Travmatik perikardit sığırlarda perikardiyal hasara bağlı olarak gelişir. Yaralanmaya eşlik eden inflamatuar süreç, hayvan için ölüm de dahil olmak üzere ciddi sonuçlara işaret ediyor. Aynı zamanda bu yöndeki tedavi de etkisizdir. Bu nedenle hastalığın nedenlerini ve gelişimini bilmek etkili önleyici tedbirlerin sağlanması açısından son derece önemlidir.
Önleme sağlığın anahtarıdır
Hastalık nedir?
Travmatik perikardit, perikardiyal kese ve çevre dokularda yabancı cisimlerin verdiği hasara bağlı olarak gelişen inflamatuar bir süreçtir. Yiyecekle birlikte hayvanın midesine girerler. Aynı zamanda bu tür nesnelerin keskin kısımları mide duvarını kolaylıkla delerek, kasılmaları nedeniyle kalbe doğru itilir. Yabancı bir cisimle birlikte çeşitli patojenik mikroflora içeri girer ve bu da hasarlı dokuların iltihaplanmasına neden olur.
Mide ağının kasılması sonucunda keskin bir cisim miyokardiyuma ulaşabilir veya epikardiyuma zarar verebilir. Hareket sırasında kan damarlarına temas ederse, kalp ile perikardiyal kese arasındaki boşlukta kan birikerek kalp kası üzerindeki baskıyı artırır. Sonuç olarak kasılamaz, bu da kalp durmasına ve hayvanların hızlı ölümüne yol açar.
Ayrıca dokuların iltihaplanmasıyla büyük miktarda eksüda salınabilir. Bazı durumlarda bir hayvanın vücudundaki miktarı 20 litreye veya daha fazlasına ulaşır. Bu durumda seçim türü şöyle olabilir:
- seröz;
- cerahatli;
- seröz-fibrinli;
- hemorajik.
Böyle bir efüzyon yavaş yavaş perikard boşluğunda birikir ve böylece kalp kasının hareketi engellenir. Buna bağlı olarak kan dolaşımı bozulur, damarlardaki basınç artar.
Seröz-fibrinöz eksüda durumunda, sıvı içinde büyük miktarda fibrin proteini yüzer. Perikardiyal kesenin boşluğuna girdiğinde duvarlarına ve epikardiyumun duvarlarına plakalar ve katmanlar halinde yerleşir. Böyle bir protein büyümeye başlarsa perikard ve epikard birbirine kaynaşır ve bu da kalp üzerinde daha fazla stres yaratır.
Sığırlarda perikardit
Nedenler
Travmatik perikarditin ineklerde ve diğer sığırlarda diğer hayvanlara göre çok daha sık meydana geldiği unutulmamalıdır. Bu hastalığın birkaç nedeni olabilir:
- Yemekle birlikte mide ağına düşen keskin bir cisimle perikardın hasar görmesi. Kirli, çöplü meralarda, çimlerin yanı sıra bir inek, perikardı keskin bir kenarla kolayca delebilen bir teli, çiviyi, iğneyi yutabilir.
- Göğüs kemiğine güçlü bir darbe. Böyle bir darbe sonucunda göğüs kuvvetli bir şekilde sıkıştırılır. Sol taraftaki 6. ve 7. kaburgalar basınca dayanamayıp kırılabilir. Sonuç olarak keskin bir kenarla perikard ve çevre dokulara zarar verebilirler.
- Yabancı bir cismin dışarıdan vücuda girmesiyle oluşan yaralanma.
Her durumda, böyle bir hastalık, kural olarak, eşlik eden faktörlerin arka planında gelişir. Bunlardan en önemlisi karın içi basıncının artmasıdır. Aşağıdaki süreçler artışına katkıda bulunur:
- doğum. Buzağılamadan sonraki ilk dönemde ineğin karın zarı içindeki basınç önemli ölçüde artar;
- yere göbek düşmesi;
- sahibinden veya diğer hayvanlardan karın bölgesine güçlü bir darbe;
- kontrolsüz iştah, ineğin proventrikulusunun taşmasına yol açar.
- aşırı fiziksel stres.
Kontrolsüz iştah
Kanıt
Travmatik perikardit üç farklı biçimde ortaya çıkabilir: akut, subakut ve kronik. Ek olarak, çoğu durumda böyle bir hastalık kuru ve efüzyon fazının varlığını gösterir. Bunlardan ilki ilk görevi görür ve eksüda dokunun iltihaplı bölgelerinden öne çıkmaya başlayana kadar sürer.
