Regels en voorschriften voor het houden van varkens

Varkens thuis houden is een geweldige manier om uw gezin te voorzien van vers vlees van hoge kwaliteit. Bovendien kan de verkoop van varkensvlees en spek een stevige steun zijn voor het huishoudbudget. Maar het is vermeldenswaard dat het bij dergelijke activiteiten uiterst belangrijk is om rekening te houden met de veterinaire basisregels voor het houden van varkens. Als je ze negeert, neemt het risico op dierziekten aanzienlijk toe, bovendien kun je alleen als ze worden waargenomen toestemming krijgen om vleesproducten te verkopen.

Varkens thuis houden

Vereisten voor het houden van omstandigheden op open boerderijen

Er moet meteen worden opgemerkt dat de basisregels voor het houden van varkens thuis op particuliere boerderijen worden geregeld door wetgevingshandelingen. Ze beschrijven in detail de belangrijke punten van fokken, voortplanting, verzorging van varkens, evenals de regels voor de verkoop van de resulterende producten. Onder hen valt decreet van het ministerie van Landbouw nr. 114 op. De belangrijkste bepalingen van deze regelgevingshandeling over open boerderijen luiden:

  1. Je kunt geen gebouwen en weilanden bouwen voor het fokken van varkens op plaatsen waar vee massaal wordt begraven.
  2. Lopende varkens moeten worden uitgevoerd in overdekte hokken of binnenshuis. Tegelijkertijd moet er een hek worden geïnstalleerd rond de omtrek van het gehele grondgebied van de boerderij. Het moet de ontsnapping van gefokte dieren en het binnendringen van wilde dieren voorkomen.
  3. Als de plaats van het fokken van dieren de particuliere sector is, is het verplicht om de minimale afstanden van de schuur tot het cordon met het aangrenzende perceel in acht te nemen. Voor een open bedrijf met 5 varkens bedraagt ​​deze afstand 10 m. Bij een uitbreiding van het aantal thuisboerderijen naar 8 dieren stijgt dit naar 20 m2.
  4. Het is noodzakelijk om de minimumoppervlakte voor elk dier strikt in acht te nemen en de grootte van het territorium en alle gebouwen te berekenen, afhankelijk van de grootte en samenstelling van de kudde. Deze normen zijn als aanvulling op het besluit gegeven.
  5. In alle gebouwen waar varkens worden gehouden, moet natuurlijke ventilatie worden toegepast, aangevuld met een geforceerde aan- en afvoer.
  6. Muren, vloeren en scheidingswanden tussen machines moeten van vochtbestendige materialen zijn gemaakt. Bovendien moeten ze sterk genoeg zijn zodat ze niet door de dieren zelf worden vernietigd, en ook niet worden beschadigd door desinfecterende middelen tijdens periodieke desinfecties.
  7. Als bodembedekking wordt uitsluitend droog materiaal gebruikt, zonder tekenen van schimmel, rotting en de gevolgen van andere negatieve invloeden.
  8. Bij de toegangsdeuren van de varkensstal moet een in antiseptische middelen gedrenkte ontsmettingsmat op de vloer worden gelegd. Het moet breed genoeg zijn om de hele doorgang te bedekken. Een dergelijke maatregel voorkomt dat infecties op de schoenen binnendringen.
  9. Periodieke desinfectie en uitroeiing van knaagdieren wordt jaarlijks uitgevoerd volgens een goed gedefinieerd plan. Als tijdens de inspectie sporen van de activiteit van knaagdieren of schadelijke insecten of tekenen van infectie van het pand aan het licht zijn gekomen, kan de desinfectie op elk moment worden herhaald.
  10. Al het voer dat wordt gebruikt bij het fokken van varkens moet voldoen aan geaccepteerde normen. Als het dieet voedselverspilling omvat, worden ze een half uur voorgekookt.
  11. Alle varkens op het bedrijf worden geïdentificeerd op de manier die in de wetgeving is vastgelegd. Bij de aankoop van dieren van andere boerderijen moeten deze vergezeld gaan van begeleidende documentatie die het welzijn van de boerderij op het gebied van verschillende infectieziekten aangeeft.
  12. Tijdens het schoonmaken wordt alle mest verzameld op een speciaal aangewezen gedeelte van de boerderij, waar het thermische desinfectie ondergaat.

Referentie. Het decreet merkt op dat de verwijdering van dode dieren, evenals verschillende biologische afvalstoffen, wordt uitgevoerd in overeenstemming met de procedure die is voorgeschreven door de veterinaire wetgeving van de Russische Federatie.

