Wilde druiven op het hek

Wilde druiven op het hek kunnen een zeer aantrekkelijke decoratie zijn voor persoonlijke gronden, als je weet hoe je ze in de lente en de herfst langs het hek moet planten. Aandacht verdient het planten van zowel stekken als zaden. Een apart hot topic, wanneer een dergelijke beslissing wordt genomen, is hoe je voor een haag moet zorgen.

Voor-en nadelen

Wilde druiven op het hek veroorzaken angst bij veel tuinders en zomerbewoners. De wortels groeien zeer sterk, zodat het moeilijk is om ze kwijt te raken als de behoefte aan de plant verdwijnt. Er zijn ook zorgen dat het weelderige gebladerte een toevluchtsoord zal worden voor knaagdieren die de aanplant beschadigen en gevaarlijke infecties verspreiden. Het is ook de moeite waard om te overwegen dat druiven een bladverliezend gewas zijn en dat je elk najaar de site moet schoonmaken.

Maar al deze problemen worden overdreven of gecompenseerd door de objectieve deugden van wilde druiven. Het kan even succesvol worden gekweekt:

  • op een gaas met kettingschakels;
  • op een bakstenen of houten constructie;
  • op een hek gemaakt van betonblokken;
  • op een hek van golfkarton.

Wilde druiven op het hek

Met competente zorg kunt u de wijnstok gebruiken om tuinen te versieren. Plant:

  • in staat om kou tot -45 graden te verdragen zonder extra beschutting;
  • vereist geen intensieve watergift, zelfs niet in vrij droge tijden;
  • kan zich voortplanten door elk van zijn delen, evenals door zaden;
  • heeft in de zomer witgroene of rijke smaragdgroene bladeren en kleurt in de herfst kersenrood;
  • tegen eind augustus – begin september vormt het vele borstels van kleine druiven met een blauw-lila kleur;
  • kan zelfs op een zeer vlakke ondergrond worden bevestigd;
  • voorkomt het bevochtigen van hekwerken of verzwakt deze;
  • dempt externe geluiden;
  • houdt stof tegen;
  • wordt een extra bescherming tegen nieuwsgierige blikken;
  • bestand tegen de effecten van parasieten en gevaarlijke micro-organismen;
  • vereist geen strikt gedefinieerde samenstelling van de aarde;
  • kan in de schaduw worden gekweekt;
  • zeer divers qua ontwerp, stelt je in staat een verscheidenheid aan composities te creëren.

Zelfs aan de noordkant van het perceel kunt u struiken met wilde druiven planten. Daar, evenals op schaduwrijke plaatsen, blijft expressief groen tot de vorst aanwezig. Plant u deze plant op een zonnige plaats, dan kunt u in de herfstmaanden genieten van alle rode kleurmogelijkheden.

Een dergelijke oplossing kan zelfs de meest discrete scheidingsbarrière versieren. Druiven kruipen prachtig over elk materiaal, inclusief betonnen en metalen constructies.

Wilde druiven op het hek

Wilde druiven op het hek

Terugkomend op de nadelen, is het de moeite waard erop te wijzen dat:

  • bessen zijn oneetbaar;
  • met druiven dicht bij het huis kunnen funderingen en dakgoten beschadigd raken, ramen worden beschaduwd;
  • ineengestrengelde wijnstokken bederven soms het uiterlijk in plaats van het te verbeteren;
  • je kunt het verschijnen van bladeren pas tegen het einde van de lente verwachten, wanneer het grootste deel van de planten al in bloei staat en de aandacht op zichzelf vestigt;
  • onder de wortels van druiven kan zelfs onkruid zich niet normaal ontwikkelen, om nog maar te zwijgen van gecultiveerde soorten.

Wilde druiven op het hek

Soorten

Het is niet nodig om strikt biologisch te spreken over de variëteiten van Maiden Grapes. Er zijn echter een aantal variëteiten die in de decoratieve cultuur kunnen worden gebruikt. Triostreny-druiven zijn een heel oud type, bekend sinds de XNUMXe eeuw. De wijnstok kan tot 20 m hoog worden. De teelt ervan is vereenvoudigd vanwege de algemene pretentie.

