesi tipiktir. Bu bölgelerde yaşayan birçok bahçıvanın bağ için yeşil koruyucu perde tasarlamayı tercih ettiğini de belirtmek gerekir. Levhalardan 80 ila 100 santimetre yüksekliğinde bir yapı monte edilerek yatakların kuzey tarafına monte edilir. Asıl amacı inişleri soğuk rüzgarlardan korumaktır.

Genel olarak, Sadece birkaç üzüm fidanı dikmeyi planlıyorsanız, bunları çitin güney tarafına veya evin güney duvarına yakın bir yere yerleştirmek en iyisidir. Birkaç sıranın oluşması, kuzeyden güneye doğru yönelimi koruyarak, bunların alanın yumuşak güney yamacında düzenlenmesini gerektirecektir. Alan iyi aydınlatılmalı ancak aynı zamanda taslaklardan korunmalıdır. Prensip olarak, rüzgarlarla başa çıkabilmek için, yakındaki ağaçlardan oluşan bir çiti kazık kök sistemiyle yerleştirebilirsiniz. Yatakların boyutları, fideler ve büyük ağaçlar arasında 3 ila 6 metrelik bir boşluk bırakmanıza izin vermelidir.

Aksi takdirde komşular topraktaki tüm besin maddelerini çekecek ve bitkilerin büyümesine yer kalmayacaktır.

Büyük binaların güney veya batı taraflarında bağın koptuğu ortaya çıkarsa, binaların gündüz biriktirdiği ısı geceleri bitkilere verilecek. Hiçbir durumda çalıların sıcaklık düşüşlerinin hayatta kalamayacağı ovalara ve yeraltı suyuna yakın olan bölgelere fidan dikmemelisiniz.

Hazırlanmak

Dikim çukurları, malzeme ne kadar dikkatli hazırlanırsa, üzümlerin yeni bir yere başarılı bir şekilde adapte olma olasılığı da o kadar artar.

Koltuklar

İlkbaharda üzüm ekimi için yer hazırlamak bir önceki sonbaharda olmalıdır. Bu yüzden, iyi bir çözüm kış çavdarı ekmek olacaktır – bu mahsul toprağın durumunu iyileştirecek ve ilkbaharda koridorlarda bırakılarak fideleri rüzgardan ve kumlu tabakayı dağılmaktan koruyacaktır. Üzüm çalıları güçlendiğinde biçilen çavdar malç olarak kullanılabilir.

Kültür, yoğun kil hariç her türlü toprağa uygundur, ancak 5 birimin altındaki pH seviyelerine çok zayıf tepki verir. Çok asidik toprak mutlaka kireçlenmeye maruz kalır.

Ekimden önce toprağın organik maddeyle beslenmesine karar verilmişse, yalnızca sığırkuyruğu, tavuk gübresi, humus veya kompost gibi fermente edilmiş ve çürümüş maddelerin kullanılmasına izin verilir. Kök sisteminin uyarılması, deliğin dibine yerleştirilen 100-300 gram süperfosfatın eklenmesine izin verecektir. Ayrıca girintiye birkaç kilogram odun külü eklemeye değer. Çukurun derinliği ve genişliği ortalama 80 santimetredir. Üzüm fidelerinin köklerinin, eksi 6-7 dereceden fazla sıcaklıklara dayanamayacakları için kendilerini derinlikte bulmaları önemlidir.

Fidanlar

Açık toprağa aktarılan fidelerin sağlıklı ve iyi gelişmiş olması gerekir. Bahçecilikte iki çeşidin kullanılması gelenekseldir: bitkisel veya odunlaşmış. Aslında ilki, ilkbaharın başlarında açık toprağa gönderilen, birkaç yeşil yapraklı bir kesimdir.

Yeşil bitkisel fidelerin ekimden önce sertleşmesi gerekir. Aksi takdirde açık toprağa çıktıklarında güneşte hemen yanarlar. Sertleşme, fidelerin bir hafta kadar gölgelik veya geniş ağaç taçları altında tutulmasıyla başlar, ardından yaklaşık 8-10 gün açık güneşe maruz bırakılması şeklinde devam eder.

