Üzümlerin olgunlaşmasını hızlandırın

Diğer meyve bitkilerinin meyveleri gibi üzümlerin de olgunlaşması, bağın sahibinin, yani kişinin zamanında müdahalesine bağlıdır. Ayrıca aşırı hava koşulları, patojenlerin ortaya çıkışı, uygunsuz ve zamansız bakım nedeniyle gecikebilir veya imkansız olabilir.

Standart vade tarihleri

İlkel fırçaların ortaya çıktığı andan itibaren – çiçek salkımlarının tozlaşmasından sonra – üzümlerin ağırlık kazandığı (meyvelerin büyüdüğü) ve ardından olgunlaştığı günlerin geri sayımı başlar. Olgunlaştığında fruktoz ve glikoz içeriği artar ve olgunlaşmamış yeşil üzümlerin asitlik özelliği azalır. Üzümlerde yüzde bir asit kalmadığında olgunlaşmış kabul edilir.

Her çeşidin kendi olgunlaşma süresi vardır – 95 ila 135 gün arası.

Satışlar için “üzüm” mevsimi temmuz sonundan ekim başına kadardır. Tamamen olgunlaşır – şeker kazanır – meyveler büyüme yavaşladıktan sonra başlar. Örneğin Krasnodar Bölgesi’nde erken çeşitler yetiştiriliyor: “SüperEkstra”, “Nastya” vb. – Güney’in sıcaklığında hasat hızla olgunlaşır.

Son teslim tarihlerini geciktiren faktörler

Olgunlaşmamış üzümler lezzetleriyle ayırt edilirler; “ot gibidirler” ve neredeyse hiç şeker içermezler. Buna yönelik bir arzu yok; çok az tatlı, bu da güneş ışığının ve topraktan elde edilen besinlerin eksikliğini gösteriyor. Üzümlerin geç olgunlaşması çoğunlukla hava değişikliklerinden kaynaklanmaktadır: belirli aylarda güneşli günlerin sayısının azalması, yağmurun bolluğu. Aşırı nem nedeniyle, oksijen almayan kökler – özellikle sıkıştırılmış, baharın gövdeye yakın dairesinde kazılmayan kökler çürür. +20’nin altındaki ortalama aylık sıcaklık üzümlerin büyümesini ve olgunlaşmasını yavaşlatacaktır. İlkbahar sonu ve Nisan-Mayıs gecesi donları nedeniyle mahsulün olgunlaşmaya vakti olmayacak ya da hiç var olmayacak.

Üzümlerde en azından birkaç hastalık var. Sürgünlere ve yapraklara yerleşen ve onları canlı canlı yiyen bakteri ve sporlardan kaynaklanırlar. Etkilenen bölgelerin çok olduğu bir asma (sporlar tarafından yenen yapraklar, odunlaşmış bölgelerdeki hasarlı ağaç kabuğu ve çürümüş odun, üzüm salkımlarındaki örümcek ağları ve örümcek kozaları vb.) iyi bir hasat vermeyecektir. Çoklu lezyonlarda meyveler hiç görünmeye başlamayacaktır.

Halk ilaçlarına ve “kimyaya” başvurarak harekete geçmezseniz asma ölecektir.

Kum içermeyen çok “ağır” topraklar hızla yerleşir ve oksijenin köklere erişimi durdurulabilir, bu da çalıları zayıflatır. Üzüm ekerken bu eksikliği düzeltebilirsiniz: toprağı kumla karıştırın. Kum, suyu ve havayı iyi bir şekilde geçirir ve toprak daha hafif, daha geçirgen hale gelir. Üzümler tınlı-kumlu topraklarda iyi yetişir. Bazı durumlarda, ekim yerinde toprağa derin bir çukur kazılır, kum turba ve diğer gübrelerle karıştırılır ve üzüm kesimleri bu bileşimle kaplanır. Dünyanın donmaması için üstüne küçük bir kazılmış kara toprak tabakası yerleştirilir.

Yakın gövdeli toprak halkalarındaki toprak zamanla kazılırsa, sebze ve meyvelerin kabukları, biçilmiş ve yabani otlarla, diğer bitki “çöpleri”, malç, turba ve gerekirse potasyum ve magnezyum bazlı gübrelerle beslenirse , Temmuz ortasına kadar zamanında sulamayı sağlamak yeterlidir. Toprağı gevşetmeyi unutmayın; bitkinin toprak üstü kısmı gibi kökler de nefes alır, topraktaki azot ve oksijeni emer.

Bağın deneyimsiz sahibi ayrılmayı unutursa ve düzensiz büyürse ve toprak fakirleşirse, hasat zamanla kötüleşecektir.

Temel teknikler ve işlemler

Öncelikle zaman zaman toprağın gevşetilmesi ve bağın sulanması gerekir. Aşırı sulamayın; aşırı nem üzümlerin çatlamasına neden olur.

Sorunu sulama ve gevşetme ile çözdükten sonra, asmalara zamanında kök ve yaprak gübrelemesi sağlayın. Turba, meyve ve sebze atıkları ve her türlü kompost buraya uygundur.

Her çalı (veya asma) için en uygun üzüm sayısını hesaplayın. Tesise – her biri ayrı ayrı – aşırı yüklenmemelidir. Üzerinde büyüdüğü çok fazla fırça ve dal, kalitesiz olgunlaşmaya yol açacaktır. Geri kalanların olgunlaşmasına izin vermek için salkımlardan bazıları (demet halindekilerin yarısına kadar) çıkarılır.