Triostrennogo-druiven worden gekenmerkt door een goede vertakking. Je kunt hem vrijwel overal laten groeien, omdat er geen hoge eisen worden gesteld aan de grond en de locatiekeuze. Ondanks de relatief hoge vorstgevoeligheid hebben dergelijke druiven last van luchtvervuiling. Daarom kan het zelfs worden aanbevolen voor industriële gebieden met slechte omgevingsomstandigheden. Andere informatie:

  • donkergroene bladkleur 100-200 mm lang;
  • voorjaarsbloei;
  • herfstrijping van blauwzwarte bessen.

Wilde druiven op het hek

Henry-druiven zijn ook populair. De jonge stengels hebben de vorm van een tetraëder. Geleidelijk zullen ze houtachtig worden. Het blad wordt gevormd volgens een handvormig complex patroon; 1 poot heeft 5 lichtgroene bladeren tot 70 mm groot. In het voorjaar verschijnen kleine groenachtige bloemen.

Het is de moeite waard om aandacht te besteden aan de vijfbladige vorm. Hij groeit tot 15-20 m, wat nauwelijks geschikt is voor het versieren van gewone hekken. De cultuur is bestand tegen zowel kou als luchtvervuiling. De lengte van de bladeren is niet groter dan 20-40 mm. Bessen hebben opnieuw een blauwzwarte tint.

Wilde druiven op het hek

Wilde druiven op het hek

Bijgevoegde druiven kunnen ook een goede optie zijn. Zijn kenmerken:

  • hoogte – 3-4 m;
  • blad 50-120 mm lang, zowel boven als onder glanzend;
  • blauwe bessen.

Wilde druiven op het hek

Landen

Proberen wilde druiven langs het hek te planten, levert geen bijzondere problemen op. Er zijn echter een aantal nuances waarmee rekening moet worden gehouden. Optimale herfstlanding (september); het was op dit moment dat de hitte al verdwenen was, maar het was nog steeds behoorlijk warm voor volledige ontwikkeling. Verlichting is niet zo belangrijk vanuit het oogpunt van de landing zelf. Het kan echter bijdragen aan de volledige ontwikkeling of vertragen, en de kleur van de plant beïnvloeden.

Een afstand tot de hoofdmuur van minder dan 2,5 m is onaanvaardbaar. Het is ook de moeite waard om wilde druiven uit de buurt van fruitgewassen te houden, waar hun aanwezigheid niet zo goed tot uiting komt. De optimale afstand is minimaal hetzelfde. Als de wijnstok de top heeft bereikt, moet hij horizontaal worden uitgelaten of verzwaard tot aan de andere rand.

Het is onwenselijk om druivenscheuten te planten die ouder zijn dan 2 jaar; het is het beste om planten van een jaar oud te gebruiken; 1 jong boompje moet 1,5-2 m haag hebben.

Wilde druiven op het hek

Belangrijke aanbevelingen:

  • het is noodzakelijk om een ​​​​greppel te graven met een diepte van 0,15-0,2 m, een breedte van 1 schepbajonet;
  • zand, steenslag of geëxpandeerde klei moeten in de bodem van de greppel worden gegoten (soms worden ze vervangen door grind);
  • de drainagelaag moet een dikte hebben van 0,03-0,04 m;
  • doe dan humus gemengd met tuingrond.

Zaailingen van wilde druiven moeten op dezelfde manier in de grond worden geplant als voorheen. Je kunt de wortelhals niet in slaap vallen. Wanneer u een stek plant, moet u ervoor zorgen dat deze schuin wordt geplaatst, met een verdieping van een paar nieren. Het is noodzakelijk om de grond stevig samen te drukken en ervoor te zorgen dat er geen holtes zijn.

Wilde druiven moeten onmiddellijk na het planten intensief worden bewaterd, met 10 liter water per 1 struik.

Wilde druiven op het hek

Wilde druiven op het hek

Het is mogelijk om overmatig morsen van vloeistof te voorkomen, door deze opzij te laten vanwege de vorming van bumpers die uit de grond worden gegoten. De bewaterde plant wordt gemulleerd met:

In de herfst

De landingsdata worden bepaald door zowel algemene klimatologische als feitelijke weernuances. Het is noodzakelijk om rekening te houden met de reproductiemethode.

Kenners zeggen dat het planten van wilde druiven in de herfstmaanden niet minder aantrekkelijk is dan in de lente. Maar in het eerste geval kun je niet zonder speciale onderdak. Het wordt naar believen gevormd.