Bir hayvanda akut kuru perikarditte, her şeyden önce belirgin ağrı izlenir. İnek çok aktif ve ani hareketlerden kaçınmaya çalışır. Ayrıca hayvan, perikardın hasarlı bölgesinde aşırı baskı oluşturmamak için ayakta dururken sırtını genellikle bacaklarını açtığından daha geniş bir şekilde bükmeye çalışır.
Bu aşamada sığırın göğsünü dinlerseniz, kalbin çalışmasındaki şu değişiklikleri açıkça duyacaksınız:
- Önemli ölçüde artan kalp atış hızı.
- Daha belirgin şoklar şeklinde kendini gösteren kalp kası kasılmalarının güçlenmesi.
- Kalp kasılmaları sırasında ortaya çıkan sürtünmeye benzer spesifik bir ses. Çatlama veya çizilme gibi görünebilir. İltihaplı tabakaların birbirine sürtündüğü perikard tarafından oluşturulur. Bazı durumlarda bu süreç göğsün belirli kısımlarının palpasyonuyla hissedilebilir.
Yavaş yavaş, hastalığın kuru formu efüzyon perikarditine dönüşür. Görünüşüyle u200bu200bdaha önce perikard boşluğunda duyulan çatırtının yerini bir sıçrama alır, bu da içinde sıvı irin veya başka salgıların varlığını gösterir. Hayvanın kalp atışı daha da hızlanırken, hastalığın ikinci aşamasının gelişmesiyle birlikte kalbin belirgin güçlü atışı giderek daha fazla azalır. Buna paralel olarak ağrı da ortadan kalkar. Perikardın tabakaları sıvıyla ayrılır ve iltihaplı alanlar birbirine temas etmez.
Norm ve patoloji
Eksüdanın daha fazla birikmesiyle, kalp üzerindeki dışarıdan gelen basınç önemli ölçüde artar ve bunun sonucunda normal boyutuna genişleyemez. Bu tamponada yol açar. Ventriküller sonuna kadar kanla dolmaz, bu da durgunluğuna ve genel dolaşım bozukluklarına yol açar. Aynı zamanda hayvanın vücudundaki bu tür değişiklikler izlenir:
- şiddetli nefes darlığı;
- karaciğerin boyutunda büyümüş;
- kalıcı hale gelen taşikardi;
- basınç düşmesi.
Ayrıca durgunluğun bir sonucu olarak, sindirim sisteminin mukoza zarlarında bronşit ve mavileşme gelişebilir.
Perikarditin çarpıcı bir belirtisi hayvanın davranışı olabilir. Acı verici hislerin varlığı nedeniyle inek son derece dikkatli bir şekilde yatar veya ayakta durur. Aynı zamanda göğsünü pelvisin üzerine kaldırmaya çalışıyor. Yerden kalkarken önce göğüs, ardından vücudun geri kalanı yükselir. Hastalığın seyri sırasında iştah tamamen yoktur veya belirgin şekilde azalır ve süt verimi azalır. İnek hareket ederken yüksek sesle inleyebilir.
Kanın damarlarda durması nedeniyle boyunda ve gerdanda şiddetli şişlikler meydana gelir. Sternumu incelerken hayvan acı hisseder.
Travmatik perikarditin teşhisinde ana yöntem palpasyon, dinleme ve hastalığın dış belirtilerini tanımlamaktır. Kalp bölgesindeki palpasyonda hayvan ağrı hisseder. Dinlerken kalbin evrelerine denk gelen bir çatırtı veya sürtünme duyulur. Aynı zamanda kalp kası, ventriküllerin eksik dolmasını telafi etmek için çok daha hızlı kasılır. Damarlar kanla dolar ve bunun arka planında ödem oluşur. Bu noktalar, karakteristik belirtiler açısından perikard iltihabına oldukça benzeyen perikarditi plöreziden ayırmaya yardımcı olacaktır.
Tedavi
Travmatik perikardit formunun tedavisi çoğunlukla etkisizdir ve hayvan kesime karar verir. Ancak bazı durumlarda tedavi girişimleri yine de kesin sonuçlar verir.
Öncelikle ayrı bir durakta ineğe huzur verilir ve alışılagelmiş diyet, diyet diyetine dönüştürülür. Tüm hacimsel yemler bunun dışında tutulur ve bunların yerine çim, saman ve özel sıvı kepek karışımları konur. Hayvan yiyecek almayı reddederse yapay beslenme reçete edilir.
