Tradycyjnie hodowla owiec z powodzeniem rozwinęła się w Rosji, mając tylko jeden główny cel – zapewnienie ludności kraju i innych krajów świata wysokiej jakości runa i ciepłej skóry. Jednakże ze względu na współczesne potrzeby istnieje pilna potrzeba przekwalifikowania hodowli owiec hodowlanych z ras grubo wełnianych na rasy mięsne i wełniane. Brakowało niezbędnej puli genów i trzeba było przyciągać obce. Tak więc pojawiła się nowa rasa owiec mięsno-wełnianych Tashlin.
Pochodzenie, historia rasy
Rasa owiec Tashlin powstała w wyniku skrzyżowania owiec rasy kaukaskiej z trykami Texel i Ostfriz. Jednym z głównych kryteriów wyboru samca była szybkość rozwoju potomstwa, która w pełni została zaspokojona przez rasę Texel, w wieku 8 miesięcy potomstwo zyskiwało dobrą wagę i masę mięśniową, a także wysoki odsetek mięsista część.
Ważny! Owce Tashli przy pierwszym ocieleniu przynoszą 1 jagnię, później – 2, w rzadkich przypadkach – 3 młode.
Rasa została zatwierdzona i zarejestrowana w 2008 roku jako Tashlinskaya, na cześć nazwy rzeki Tashla, która przepływa w pobliżu przedsiębiorstwa hodowlanego. W lutym 2010 roku został wpisany do Państwowego Rejestru Osiągnięć Selekcyjnych dopuszczonych do użytku. Rasa stała się popularna we wszystkich regionach kraju.
Charakterystyka i wygląd
Rasa w pełni spełniła oczekiwania hodowców, gdyż posiadała dużą budowę ciała, była odporna na lokalny klimat i bezpretensjonalna w jedzeniu.
Zwierzęta są bezrogie z wyraźnymi formami mięsnymi. Owce Tashli słyną z doskonałych walorów mięsnych, smak ich mięsa przypomina marmurkową cielęcinę, wynika to z rozkładu rezerw tłuszczu pomiędzy mięśniami. Rasa słynie z wysokiej jakości wełny, produkcji mleka i bezproblemowego rozrodu.
Wideo: zalety rasy owiec Tashli
Parametry
Dorosłe owce są bardzo masywne: buhaje – do 100 kg, matki – do 60 kg. Młode zwierzęta charakteryzują się szybkim wzrostem, młody osobnik przybiera na wadze do 220 g dziennie. Najsilniejsi przedstawiciele gatunku przybierają do 3 kg w ciągu 42 miesięcy i przybierają na wadze 400 g dziennie.
Garnitur i kolor
Kolor rasy Tashli jest biały, wełna jest typu krzyżowego, półcienkiego polaru, strukturze warkocza. Gęstość okładki jest średnia. Włókna osiągają długość do 12 cm. Zwoje są duże: u tryków – 3,13 szt., u owiec – 3,08 szt. o 1 cm. Obciążenie niszczące wełny u tryków jest wyższe niż u owiec: baran – 9,53 cN/tex. i jasne – 8,28 cN/tex. Kolor rasy jest jej zaletą, ponieważ biały produkt można łatwo pomalować na dowolny inny kolor.
Wełna jagnięca
Wełna tej rasy ma doskonały wskaźnik jakości.
Wartości rozdrobnienia są następujące:
- owca – 31,5 mikrona (gatunek 48);
- jasny – 27,4 mikrona (jakość 56);
- macica – 28,1 mikrona (jakość 56);
- baran roczny – 29,4 mikrona (jakość 50).
Cechy budowy ciała
Ciało ma kształt beczki z dobrze zaznaczonymi mięśniami. Głowa jest zwarta, profil prosty. Uszy szeroko osadzone, szyja mocna. Schab bardzo szeroki, mocny, prosty grzbiet, krótki ogon bez złogów tłuszczu.