Wilde druiven op het hek

In de lente

Als wordt besloten om stekken te gebruiken om druiven te vermeerderen, moet je wachten tot mei-juni. Belangrijk: ongeacht het landingsseizoen moet je uiterlijk 11 of later dan 18 uur werken. Anders kunnen de zaailingen eenvoudigweg doorbranden. Het planten van parthenocissuszaden is heel goed mogelijk. Ze moeten echter in januari, maximaal in februari, in potten worden voorgezaaid.

Wilde druiven op het hek

Wilde druiven op het hek

Onderhoudsinstructies

Wilde druiven hebben in de winter geen beschutting nodig. Toch zijn er in alle gebieden waar het kan worden gekweekt geen strenge vorst. Alleen de jongste scheuten zijn bruikbaar om met aarde of turf te spudden. De hoogte van een dergelijke heuveling kan niet meer dan 15 cm zijn. In de zomer, op warme dagen, is water geven vereist, een goede optie is een “warme douche” voor de bladeren.

Voeren is praktisch niet nodig. Het enige dat nodig is, is de grond in het voorjaar met humus mulchen. Maar dit zijn niet alle vereisten waaraan moet worden voldaan om op de juiste manier voor wilde druiven te zorgen. Tweemaal tijdens het groeiseizoen worden gebroken scheuten gesnoeid en overtollige takken verwijderd. Om de planten actiever te laten struikelen, moeten de bovenste delen van de middelste scheuten worden geknepen nadat ze een hoogte van 1 m hebben bereikt.

Wilde druiven op het hek

Wilde druiven op het hek

De scheuten die uit de stam steken, moeten op de manier van een waaier langs het net worden rechtgetrokken en met touwen eraan worden vastgemaakt. Geleidelijk zullen de druiven zelf leren zich aan de steun vast te klampen en alles systematisch te vlechten. De taak van tuinders is alleen om de plaatsing met een dergelijke toename te controleren door de takken tijdig in de goede richting te sturen. Tijdens het seizoen is een knipbeurt meerdere keren nodig. Als u er niet tijdig mee omgaat, is schade aan de steunen en het vallen van de hele constructie waarschijnlijk.

Vanaf 4-5 jaar kun je je bezighouden met de verspreiding van cultuur. Hiervoor worden naast zaden en stekken ook processen en gelaagdheid gebruikt. Het is noodzakelijk om de zaden op een speciaal bed van losse zandgrond te zaaien. De lay-out van plantmateriaal moet langs een raster van 10×10 cm met een diepte van 0,5-0,8 cm gaan.

Zaailingen zullen in de lente verschijnen zodra de constante hitte zich aandient.

De zorg voor dergelijke gewassen moet zorgvuldig worden uitgevoerd, tenminste binnen een jaar. Al die tijd zul je de bedden moeten wieden en regelmatig water moeten geven. Alleen volwassen zaailingen worden naar vaste plaatsen getransplanteerd.

Wilde druiven op het hek

Het is veel eenvoudiger om gelaagdheid of processen te gebruiken. Met het begin van de lente wordt een wijnstok geselecteerd, waarin de knoppen zich goed zullen ontwikkelen. Het wordt ingegraven en 5-7 cm bedekt met aarde. Tot het einde van de zomer moet deze zaailing water krijgen. In het koude seizoen laten ze hem onbeheerd en verzorgd achter. In de herfst moeten alle spruiten worden gescheiden en naar een andere plaats worden getransplanteerd.

Stekken moeten in het voorjaar worden gesneden. Elk van hen moet minstens 4 grote nieren hebben. De plano’s worden gedurende 30 minuten in een wortelvormende oplossing bewaard. Vervolgens worden ze op de definitieve plaats geplant, of in een container om te groeien. Alle zorg bestaat voortaan uit systematisch water geven, als er geen andere problemen zijn.

Wilde druiven op het hek

Wilde druiven op het hek

Voorbeelden in landschapsontwerp

Het uiterlijk van een haag is zeer relevant bij het kweken van wilde druiven – omdat hiervoor alles is begonnen. Een goede optie zou zijn om het bakstenen hek te bedekken met dicht struikgewas. Het is best moeilijk om het hek achter hen te zien.

Wilde druiven op het hek

Je kunt het anders doen: verberg de barrière achter een dik veelkleurig tapijt; in dit voorbeeld is slechts een deel van de houten poort open.

Wilde druiven op het hek

Een andere optie is om hangend groen aan een metalen hekwerk te gebruiken.

Wilde druiven op het hek

U kunt deze pagina bookmarken