Charakterystyka rosyjskiej białej rasy kóz

Mleko kozie ma wyższą kaloryczność i zawartość tłuszczu od mleka krowiego. Jest bogaty w minerały i często jest stosowany jako kompletny substytut żywności dla niemowląt ze względu na podobieństwo do mleka matki. Najbardziej znanym przedstawicielem kóz w Rosji jest rosyjska rasa kóz białych.

Rosyjska rasa kóz białych

Treść artykułu:

Znaki charakterystyczne dla rosyjskiej kozy

Aby wyhodować osobniki wysokiej jakości, białą rasę kóz skrzyżowano z kozami Toggenburg i przedstawicielami rasy Saanen, które mają dobre wskaźniki produkcji mleka. W rezultacie w europejskiej części naszego kraju pojawiła się rosyjska biała koza, dobrze tolerowana przez wszelkie warunki klimatyczne, która ma swoje własne charakterystyczne cechy.

  • Przedstawiciele rasy rosyjskiej mają beczkowaty, lekko wydłużony tułów o mocnej budowie i szerokiej klatce piersiowej.
  • Biała koza jest dość niska: samce rzadko osiągają 65 centymetrów wysokości w kłębie.
  • Mają długą szyję i lekko wydłużoną głowę z małymi uszami.
  • Charakterystyczną cechą rosyjskiej białej kozy jest broda. Jeśli spojrzysz na zdjęcie, zobaczysz, że u kóz jest mały i schludny, a u kóz dość bogaty i bujny.
  • Rogi kozie przypominają dwa sierpy, które patrzą do tyłu i są lekko zwrócone na boki. W niektórych regionach można spotkać tylko bezrogie zwierzęta.
  • Rasa osiąga masę ciała od 50 do 70 kilogramów, samce mogą ważyć do 75 kilogramów.

Rosja ma ponad milion przedstawicieli rosyjskiej białej rasy kóz. Szczególnie lubili ich na północnym zachodzie i w środkowej Rosji.

Produktywność białych kóz

Główną zaletą rasy rosyjskiej jest laktacja z bardzo wysokim wskaźnikiem. Kozy białe są kochane i cenione za to, że w ciągu siedmiu do dziewięciu miesięcy produkcji mleka rolnicy doją nawet 600 – 700 litrów przetworu mlecznego. Konsumenci są zadowoleni z dobrych wyników zawartości tłuszczu – zawartość tłuszczu w mleku kozim sięga 5,5 proc.

Niezależnie od tego, czy jest to mit, czy prawda, rolnicy zapewniają, że rasa przy kompetentnym podejściu i ostrożnym żywieniu może wyprodukować do jednej tony mleka.

Białe zwierzęta domowe są korzystne do trzymania ze względu na ich płodność. Rodzą potomstwo dwa razy, czasem trzy razy w roku, a na jedno jagnię rodzi się 2-3 dzieci. Młode kozy dobrze i szybko przybierają na wadze, w wieku siedmiu miesięcy kozy osiągają do 20-25 kilogramów, a kozy przybierają na wadze do 30 kilogramów.

Sierść kozy rosyjskiej jest średniej długości, ale można spotkać również przedstawicieli o krótkiej sierści. Jednak nie wszystkie różnią się wysokimi wskaźnikami wydajności wełny – rasa daje niewiele puchu. Średnio z jednego zwierzęcia wycina się maksymalnie 200 gramów lub nawet mniej rocznie.

Trzymanie rosyjskiej kozy

Będąc bezpretensjonalnym zwierzęciem, biała koza nie wymaga specjalnych warunków utrzymania w postaci dużych pomieszczeń czy specjalistycznych zagród. Jednym z głównych warunków jej życia jest ciepły i suchy pokój, stale utrzymywany w czystości. Przeciągi są dla nich nie do przyjęcia, ponieważ gdy dostaną się pod prąd wiatru, zwierzęta zaczynają przeziębiać się i znoszą choroby z powikłaniami.

Koza rosyjska jest bardzo żarłoczna. Latem otrzymuje pełen zestaw witamin i mikroelementów, pasąc się na pastwiskach i aktywnie jedząc świeżą trawę. Zwierzęta wyprowadza się na wypas po wyschnięciu trawy, aby nie uszkodzić kopyt kóz, które boją się wilgoci. Uwielbiają psuć pnie drzew owocowych, ponieważ lubią obierać korę. Wśród przysmaków można wymienić skórki arbuza i jabłka. Zimą zwierzęta karmione są sianem i słomą, jedzą kolby kukurydzy, zboże i mieszanki paszowe. Warzywa muszą być uwzględnione w diecie.

W miejscu, w którym trzymane są kozy, w pobliżu karmnika, należy położyć lizawkę solą.

zasady opieki nad kozami

Ogólnie rzecz biorąc, szczególna opieka nad kozą rosyjską nie jest wymagana. Zapewnienie prawidłowego i pożywnego żywienia w celu uzyskania jak największej wydajności mlecznej to główne zadanie hodowców zwierząt rogatych w swoim gospodarstwie.

Rolnicy radzą jednak zwracać szczególną uwagę na wymię kozy. W tym celu przed i po zabiegu doju należy umyć zarówno sam doj jak i najbliższe mu miejsca. Zrób to za pomocą roztworów dezynfekcyjnych. Aby zapobiec mikropęknięciom, wymię kozy można smarować maściami leczniczymi.

Dojenie należy prowadzić do ostatniej kropli, aby uniknąć zastoju mleka, co prowadzi do różnego rodzaju nowotworów i zatorów w kanalikach mlecznych. Ze względu na ryzyko obecności bakterii w pierwszym strumieniu mleka ulega on ekspresji. Mleko z mlekiem przechowywane jest w zamkniętych lodówkach.

Kozę rosyjską można doić do pięciu razy dziennie, a ilość otrzymywanego mleka zależy nie tylko od żywienia, ale także od wieku zwierzęcia. Dojenie zwykle odbywa się w wyznaczonym miejscu.

Rasa daje największą ilość mleka po wykocie. Młode umieszcza się w oddzielnym boksie w zasięgu wzroku matki. Wraz z karmieniem piersią młodym zwierzętom podaje się antybiotyki, aby młody organizm nie został uszkodzony przez bakterie.

Hodowcy nadal pracują nad wskaźnikami produktywności kóz rosyjskich i ich odporności na choroby. Średnia cena dziecka wynosi około 10 rubli.

Możesz dodać tę stronę do zakładek