Artık işe yaramayan asmanın dibindeki yaprakları çıkarın. Asma veya çalının büyümesi durduğunda, ekstra sürgünler için de aynısını yapın – düzleştirilmiş uç bunun için bir sinyal görevi görür (bükülmüş olan büyümeye devam eder ve onu çıkarmak istenmez).

Çok fazla dalın birbiriyle bükülmesine izin verilmemeli, geçilemez bir “orman” oluşturulmamalıdır – güneşten korudukları üzüm salkımları, bitkilerin yeşil örtüsünün yarattığı yarı karanlıkta oldukları için olgunlaşmayacaktır.

Diğer yöntemler ve ilaç kullanımı

Bir asma veya çalının ana oluşumuna ek olarak yardımcı bir tane de vardır. Sözde olanın sıkıştırılmasından – çıkarılmasından oluşur. geçen yılın tomurcuklarından gelişen üvey çocuklar veya ikincil dallar. Üvey oğullar ne kadar erken çıkarılırsa (tercihen gebe kalma aşamasında), ana yapı o kadar fazla besin alır: ana dallar ve çalının (veya asmanın) kendisi, başlayan salkımlarla birlikte daha hızlı büyüyecek ve üzümler daha erken olgunlaşacaktır.

Olgunlaşmayı bırakan salkımların yanı sıra hasta da hasat edilir. Fırçaları olgunlaşmamış tarafı güneşe doğru olacak şekilde çevirin: 60 derece, kademeli olarak.

Yazın daha kısa olduğu orta Rusya’nın Ural bölgesi sakinleri, ayrıca bağı da yalıtabilirler. Bu, zeminin güneşte ısınan siyah fayanslar ve taşlarla kaplanmasıyla elde edilir. Gün batımından sonra birkaç saat boyunca bu taş biriken ısıyı vererek altındaki toprağı ısıtır. Bu durumda erken olgunlaşan çeşitleri kullanmaya çalışın; daha hızlı olgunlaşırlar.

Preparat olarak potasyum, magnezyum ve fosfor bazlı gübreler kullanılır. Fosfor içeren bileşikler yaprak gübresi olarak sınıflandırılır. Ancak amonyum molibdat gibi başka uyarıcılar da kullanılır.

Fosfor ve amonyum tuzları – bu gübreler tuz bileşenleri halinde üretilir – kova suya 10 g oranında seyreltilir. Üzümlerin çiçeklenmesinden iki hafta önce, henüz çiçek açmamış olan yapraklara ve ilkel fırça tomurcuklarına yaprak gübresi püskürtülür. En iyi sonuçlar, ürünün gün batımında veya hemen sonrasında dağıtılmasıyla elde edilebilir.

Yeni dalların, düğümlenmiş üzüm salkımlarının büyümesini teşvik etmek için, doğru yerde küçük bir ağaç kabuğu şeridi keserek bantlama gerçekleştirebilirsiniz. Buradaki fikir, içinde çözünmüş mineraller bulunan suyun ahşabın damarları boyunca (köklerden) yukarıya doğru hareket etmesi, organik maddenin ise birincil ağaç kabuğu ile odun arasında bulunan sak tabakasının elek tüpleri boyunca (üstlerden) aşağıya doğru hareket etmesidir. Organik maddelerin yolunu kesmek ve onları bir dalın büyümesine yönlendirmek için dal halkalanır.

Halkalı dalda oluşan organik maddeler, çınlama işaretinin üzerinde yer alan fırçaların olgunlaşmasına gider.

Dezavantajı, çok yıllık dallarda bantlamanın kullanılamamasıdır, çünkü organik madde eksikliği nedeniyle çalının alt kısmı tükenecek, kökler zayıflayacak ve bunun sonucunda bitki ölebilecektir.

İpuçları

Bahçıvan, gelişimini engelleyen tüm engelleyici faktörleri hesaba kattığında üzümler olgunlaşır ve nihayet olgunlaşır. Yukarıda alınan önlemlere ek olarak aşağıdaki ipuçları ona yardımcı olacaktır.

İklim ve hava koşulları nedeniyle bölgenize ve bölgenize uygun olmayan çeşitleri seçmeyin. Acemi bir bahçıvansanız, Kuzeyin Güzelliğini veya Kozmonot çeşitlerini veya soğuğa dayanıklı diğer çeşitlerini deneyin.

Bağ bakımının yolunda gitmesine izin vermeyin. Üzümlerin günde en az bir kez görülmesi gerekir. Her sabah ekimlerinizin etrafında dolaşın. Tuhaf bir şey fark ederseniz uygun önlemi alın.

Tamamen farklı bahçe ve bahçe ürünlerine uygun gübre uygulamayın. Örneğin kirazların üzümlere göre kendi haşere kontrolü vardır, çünkü onların zararlıları asma veya çalıların zararlılarından farklıdır. Doğru gübre ve koruyucu kimyasalları satın alırken kullanım talimatlarına uyun. Dozajın aşılması aşırı doygunluk etkisi yaratacak ve bitkiye zarar verecektir, yetersiz doz işe yaramayacaktır. Ayrıca halk ilaçlarını kullanın – bakım kapsamlı olmalıdır.