Wskaźniki efektywności
Wydajność matek jest bardzo wysoka, młode stado charakteryzuje się dobrą dynamiką wzrostu, na 170 owiec przypada do 100 jagniąt. Nieco niższy jest współczynnik wykotowania pierwszego – do 130%. Bezpieczeństwo jagniąt wynosi 91%.
Mięso
Owce Tashli dobrze reagują na tucz, w wieku 5 miesięcy w momencie uboju masa tuszy wynosi 16 kg, wydajność rzeźna wynosi 44%. Z każdym kolejnym miesiącem dodawaj 3,5 kg wagi. Już w wieku 9 miesięcy zawartość mięsa w tuszy będzie wynosić 80%, a kości 20%.
Główną cechą rasy Tashli jest niski poziom tłuszczu wewnętrznego, wynika to z jego rozmieszczenia w przestrzeni mięśniowej.
Fakt ten pozwala na żywienie jagniąt przez długi okres życia bez utraty walorów rzeźnych, a smak mięsa staje się soczysty i przypomina marmurkową wołowinę. Zapach i smak charakterystyczny dla jagnięciny jest całkowicie nieobecny.
Wełna
Wełna strzyżona z tryków – do 7 kg, z matek – do 4,5 kg. Po szczotkowaniu i praniu zachowuje się 64% masy strzyżonej wełny.
Owce należy strzyżyć dwa razy w roku. Jakość wełny różni się w zależności od wieku i płci zwierzęcia. Wełna owcza jest używana w życiu codziennym częściej niż wełna innych zwierząt.
Czy wiedziałeś? Współcześni naukowcy nie byli w stanie stworzyć syntetycznego analogu wełny owczej, który nie byłby gorszy od niej pod względem jakości i zatrzymywania ciepła.
Zalety i wady
Owce rasy Tashli, ze względu na ich wysokie cechy produkcyjne i dziedziczne, są poszukiwane w wielu regionach Rosji.
- Wśród zalet:
- wysokie wskaźniki produktywności mięsa i wełny;
- bezpretensjonalność;
- dobra płodność;
- przyjemny smak mięsa (brak dużej ilości tłuszczu, specyficzny zapach);
- wczesny rozwój
- zdolność łatwego dostosowania się do klimatu różnych regionów.
Nie zidentyfikowano istotnych wad rasy Tashli.
Zasady konserwacji i pielęgnacji
Zalecanym siedliskiem dla rasy Tashlinskaya są obszary o umiarkowanie wilgotnym klimacie, takie jak Terytorium Stawropolskie, Kaukaz Północny i Centralny Pas Rosji. Hodowcy owiec w zimnych regionach powinni zadbać o ogrzanie owczarni, ponieważ zwierzę będzie musiało zużywać energię z pożywienia na własne ogrzewanie, co będzie wiązać się ze zmniejszeniem przyrostu masy ciała.
Dlatego w okresie chłodów konieczne jest zwiększenie normy siana. Zimą konieczne jest zapewnienie głębokiej ściółki, która będzie naturalnie podgrzewana od dołu. Latem należy pozostawić pościel, nie usuwać jej, wystarczy odnowić wierzchnią warstwę.
Ważny! Soczyste pokarmy należy podawać ostrożnie, ponieważ mogą fermentować w żołądku, powodując tympanon.
Podstawą żywienia są pasze objętościowe, dobrze reagują na tucz. Główne składniki paszy są standardowe, jak w przypadku innych ras. Są to sole, kreda, koncentraty, premiksy witaminowe, pasze mineralne i sukulenty. Rasa jest na tyle bezpretensjonalna, że zestaw masy mięśniowej będzie optymalny nawet podczas jedzenia pastwiska.
Reprodukcja
Rasa Tashli jest niespokojna, dlatego nadal wlewa się do niej krew Texela, aby uzyskać większą manifestację rasy. Nawet wielkość głowy i profil owiec nadal wyglądają inaczej: czasem prosto od Texela, czasem z garbem od przodków rasy kaukaskiej. Samice Tashli wyróżniają się bardzo wysokim współczynnikiem płodności, dzięki dobrej produkcji mleka młode zwierzęta mają doskonały poziom żywotności.