Sanitaire normen

Naast de hierboven genoemde punten moet de fokker zich ook houden aan elementaire sanitaire normen die zijn ontworpen om de gezondheid van dieren te garanderen. Deze normen omvatten:

Het werkpak moet worden ontdaan van vuil en mest

  1. Toewijzing van een of meer sets schoenen en kleding, uitsluitend bestemd voor het onderhoud van de kudde. Het werkpak moet na elke sessie in de stal worden ontdaan van vuil en mest en worden gedesinfecteerd om overdracht van infecties te voorkomen. Bovendien wordt dergelijke kleding uitsluitend in de gebouwen van de kudde gebruikt en er niet onnodig uit gehaald.
  2. Beperkingen op de toegang tot varkens voor alle personen die niet aan hun dienst deelnemen.
  3. Regelmatige desinfectiemaatregelen. Wordt minimaal één keer per jaar gehouden. Dergelijke activiteiten omvatten het witwassen van de muren en scheidingswanden tussen de machines met kalk, evenals het desinfecteren van het volledige volume van de kamer, gereedschappen en feeders met ontsmettingsmiddelen. Bij beren wordt desinfectie vaker uitgevoerd, minimaal één keer per maand. Aan het einde van de behandeling krijgen de preparaten ongeveer 5 dagen de tijd voor volledige opname, waarna de dieren weer worden gestart.
  4. Permanente toegang tot water. Varkens mogen alleen drinkwater krijgen. Als deze norm niet wordt nageleefd, kunnen ziekteverwekkers van verschillende ziekten samen met ongetest drinken het lichaam van vee binnendringen. Dit geldt zowel voor natuurlijk vervuilde reservoirs als voor watertorens waarin water kan bloeien.
  5. Regelmatige schoonmaak van behuizingen en kamers. Dergelijke activiteiten omvatten het verwijderen van mest, vuil en voedselresten in de hele kudde. Als de stal voorziet in een natuurlijke afvoer van mestmassa’s, wordt er schoongemaakt als de machines vuil worden. Als een dergelijk systeem niet wordt geïmplementeerd, wordt er elke 1-2 dagen schoongemaakt.
  6. Reiniging en desinfectie van voedselopslagplaatsen. Deze procedure wordt ook periodiek uitgevoerd. Om dit te doen, wordt al het voedsel tijdelijk overgebracht en wordt de kamer grondig schoongemaakt, waarna deze wordt behandeld met het geselecteerde ontsmettingsmiddel.
  7. Als er automatische voer- en watertoevoersystemen zijn, worden hun goten en bakken ook periodiek gereinigd. Voerbanden worden dagelijks gewassen.
  8. Het slachten van dieren met het oog op de verkoop van vleesproducten moet plaatsvinden in gespecialiseerde slachthuizen. Wanneer u thuis een varken kweekt met het doel varkensvlees te eten, is het toegestaan ​​dit varken te slachten en af ​​te slachten op een speciaal daartoe aangewezen gebied van de boerderij. Tegelijkertijd moet het voldoende uit de varkensstal en uit de mestopslag worden verwijderd.
  9. Verplichte vaccinatie en periodieke keuringen van vee door een dierenarts. Het type vaccin wordt gekozen op basis van de algemene situatie in de regio en de ziekten die daarin voorkomen.

Op het grondgebied dat is toegewezen voor het houden van varkens, moet ook een apart gebied (ruimte) voor quarantaine worden bepaald. Alle nieuw aangekomen individuen worden er gedurende een periode van 30 dagen in geplaatst om hun toestand te controleren en te vaccineren. Ook worden die vertegenwoordigers van de kudde die tekenen van een ziekte vertonen, in de quarantainezone geplaatst. Bij voldoende ruimte kan ook een aparte kraamafdeling worden toegewezen, waar eerst zeugen worden gezaaid en biggen opgroeien.

Het microklimaat in de kamers verdient speciale aandacht. Varkens zijn behoorlijk gevoelig voor kou en tocht, dus bij het organiseren van een stal moet u op de volgende parameters letten:

  1. Temperatuur. Voor volwassen dieren mag de temperatuur niet onder de 12 graden komen, ook niet bij strenge wintervorst. Voor jonge dieren is dit cijfer 18-22 graden.
  2. Lucht vochtigheid. Varkens voelen en ontwikkelen zich het beste bij een luchtvochtigheid van 70%. Als deze parameter boven de 85% uitkomt, neemt de kans op het ontwikkelen van ziekten aanzienlijk toe.
  3. De bewegingssnelheid van luchtmassa’s. Deze mag niet hoger zijn dan 0,7 m/s. Als de ventilatie voor meer luchtbeweging zorgt, kunnen de varkens uitgeblazen worden.

Referentie. Als er geen rekening wordt gehouden met de hygiënische normen voor het houden van dieren, kunnen varkens een scherpe afname van de gewichtstoename, ontwikkelingsachterstanden en het optreden van verschillende infectieziekten ervaren.

