İneklerin hamilelik açısından rektal muayenesi, dişinin çiftleşme sırasında döllenip döllenmediğini doğru bir şekilde belirlemenizi sağlar. Bunu hamileliğin başlangıç aşamasında bilmeniz gerekir çünkü bu özel dönemde hayvanın iyi bakıma ve uygun yaşam koşullarına ihtiyacı vardır. Bu tür teşhisler, pelvik organlardaki patolojileri ve ineğin diğer sağlık sorunlarını tanımlamayı mümkün kılar.
İneklerin rektal muayenesi
Araştırma Yöntemleri
Bir ineğin rektal muayenesinin bir uzman tarafından yapılması gerekir. Bu teşhis yöntemi hem veterinerin hem de hayvanın dikkatli bir şekilde hazırlanmasını gerektirir. Doktor genellikle ineğin dizginlenmesine yardımcı olmak için bir partnerle birlikte çalışır. Araştırma iki şekilde yapılabilir:
- Hayvan ayakta.
- Hayvan sol tarafında yatar (inek yerleştirmek mümkün değilse kullanılır).
İnek kısa bir ip ile bağlanır, gerekirse arka ayakları ve pelvik bölgesi sabitlenir. Veteriner hekimin çalışmaya hazırlanması aşağıdaki adımları içerir.
- Ellerini iyice yıkar, tırnaklarını törpüyle işler, yaraları ciltte ise dezenfektan solüsyonla dezenfekte eder.
- Veteriner yüksek steril eldivenler, kolluk ve önlük giyer.
- İyi bir kayma için avuç içine vazelin veya krema sürülür.
Dikkat! Bir ineğin rektal teşhisi en iyi sabah yapılır; bu saatte hayvanlar çoğunlukla bağırsaklarını boşaltır.
Veteriner ineği muayene etmeye başlar. Bunu yapmak için kuyruğu yana doğru kaldırır ve delme hareketleri yaparken çok dikkatli bir şekilde sadece parmaklarını anüse sokar. Daha sonra doktor, havanın anüse girmesi için onları birbirinden uzaklaştırır. Bu tür bir hareket genellikle dışkılama eylemini tetikler.
İneklerin rektal muayene şeması
Bir sonraki adım eli anüsün derinliklerine doğru ilerletmektir. Yakında el ampulla şeklindeki uzantıya dayanacak. Geçtikten sonra bağırsak daralır. Bağırsakların bu bölümüne nüfuz ederek ineği hamilelik açısından incelemeye başlayabilir ve üreme sistemini bir bütün olarak inceleyebilirsiniz. Yakınlarda rahim ve yumurtalıklar bulunur. Diğer organların durumunu değerlendirmek için eli daha da derine daldırmak gerekir.. Tüm hareketler sorunsuz ve dikkatli bir şekilde yapılmalıdır.
Dikkat! Kas kasılması anında fırçayla hareket etmek kabul edilemez – bu anüsün yırtılmasıyla doludur.
Sistem Tanılaması
İneklerin rektal muayenesi uterusun durumunu, kıvamını, büyüklüğünü, yerini değerlendirmeyi mümkün kılar. Ancak böyle bir teşhis, yalnızca üreme sistemini değil aynı zamanda boşaltım ve sindirim sistemini de incelemenizi sağlar. Kapsamlı deneyime sahip olan veteriner, çeşitli iç organların patolojilerini boyutlarına, yoğunluklarına ve doku tutarlılıklarına göre kolayca belirleyebilir. Herhangi bir anormallik bulunursa hayvan, ultrason ve laboratuvar testleri kullanılarak daha dikkatli bir şekilde incelenebilir. Bir ineğin sindirim, boşaltım ve üreme sistemlerine ilişkin çalışmanın rektal yöntemle nasıl yürütüldüğünü düşünün.
sindirim
Sindirim sistemi tanısı konurken öncelikle anüsün durumu değerlendirilir. Herhangi bir sapma, elin tanıtılmasından hemen sonra fark edilir. Teşhis uzmanı önkolun sıkışma kuvvetini hisseder. Sfinkter kaslarının zayıflığı aşağıdaki durumlarda görülür:
- Yaşlı veya zayıflamış hayvanlarda.
- Felç halinde.
- Dispepsi.
Referans. Sfinkterin kas liflerinin artan tonu tetanozun karakteristiğidir ve bu durum aynı zamanda bağırsakların tıkanmasına, bağırsakların yer değiştirmesine veya bükülmesine de işaret edebilir.
