Belçika mavi ineği

İlk bakışta, Belçika mavi ineğinin hızlı büyüme ve diğer katkı maddeleri için çeşitli preparatlarla doldurulmuş gibi görünebilir. Fakat aslında, aşırı gelişmiş kas kütlesi ve hayvanların derisinin mavimsi tonu, Belçikalı bilim adamları tarafından uzun yıllar süren doğal seçilimin sonucudur. Aynı zamanda birçok spekülasyonun çürütülmesiyle, bu tür hayvanların etinin en yüksek kalitede olduğu ve bir takım faydalı özelliklere sahip olduğu söylenebilir.

Belçika mavi ineği

Cinsin kökeni tarihi

Başlangıçta, Belçika inek cinsi et ve süt ürünleri olarak yetiştirildi. XNUMX. yüzyılda Belçikalı yetiştiriciler, yerel Friesian sığır çeşitlerini İngiltere’den gelen kısa boynuzlu boğalarla geçerek onu yaratma girişimlerinde bulundular. Böyle bir seçimin sonucu, boyut olarak orijinal ırkların ilerisinde olan ve iyi süt verimi sağlayan yeni bir sığır çeşidi oldu.

Gelecekte yetiştiriciler işin yönünü değiştirdiler ve cinsi yalnızca ete dönüştürmeye karar verdiler. Bunun için (bazı kaynaklara göre), XNUMX. yüzyılda mavi ineğin temsilcileri Charolais cinsi boğalarla çaprazlandı. Yaşamın ilk günlerinden itibaren ortaya çıkan yavrular, diğer cinslerin yavrularından daha büyüktü. Ancak ineğin görünüşünün diğer özellikleri göze çarpmadı.

Cins karakteristik görünümünü 1960’larda zaten elde etti. Bu sıralarda Liege şehrinde yaşayan Profesör Hanset sığır seçimine devam etti. Çalışması sırasında hayvanın genlerinden birinde mutasyona neden olmayı başardı ve bunun sonucunda ineklerin vücudundaki kas dokusunun büyümesini kontrol etmekten sorumlu proteinlerin üretimi durdu. Sonuç olarak, Belçika mavi boğası, sonraki tüm sığır nesillerinde sabit olan kas hipertrofisini aldı.

Sonuç olarak, “çift kaslı” inekler ülkede ve daha sonra diğer Avrupa ülkelerinde alışılmadık derecede yüksek bir popülerlik kazandı. Bu soylu sığır soyuna bu kadar geniş bir talebin nedeni, minimum yağ tabakası ve etin yüksek lezzetinin yanı sıra etkileyici kesim verimiydi.

Açıklama ve görünüm

Mavi bir ineğin dış parametreleri ideal olarak et tipi üretkenliğe karşılık gelir. Bir dişinin ortalama ağırlığı 800-900 kg’dır. Boğaların ağırlığı çok daha büyüktür ve iyi besi ile 1300 kg’a ulaşır. Aynı zamanda hayvanın soldurucudaki büyümesi kural olarak 150 cm’yi geçmez.

Belçika mavi boğası

Çoğu durumda cins temsilcilerinin rengi beyaz veya mavimsidir. Ancak alacalı ve hatta siyah renkli bireyler de oldukça yaygındır. Sıcak iklime sahip bölgelerde uzun süreli seçilimin bir sonucu olarak, hayvanların yün örtüsü biraz gelişmiştir.

Belçika mavi boğasının fiziğinin en karakteristik özelliklerinden aşağıdakiler öne çıkıyor:

• masif ve hafif uzatılmış gövde;
• boynuzların tamamen bulunmadığı nispeten küçük kafa;
• kısa masif boyun;
• omuzlarda, krupta, alt sırtta önemli ölçüde gelişmiş kaslar;
• uzuvlar bodur ve sağlam yapılı, gelişmiş bir jambonla ayırt ediliyorlar.

Dışarıdan, bu tür hayvanların dış görünüşü oldukça tehditkar görünüyor. Fakat aslında, bu tür sığırlar son derece barışçıl bir eğilimle ayırt edilir. İnekler sürünün geri kalanına, diğer evcil hayvanlara ve insanlara karşı sakin davranırlar.

Verimlilik

Et verimliliği açısından bu tür inekler açık ara şampiyondur. Uygun besleme bileşimi ile karkastan elde edilen etin kesim verimi% 80’dir. Aynı zamanda ortaya çıkan sığır eti, hassas dokusu, sululuğu ve minimum yağ katmanlarıyla öne çıkıyor.

Ancak önemli et verimliliğinin yanı sıra mavi sığırların süt verimi de yüksek seviyede tutuluyor. Ortalama 250 günde bir inek 4000-4500 litre süt üretebilmektedir ki bu da et ırkları için oldukça fazla bir rakamdır. Böyle bir ürünün ortalama yağ içeriği% 4’tür.

Referans. Bu cins hattı aynı zamanda ıslah çalışmalarında da sıklıkla kullanılır. Geçiş sırasında, diğer sığır türlerinin temsilcilerinde kesim et verimi% 5 veya daha fazla artar. Aynı zamanda bu karıştırma sonucu elde edilen ineklerde etin tadı da ciddi oranda artar.

