Tüm bahçıvanlar, üzümlerin ne tür topraktan hoşlandığına dair bilgilerden potansiyel olarak yararlanabilir. Çoğu zaman sanıldığı gibi sadece toprağın asitliğine dikkat edilmemelidir. Ayrıca üzüm için kil ve diğer toprakları, toprağın kalitesini artıracak önlemleri de düşünmeliyiz.
Kompozisyon ne olmalı?
Bağcılık uygulaması bu soruyu uzun ve kendinden emin bir şekilde yanıtladı. Üzüm taş, mineral, kil, kum ve organik katkılardan oluşan toprağı sever. Ancak aynı zamanda çok yoğun topraklarda bu bitki çok zayıf gelişir. Temiz kum, donlar çok şiddetli olmasa bile soğuk mevsimde donma eğilimindedir ve normal zamanlarda nem içinde oyalanmaz. İz elementlere gelince, bağ toprağının gözle görülür miktarlarda mevcut olması gerekir:
azot;
ütü;
magnezyum;
kalsiyum;
fosfor.
Gerekli asitlik
PH değeri (uzman olmayanlar tarafından asit-baz dengesi olarak daha iyi bilinir) de çok önemlidir. Normalde üzümler için pH 4 ila 8 arasında olabilir. Güçlü asitli bir toprağın kullanılması pek mantıklı değildir. Bu durumda bitkinin kök sistemi sorunlar yaşar, maddeleri dış ortamdan zayıf bir şekilde emer.
Artan dozda gübre kullanmak zorunda kalıyoruz, bu hem ekonomik değil hem de çevreye zararlı.
Ancak her şey o kadar basit ve anlaşılır değil. Göstergeler bitki türüne bağlı olarak değişmelidir. Amerikan çeşitleri için daha asidik bir toprak seçebilirsiniz. Avrupa ve Asya çeşitleri 6 veya daha yüksek pH değerlerinde gelişir. En doğru bilgi yalnızca belirli çeşitlerin tanımlanmasından elde edilebilir.
Toprak tipi seçimi
Asma ekimi için çukur kazmadan önce toprağın gerçekten uygun olduğundan emin olmanız gerekir. Bu bitki kesinlikle kayalık, kumlu bir alt tabakayı tercih ediyor. Çakıl kalıntıları bulunmalıdır. Kök sisteminin havalandırılması gerektiğinden önemli bir gereklilik hava geçirgenliğidir. Kayalık-kumlu alanlarda diğer mahsuller zayıf yetişir, ancak orada üzümler harika hisseder, sıcak ve rahattırlar. Ezilmiş taş veya çakıl içeren gevşek toprak, ciddi bir kök sisteminin gelişmesine yardımcı olur. Çok sayıda emme kökü oluşturur.
Diğer mahsullerin iyi yetiştiği Çernozemler üzüm bağları için pek uygun değildir. Yeterli kum ve çakıl yoksa artık kesinlikle uygun değillerdir. Asmanın geçirimsiz alt topraklara sahip bölgelerde yetişmediğini hatırlamakta fayda var. Bu nedenle bataklık bölgelerde, sağlam bir taş alt tabaka üzerinde yetiştirmek için düşünecek bir şey yok. Tuzlu bataklıkta verimli bağ yetiştirmek mümkün olmayacaktır. Killi topraklar ağır ve yoğun olduğundan hem suyu hem de havayı iyi geçiremezler. Çalılar zayıf ve yavaş gelişecek. Ve gelişseler bile, iyi bir hasada güvenmek işe yaramayacaktır.
Toprağı nasıl iyileştiririz?
Toprak türünden bağımsız olarak optimize edilebilirler. Ana odak noktası beslenmeyi geliştirmektir. Özel katkı maddeleri sayesinde katmanlamada kökler daha aktif bir şekilde oluşturulur. Çok yoğun kil, kaba kum fraksiyonlarının eklenmesiyle seyreltilir. Aynı zamanda 1 m2 başına 20 kg daha taban turbası koymak faydalıdır. Aksi takdirde, balçıkla çalışırken hareket ederler. İçine 20 kg hacimde büyük miktarda kum serilir. Aynı miktarda turba gereklidir. Kompost olmadan yapamazsınız. Ama zaten daha az kullanılıyor, 1 m2’ye yalnızca 5 kg. Tamamen kumlu toprak, pratik olarak işe yaramaz olduğu için tamamen değişti. Kumlu balçık sıkıştırılmalı ve daha besleyici hale getirilmelidir. Bu amaçla şunları uygulayın:
Çoğunlukla toprağı organik maddelerle zenginleştirmeye çalışıyorlar.