Samice są obdarzone dobrymi cechami matczynymi, dlatego nie zawsze konieczne jest dodatkowe wsparcie podczas wykotu. Ich mleko jest pożywne i zawiera 5% białka i 7-8% tłuszczu.
Choroby, ich zapobieganie
Główne choroby owiec dzielą się na kategorie niezakaźne i zakaźne. Konsekwencje infekcji: wyraźny spadek wzrostu i produktywności. Rasa Tashli ma dobrą odporność i jest odporna na wirusy. Nie należy jednak ignorować środków ostrożności i działań zapobiegawczych.
Do niezakaźnych grup chorób zalicza się najczęściej problemy trawienne, choroby kopyt i kaszel.
Bardziej niebezpieczne są choroby zakaźne (wirusy, bakterie, grzyby), ponieważ całe stado będzie promieniem zmiany chorobowej.
Środki zapobiegawcze mają na celu utrzymanie normalnych warunków przetrzymywania, takich jak higiena i czystość, zarówno na pastwisku, jak i w owczarni, oraz samych zwierząt. Pomieszczenia jesienią należy poddać działaniu środków dezynfekcyjnych, ściany pomalować wapieniem.
Latem monitoruj porażkę owiec przez pasożyty i muchy wysysające krew. Środek zapobiegawczy to częste kąpiele i strzyżenie. Szczepienia są niezbędne, aby zapobiec infekcjom wirusowym. Aby zminimalizować problemy trawienne, należy unikać zgniłej i spleśniałej żywności.
Perspektywy hodowlane
Projekty hodowli owiec zwracają się bardzo szybko. Rasa Tashli jest ekonomicznie racjonalna i korzystna dla rolników. Wysokiej jakości wełna i doskonałe w smaku mięso tworzą zdrową konkurencję na rynku mięs i wyrobów wełnianych; rasa cieszy się dużym zainteresowaniem zarówno w dużych, jak i małych gospodarstwach.
Czy wiedziałeś? Owce Tashli nie mogą żyć samotnie; w przypadku braku stada popada w depresję lękową, która następnie doprowadza owce do szaleństwa w dosłownym tego słowa znaczeniu.
Przybliżona cena i gdzie kupić
Owce sprzedawane są na wagę żywą, cena waha się od 130 rubli/kg do 190 rubli/kg. Najczęściej sprzedawane są w całych stadach, minimalna partia w zależności od dostawcy waha się od 100 do 300 sztuk. Kupując jedną lub więcej głów, cena za 1 kg wzrośnie prawie dwukrotnie.
Sprzedaż owiec prowadzona jest na wyspecjalizowanych portalach z ogłoszeniami rolniczymi, gdzie skupiają się dane od rolników prywatnych i dużych gospodarstw, z opisem specyfiki sprzedawanych owiec.
Spokojny charakter i wysokiej jakości wskaźniki hodowlane rasy Tashli mówią o poprawności i celowości hodowli tej rasy.
Rozwój hodowli owiec ma na celu poprawę jakości i sprzedaży młodych jagniąt w pierwszym roku życia. Na całym świecie kierunek ten jest najbardziej rozwinięty i poszukiwany.
Opinie
Taszlińscy nie są wybredni w jedzeniu – zamiatają wszystko, trawę (nawet ciernie) i odpady zbożowe (w tym odpady słonecznika). Moja zimowa dieta to: siano (lucerna, sainfona, łąka), jęczmień + odpady zbożowe, raz w tygodniu ciasto, lizawka solna i woda w stałym dostępie. Latem zboże jest na minimum (tylko po to, żeby wróciły do domu z pastwiska), trawa – cokolwiek wybiorą, samo lizanie, sól i woda.
A mimo to owce Tashli są bardzo spokojne: nie krzyczą na próżno, nie rozpraszają się podczas wypasu, znają swojego pana.
Witalij77
https://fermer.ru/comment/1073941923#comment-1073941923
Możesz dodać tę stronę do zakładek