İneğin ayrı bir durakta dinlenmesi sağlanır
Daha ileri tedavi kursu üç ana alanı içerir:
- Normal kalp fonksiyonunun restorasyonu.
- Septik süreçlerin yavaşlatılması ve ortadan kaldırılması.
- Eksüdanın vücuttan uzaklaştırılması.
Hasta bir ineğin kalbine bir buz torbası veya başka bir soğuk kompres uygulanır ve güvenli bir şekilde sabitlenir. Aynı zamanda damar içine 150 ila 300 ml% 20 glikoz enjekte edilir. Özellikle kalbin çalışmasını düzeltmeyi amaçlayan ilaçların kullanılması önerilmez. Sadece hayvanın durumunu kötüleştirecekler.
Sepsisi yavaşlatmak ve iltihaplanma sürecini durdurmak için sülfanilamid ve bir dizi antibiyotik kullanılır. Vücuttan daha hızlı atılmak için bir dizi idrar söktürücü ilaç reçete edilir. Deri altı sodyum kafein salisilat enjeksiyonu da perikarditli bir ineğin vücudu üzerinde faydalı bir etkiye sahiptir. 2-2,5 gr dozunda enjekte edilir.
Önemli! Tedaviden sonra hayvan uygun şekilde izlenir. Bir süre boyunca hastalık akut bir biçimde yeniden ortaya çıkarsa, inek sürüden itlaf edilir.
Önleme
Çoğu durumda tedavi istenen etkiyi vermediğinden travmatik olmayan perikarditin önlenmesine özel dikkat gösterilmelidir. Bu, yabancı cisimlerin yeme girme ihtimalinin en ufak bir olasılığının ortadan kaldırılmasının yanı sıra, hayvancılık için mümkün olan en güvenli koşulların yaratılmasından ibarettir. Bu yöndeki ana tedbirler şunlardır:
- Tel sarılı saman balyalarının düzgün çıktısı. Bu prosedür, hayvanların erişemeyeceği özel olarak belirlenmiş bir yerde gerçekleştirilir.
- Kırık bir tasma zincirini tel ile bağlama girişimlerinin hariç tutulması. Daha güvenli bir seçenek zinciri yenisiyle değiştirmektir.
- Toplu beslemenin metal nesnelerin varlığı açısından kontrol edilmesi. Bunu yapmak için besleme kütlesi özel elektromanyetik kurulumlardan geçirilir.
- Hayvancılıkta travmatik perikarditin sık görülmesiyle birlikte, hayvanların manyetik bir probla periyodik olarak muayene edilmesi gerekmektedir. Özel bir cihaz, tel veya çivileri ağdan zamanında çıkarmanızı sağlar.
- İneğin ihtiyaçlarını tam olarak karşılayacak mineral ve vitamin takviyelerinin diyete eklenmesi. Bu, hayvanın çeşitli nesneleri emebileceği lizucha’nın gelişimini önleyecektir.
- Hayvanların durumunun yeterince izlenmesi ve hayvanların davranışlarında ve görünümlerinde şüpheli değişiklikler olması durumunda bir veterinere danışılması.
Ayrıca önemli bir önleyici tedbir, meranın meradan önce kapsamlı bir şekilde hazırlanması ve denetlenmesidir. Çöp salınımına veya çeşitli inşaat işlerine dair kanıtların olduğu alanlarda hayvan otlatılması önerilmez. Sıradan meralarda tüm çöplerin denetimi ve toplanması önceden yapılmaktadır.
Referans. Otlayan hayvanlar üzerinde daha iyi kontrol sağlamak için ağıl tutma yöntemi kullanılır. Ayrı bir mera alanında, önceden test edilmiş ve temizlenmiş kareyi sınırlayan hızlı açılan bir çit dikiliyor. Üzerinde inekler otlanırken bir sonraki bölümde temizlik yapılıyor.
Çözüm
Travmatik perikardit yalnızca hayvanın üretkenliğini önemli ölçüde azaltmakla kalmaz, aynı zamanda hızla ölüme de yol açabilir. Ve bu hastalığı tedavi etmek son derece zor olduğundan, hastalığın gelişmesini engelleyecek hayvanların muhafaza koşullarına asıl dikkat edilmelidir.
Bu sayfayı favorilerinize ekleyebilirsiniz