Bakım ve bakım

Cinsin çok çeşitli avantajları ve yüksek popülaritesi, mavi sığır tutma koşullarına ilişkin belirli gereklilikler ile dengelenmektedir. Sadece sıcak iklime sahip bölgelerde yetiştirilir. Soğukta kalın yün eksikliği nedeniyle ineklerde sıklıkla çeşitli hastalıklar gelişir ve verim düşer.

Ek olarak, büyük bir vücut ağırlığı, üreme sırasında dikkat edilmesi gereken diğer birkaç noktayı da ima eder:

Meradaki Belçika mavi boğası

1. Meralar hayvanların tutulduğu yerin yakınında bulunmalıdır. Yüksek fiziksel aktiviteye sahip mavi ineklerde sıklıkla uzuv ödemi gelişir. Buna göre, ekimi sırasında otlatma alanlarına uzun mesafeler kat edilmemelidir.
2. Otlatma alanları mümkün olduğunca düz olmalı, tümsekler ve delikler olmamalıdır. Yüzey engebeli ise inek takılıp düşebilir. Ve böyle bir kitle ile, kırıklar veya uzuvda ciddi yaralanmalarla doludur.
3. Yaz ve kış aylarında ana diyete ek olarak sağlığın korunmasına ve kilonun artmasına yardımcı olacak hayvanların beslenmesinin düzenlenmesi zorunludur.

Hayvancılık için doğru yere dikkat ettiğinizden emin olun. Sıcak mevsimde üzerine saman serilen 50 cm’lik bir tabaka ile kapalı bir alan yeterli olacaktır. Ayrıca böyle bir çöpün üzerine hayvancılık başlatılır. Hayvanlar samanı sıkıca sıkıştırır ve bu tür muhafazalar tamamen kullanıma hazırdır.

Sıcak bölgelerde kışın da kullanılabilir. Ancak bu durumda çöp tabakası artar ve kişi başına düşen saman normu en az 2 kg’dır.

Bölgede kışlar oldukça soğuk geçiyorsa sürüyü sıcak bir odada bağlı olarak tutmak daha iyidir. Her durumda, büyüklükleri nedeniyle bu tür hayvanların yeterli miktarda boş alana ihtiyacı vardır. Rekreasyon için bir oda hazırlarken ve mera seçerken bu nokta dikkate alınmalıdır.

Yiyecek

Belçikalı büyük mavi boğa, diyetin bileşimi için belirli gereksinimleri ima eder. Yaz aylarında yemeğinin temeli meralardan elde edilen otlar olmalıdır. Baklagillerin yeşillikleri bu durumda en iyisidir. Kışın hayvanların bol miktarda saman ve samana ihtiyacı vardır.

Bu ineklerin menülerinin yüksek kaliteli karma yemlerle desteklenmesi de önemlidir. İyi kilo alımı elde etmek ve etin tadını iyileştirmek, “Belçikalıların” sebzeler ve kök bitkilerle beslenmesine olanak tanır. Özellikle havuç, yem pancarı ve kabak yerler.

Kabak

Ana beslenmenin mutlaka mineral takviyeleri ile desteklenmesi gerekir. Ayrıca hayvanlara yeterli miktarda kalsiyum ve fosfor sağlanması özellikle önemlidir. Hayvanların ağırlığının fazla olması, kemikleri üzerinde ciddi bir yük oluşturur ve kemiklerin doğal inceliği nedeniyle kolaylıkla kırılabilirler. Bu nedenle onları sürekli güçlendirmek önemlidir.

Bu tür hayvanların yaz aylarında otlatılmasına gelince, bunu ekili meralarda belirli türde özel olarak yetiştirilen bitkilerle yapmak en iyisidir. Ayrıca Belçika ineklerinin bakımı bozkır bölgesinde yapılıyorsa, kuraklık durumunda yedek gıda stoklarının önceden halledilmesi önemlidir.

Üreme özellikleri

Özellikle fiziğin özellikleri ve dar bir pelvis, cinsin üreme sürecinde belirli inceliklere uyulmasını gerektirir. Gerçek şu ki, safkan “Belçikalılar” diğer cinslere göre biraz daha büyük doğarlar, ancak buzağı dar bir leğen kemiğinden çıkamaz. Bu nedenle çoğu gebelik vakasında anneye sezaryen ile doğum yapılır.

Başka bir çıkış yolu, ineği başka bir sığır türünden oluşan bir boğa tohumlama makinesiyle kaplamak olabilir. Bu durumda bebeğin ağırlığı azalır. Ancak annesinden “çift kas sistemi” genini alıyor, bu sayede safkan genç hayvanlarla hızla büyümeyi yakalıyor.

Yeni doğan buzağılar ilk üç hafta kolostrum ve sütle beslenir. Yaklaşık 2 aylık olduklarında tamamen yetişkin diyetine aktarılırlar.

Belçika mavisi ineği, yüksek et kalitesi nedeniyle tüm dünyada değerlidir. İçeriğinin zorunlu uyumu gerektiren bir takım nüanslar içermesine rağmen, bu tür sığırlar dünyanın her yerinden yetiştiriciler tarafından yetiştirilmektedir. Rusya’ya gelince, ineklerin son derece zayıf dayandığı soğuk kışlar nedeniyle bu tür hayvanlarla ev içi genişlikte pek karşılaşamazsınız.