Quarantainemaatregelen voor varkens

De regels voor het houden van volwassen varkens en jonge dieren vereisen ook strikte naleving van de procedure voor het bepalen van dieren voor quarantaine. Deze procedure wordt voornamelijk uitgevoerd voor dieren die van andere bedrijven worden geïmporteerd of naar andere bedrijven worden geëxporteerd. Onder quarantaine wordt een aparte ruimte bepaald om elk contact van nieuw aangekomen individuen met het vee dat al op de boerderij wordt gehouden, uit te sluiten. De minimale quarantaineperiode is 1 maand. Gedurende deze tijd hebben de meeste infecties, indien aanwezig, al de tijd om zich te manifesteren.

Biggetje in quarantaine

Biggetje in quarantaine

Terwijl het dier in quarantaine zit, wordt het onderzocht op ziekten, wordt de algemene gezondheid gediagnosticeerd en wordt het gevaccineerd. Alle werkzaamheden worden uitgevoerd volgens een vooraf vastgesteld helder plan.

Als het varken tijdens de quarantaine nog steeds klinische symptomen van een infectieziekte vertoont, moet de fokker onmiddellijk contact opnemen met de veterinaire afdeling. Hierdoor wordt de verspreiding van de ziekte op tijd voorkomen.

Naast nieuw aangekomen dieren worden ook reeds aanwezige dieren die symptomen van infectieziekten of atypische veranderingen in gedrag en algemene toestand vertonen, onderworpen aan quarantaine. In dit geval wordt onmiddellijk na isolatie van het varken een dierenarts opgeroepen voor een nauwkeurigere diagnose. Op een plaats die bedoeld is voor quarantaine, wordt het sanitaire regime bijzonder duidelijk nageleefd.

Hoeveel varkens kunnen er in een privéhuis worden gehouden?

Het aantal varkens dat in een particuliere woning gehouden mag worden zonder belasting te betalen en zonder boetes voor de fokker, is niet precies geregeld in de wet. Bovendien kunnen voor elke regio van de Russische Federatie zelfs bestaande normen verschillen in de aangegeven waarden. De beste optie voor het bepalen van het aantal koppen voor thuisgebruik is de afstand van de muren van de kamer waarin de dieren worden gefokt tot de grens met het aangrenzende perceel.

Deze normen worden op staatsniveau bepaald. Wetgevingshandelingen hebben de volgende betekenissen:

  • op een afstand van 10 m tot de grens met buren mogen niet meer dan 5 volwassen individuen worden gehouden;
  • met een toename van de afstand tot 20 m kan het vee worden uitgebreid tot 8 varkens;
  • het verwijderen van de varkensstal met 30 m impliceert de groei van de kudde tot 10 volwassenen;
  • 40 m is de minimale afstand voor het houden van 15 varkens.

Als het vee van de boerderij meer dan 50 dieren heeft, moet het aan de rand van de nederzetting worden geplaatst. In dit geval wordt de afstand berekend van de varkensstal tot de dichtstbijzijnde nederzetting. Indien het aantal varkens 50 varkens bedraagt, moet de afstand minimaal 100 m bedragen.

Boerderij vee

Boerderij vee

Ook wordt bij het bepalen van het optimale aantal varkens, dat geschikt is voor een persoonlijke boerderij, rekening gehouden met de oppervlakte die nodig is voor hun normale leven en ontwikkeling. Het bovenstaande besluit nr. 114 gaat in dit verband uit van de volgende regels:

  • op één zwijn gemiddeld zo’n 7 vierkante meter. m-gebied;
  • voor een lacterende zeug wordt 4 vierkante meter toegewezen. m ruimte voor het groepshouden van de kudde;
  • voor een drachtige zeug is de benodigde oppervlakte 2,5 vierkante meter. M;
  • voor jonge dieren in de mestfase – minimaal 0,8 vierkante meter per individu. M.

De beste optie bij het bepalen van de omvang van het varkensbedrijf is contact opnemen met het districtsbestuur. De medewerkers zullen u vertellen hoeveel huisdieren u kunt kopen in een privéwoning en in de regio waar de fokker woont. In de toekomst zal dit veel problemen met buren en veterinaire diensten voorkomen.

Conclusie

Als u zich aan alle regels van het houden houdt, kan het thuis fokken van varkens een uiterst lonende bezigheid zijn. Het zal het hele gezin voorzien van natuurlijk varkensvlees van hoge kwaliteit, en indien nodig kan zo’n boerderij volledig worden uitgebreid tot een volwaardige varkensboerderij, wat een aanzienlijk inkomen zal opleveren. Het belangrijkste is tegelijkertijd om ons te concentreren op de fundamentele sanitaire normen en wetgevingshandelingen die het fokken van huisdieren reguleren.

U kunt deze pagina bookmarken