Bir çorba kaşığı bal ve bir litre sudan yapılmış, satın alınan veya ev yapımı bir büyüme uyarıcısındaki boşluklara dayanmak gereksiz olmayacaktır.

Odunlaşmış fidelerin altında, sonbaharda kazılmış bir yaşında bir çalı kastedilmektedir. Ekimden önce bitkinin bir yaşındaki sürgünü keserek 3-4 göz bırakması gerekecektir. Tüm üst düğümlerdeki kökler kaldırılır ve alt düğümlerde yalnızca yenilenir. Bununla birlikte, kısaltılmış kesimlerden yetiştirilen fideler için yalnızca üst kök süreçlerinin tazeleyici budaması gereklidir. Mantar hastalıklarının gelişmesini önlemek için köksüz büyümenin 5 gram “Dnok” ve 1 litre su karışımına batırılması mantıklıdır. Kesilen fideyi bir kova suya yaklaşık bir saat kadar batırmak da mantıklıdır.

İlkbaharda fidelik tohumlarla üzüm de ekilebileceğini belirtmekte fayda var.

2-4 ay boyunca tabakalaştırılan, dezenfekte edilen ve ıslak bir peçete üzerinde çimlendirilen güney bölgelerdeki materyal, Mart ayı ortasında zaten açık toprağa gönderiliyor. İlk başta tahılların iç mekana – pencere kenarındaki veya seradaki bir tencereye – yerleştirilmesi planlanıyorsa, ekim zamanı Mart başından Mayıs ayının ilk on yılına kadar değişir.

İniş teknolojisi

Bir asmayı başarılı bir şekilde çimlendirmek için, acemi bahçıvanın kendi özel koşulları için hangi ekim tekniğinin doğru olacağını bulması gerekir.

klasik

Klasik şemaya göre üzüm ekmenizi sağlayan adım adım talimat oldukça basit görünüyor. Fide kaptan serbest bırakılır ve toprak kesesiyle birlikte deliğin dibine yerleştirilir. Girintinin kuzey tarafında, daha sonra bağlamak için gerekli olacak olan bir dübel hemen kazılır. Fidenin üzerine toprak serpilir, hemen sıkıştırılır ve ılık suyla sulanır. Bundan sonra çukur, ilk broşüre karşılık gelen yüksekliğe kadar doldurulur.

Kafes üzerinde

Bu yöntem, sayısı fide sayısına karşılık gelen kafeslerin ön kurulumunu gerektirir. Bu destekleri, üzerine asmanın plastik korumaya sarılmış tel ile sabitleneceği yaklaşık 10 santimetre çapında metal borulardan yapmak en uygunudur. Metal çubuğun çapı genellikle 5 santimetre olarak seçilir. Kültür, klasik ekimle aynı şekilde ekilmelidir. Onun planı kural olarak 3 x 3 metreye benziyor.

Yataklarda

Yatakların organizasyonu özellikle Rusya’nın kuzey bölgelerinde popülerdir, çünkü böyle bir sistem su basmasına izin vermez ve üzümlere maksimum miktarda ısı sağlar. Her şey güneye doğru uzanan bir hendek oluşmasıyla başlıyor. Derinliği 35-40 santimetreye, uzunluğu 10 metreye ve genişliği 1 metreye ulaşır. Bir sonraki aşamada toprak yüzeyden 32-35 santimetre yukarıya dökülür. Malçlama ve izolasyon yerleştirildikten sonra fidelerin kendisi ekilir. Böyle bir yatağın sulanması özel bir tüp kullanılarak gerçekleştirilir.

Moldovalı

Moldova ekiminin özgüllüğü, örneğin iki yıllık bir üzümden alınan, sağlıklı, olgun bir asmanın uzun bir parçasının bükülmesini gerektirir. Yoğun bir ip ile bağlanan boşluk, yüzeyin üzerinde sadece 2-3 böbrek kalacak şekilde normal bir deliğe yerleştirilir. Gelecekte her şey klasik şemaya benzer şekilde gerçekleşecek.