Kil ve balçık için keçi, at ve koyun gübresi tercih edilir. Domuz ve koyun gübresi kumlu toprağın eksiklikleriyle baş etmeye yardımcı olacaktır. Kuş dışkısındaki yüksek nitrojen konsantrasyonu, onu çok dikkatli kullanmayı zorunlu kılmaktadır. Böyle bir gübrenin 10 ila 15 gün arasında 15 kez seyreltilmiş suda ısrar edilmesi arzu edilir. Her burç 3 litre bitmiş çözeltinin kullanılmasını gerektirecektir.
Ayrıca yemek pişirebilirsiniz humuslu turba kompostu (Sırasıyla 1 hisseye karşılık 3 hisse). Karışım 5 ila 8 ay süreyle infüze edilir. 1 m2’ye 3-4 kg oranında kullanılmalıdır. Böyle bir geliştiricinin sürekli kullanımıyla bağdaki toprağın oksitlendiği unutulmamalıdır. Böyle olumsuz bir etkiyi zayıflatmak yardımcı olacaktır:
Malç faydalıdır. Genellikle saman, buğday kepeği veya talaş kullanıldığı için. Bu tür yavaş etkili gübreler nemi tutacak ve toprağın gevşekliğini artıracaktır. Üzüm çalılarını faydalı maddelerle doyuracaklar. Malç yaklaşık 5 cm’lik bir tabaka halinde serilir.
Üzüm için sıklıkla yeşil gübreler tavsiye edilir.. Çalıların koridorlarına baklagiller (bezelye dahil), çavdar veya hardal ekilir. Bu, üst toprak katmanını zenginleştirecektir. Büyüme mevsimi boyunca çalıların kül çözeltisi (% 0,5 konsantrasyon) ile sulanması faydalıdır.
Böyle bir çözümün yardımıyla sadece toprağın kalitesini artırmakla kalmaz, aynı zamanda zararlıların ve hastalıkların saldırılarını da başarılı bir şekilde püskürtürler.
Mineral takviyelerini unutmamalıyız.. Bu nedenle bahar aylarında azot ve potasyum-fosfor bileşiklerinin kullanılması tavsiye edilir. Yazın başlamasıyla birlikte azot karışımlarından vazgeçilmeli, fosfor-potasyum karışımları bırakılmalıdır. Kışın kar üzerine karmaşık gübreler serpilir. Birkaç nüans daha var:
beyaz üzüm çeşitleri minerallerden ziyade organik maddeleri daha fazla destekler;
kırmızı çeşitler humuslu gübreyi tolere etmez;
Şarap çeşitlerini yetiştirirken aşırı beslemeden dikkatle kaçınılmalıdır.
Faydalı ipuçları
Asmanın geliştiği koşullar yalnızca toprağın kimyasal bileşimine ve yapısına bağlı değildir. Araziden nasıl etkilendiklerini dikkate almak önemlidir. Su orada durmadığından yamaçlara üzüm bağları dikmek faydalıdır. Aynı zamanda eğimler eşit değildir; güney veya güneybatı tarafı en uygunudur.
Ovalarda böyle bir mahsul yetiştirmekten, oradaki toprak resmi olarak gereklilikleri karşılasa bile, kaçınmak daha iyidir.
Moskova bölgesi, Leningrad bölgesi ve komşu bölgelerdeki asma yetiştiricileri sıklıkla suya doygun asitli topraklarla karşılaşıyorVe. Bitkileri dikmeden önce sadece kurutulmalı ve asitliği normale döndürülmeli, aynı zamanda besin değeri de artırılmalıdır. Volga çernozemleri, daha yüksek alkaliliğe doğru bir denge değişimi ile karakterize edilir. Bu nedenle bunların etkisiz hale getirilmesi gerekiyor, ancak aksi takdirde fazla bir şey yapılmasına gerek yok. Rusya’nın güney bölgelerinde kumlu alanlar hakimdir. Turba ve organik maddenin bir kombinasyonunu koymak zorunda kalacaklar. Ancak aynı zamanda iklimin ılımanlığı, geleneksel kum sorunu olan kışın donmayı telafi etmeyi de mümkün kılar.
Sibirya ve Ural bölgeleri de üzüm yetiştirmek için kullanılıyor. Orada, herhangi bir arazide, dona dayanıklı bir çeşit seçerken bile, soğuk havaların başlamasıyla birlikte ekimleri güvenli bir şekilde örtmeniz gerekecektir. Ancak asmanın karakteristik zararlılarıyla uğraşmanıza gerek yok. Sert iklimlerde hayatta kalamazlar. Ayrıca Sibirya ve Urallar’daki her türlü toprağın, ülkenin diğer bölgeleriyle aynı yaklaşımı gerektirdiğini de belirtmek gerekir.
Bu sayfayı favorilerinize ekleyebilirsiniz