Palpasyonda, bir veteriner sindirim sisteminin çeşitli patolojilerini tespit edebilir – inflamatuar süreçler, bağırsak yaralanmaları, sindirim sisteminin ayrı bölümlerinin duvarlarının gerilmesi, ilmeklerin bükülmesi, bunların yer değiştirmesi. Yara izini palpasyonla incelemek de mümkündür, ancak bu teşhis yöntemi bilgilendirici sayılmaz.
Bir ineğin sindirim sistemi
boşaltım
Rektal muayene yardımıyla bir ineğin boşaltım sisteminin durumunu değerlendirmek mümkündür. Bu durumda böbrekler ve mesane incelenir. Çok şişman hayvanlarda böbreklerin teşhisi zor olabilir çünkü bu organlar yoğun bir yağ tabakasının altındadır.. Bu durumda bir veterinerin böbreklerin gerçek boyutunu belirlemesi ve yüzeylerinin durumunu değerlendirmesi zordur.
Sol böbrek bel bölgesinde 3-5 omur bölgesinde palpe ediliyor. Normalde hareketli olması gerekirken sağdaki sağlam bir şekilde tutturulmuştur. Palpasyonla şunları değerlendirmek mümkündür:
- Her böbreğin büyüklüğü.
- Yüzeylerini tüberozite açısından inceleyin.
- Acıyı tanımlayın.
Eşleştirilmiş organın küçük boyutu doğuştan bir patolojiye işaret eder. Böbreklerdeki bir artış çoğunlukla inflamatuar bir süreçle ilişkilidir. Düzensizliklerin varlığına göre hayvanın parazit veya tüberküloz ile enfekte olduğu varsayılabilir. Bir ineğin böbrekleri ağrıdan dolayı palpe edildiğinde huzursuz oluyorsa nefrit olabilir. Mesane tanısının nasıl yapıldığını düşünün.
Mesane pelvik boşlukta bulunur. Palpasyonla incelenmesi, boşaltım sisteminin mevcut patolojilerini belirlemenizi sağlar:
- Ürolitiyazis.
- Felç.
- İdrar yolundaki inflamatuar süreçler.
- Duvar yırtılması.
- Böbrek hastalıkları.
- İçeride yabancı bir cismin varlığı.
Sığırlarda mesanenin incelenmesi organ idrarla doldurulduğunda ve boşaltıldıktan sonra olmak üzere iki kez yapılırsa daha doğru veriler elde edilebilir. Mesane duvarlarının tonunu dikkate aldığınızdan emin olun. Bu organın kaslarının zayıflığı, ineğin genç olması durumunda felce işaret edebilir.
Cinsel
Endometrit belirtileri
Üreme organlarının rektal muayenesi hamileliğin belirlenmesini ve rahim, rahim ağzı ve yumurtalıkların çeşitli patolojilerinin tespit edilmesini kolaylaştırır. Normalde gebe olmayan bir ineğin uterusu her zaman pelvik bölgededir. Ancak endometrit gibi bazı hastalıklarda karın boşluğuna iner. Aynı konum, hamileliğin sonlarında bu organın doğasında vardır.
Veteriner hekim rahmin büyüklüğünü, yoğunluğunu, kıvamını, dolgunluk derecesini incelemeli, boynuzlarını incelemelidir. Hamilelik sırasında rahim aşağıdaki özelliklere sahiptir:
- Büyütülmüş;
- Elastik, yumuşak;
- Kolayca gerilebilir;
- Fetüs duvarlarından iyi hissedilir.
Boynuzların durumu aynı zamanda bir ineğin hamile olup olmadığını da belirler. Buzağıyı doğurmanın üçüncü ayında boynuzlar arasındaki karık büyük ölçüde düzelir.
Veteriner hekim rahmi inceledikten sonra yumurtalıkları elle muayene etmeye başlar. Görevi, her birinin boyutunu belirlemek, şekillerini incelemektir. Dikkatli inceleme, kistik oluşumların yanı sıra foliküllerin varlığını veya yokluğunu ortaya çıkarır.
Referans. Rahim tonusunun artması ineğin hamile olmadığını gösterir. Hamilelik meydana geldiğinde hormonal arka plan değişir, rahim tonusu belirgin şekilde azalır.
İneklerin rektal muayenesi çok yaygın olarak kullanılan bir teşhis yöntemidir. Avantajı düşük maliyet, bulunabilirlik ve yüksek bilgi içeriğidir (veteriner hekimin yeterliliğine bağlıdır). Sadece hamileliğin olup olmadığını belirlemekle kalmaz, aynı zamanda iç organların (böbrekler, mesane, bağırsaklar, rahim ve yumurtalıklar) çeşitli patolojilerini de tanımlamaya olanak tanır.
Bu sayfayı favorilerinize ekleyebilirsiniz
