Çok sayıda kabak çeşidi vardır, ancak tüm yenilebilir meyveler geleneksel olarak üç gruba ayrılır: sert kabuklu, büyük meyveli ve hindistan cevizi. Hafif hindistan cevizi aroması, ince kabuğu ve rekor düzeyde şeker içeriği (% 15’e kadar) ile ayırt edilen hindistan cevizi balkabağının en lezzetli posaya sahip olduğuna inanılmaktadır. Küçük hindistan cevizi kabaklarının hangi çeşitlerine ait olduğunu ve bunların nasıl yetiştirileceğini daha fazla öğreneceğiz.
Bu kabak nedir?
Balkabağı veya moskhata, anavatanı Amerika olan kabakgiller familyasından bir bitkidir. Aşağıdaki özelliklerde diğer kabak türlerinden farklıdır:
- geç olgunlaşan çeşitleri ifade eder, bu nedenle ısı eksikliği nedeniyle orta şeritte büyüdüğünde herhangi bir meyve ve hatta yumurtalık üretemeyebilir;
- meyveler 100 kg’a kadar büyük boyutlara ulaşabilir;
- meyvenin şekli genellikle yuvarlak değil dikdörtgendir ve ortası biraz daralmış ve çiçeklenme yerinde kalınlaşmış bir kabağı andırır;
- meyvenin kabuğu pürüzsüz veya nervürlüdür, parlak turuncu veya sarımsı kahverengi bir renge ve yeşil uzunlamasına şeritlere sahiptir, ancak çok incedir, bu nedenle sıradan bir bıçakla bile kolayca çıkarılabilir;
- Meyveler nispeten küçük bir aile yuvasına sahiptir, ancak tatlı bir tada ve hafif bir hindistan cevizi kokusuna sahip olan çok sayıda turuncu renkli sulu lifli hamur içerir.
Muscat balkabağı lezzet açısından ailesinde lider konumdadır.
Enerji değeri ve bileşimi
Balkabağı vücut tarafından kolayca emilen çok yönlü bir diyet ürünüdür. 100 g posa 45 kcal’a kadar içerir ve ürünün enerji değeri aşağıdaki gibidir:
- proteinler – 1 gr;
- yağlar – 0,1 g;
- karbonhidratlar – 9,69 g;
- diyet lifi – 2 gr;
- su – 86,41 gr.
Meyvelerin yalnızca çoklu doymamış yağlar içerdiğini, yani kolesterol içermediğini unutmamak önemlidir.
Balkabağı aynı havuçtan 2-3 kat daha fazla olan çok miktarda vitamin, mineral tuz, pektin ve karoten içeriğinden dolayı da değerlidir.
Sıcağı seven bir bitkinin meyvelerinde ne tür vitaminler bulunduğunu tabloda görebilirsiniz:
vitamini
İçerik
B1 (tiamin)
0,1 mg
B2 (riboflavin)
0,02 mg
B3 (niasin eşdeğeri, PP vitamini)
1,2 mg
B5 (pantotenik asit)
0,4mg
B6 (piridoksin)
0,15mg
B9 (folik asit)
27 μg
C (askorbik asit)
21 mg
K (filokinon)
1,1 µg
E (alfa tokoferol)
1,44mg
Balkabağı, listesi aşağıdaki tabloda sunulan daha az miktarda mineral içermez:
Mineral madde
İçerik
Donanım
0,7 mg
potasyum
352 mg
Kalsiyum
48 mg
Magnezyum
34 mg
Manganez
0,2 mg
Bakır
0,07 µg
Sodyum
4 mg
Selenyum
0,5 µg
Fosfor
33 mg
Çinko
0,15mg
Faydalı Özellikler
Zengin bileşimi nedeniyle düzenli kullanımla hindistan cevizinin insan vücudu üzerinde olumlu bir etkisi vardır:
- vücudu toksinlerden, kolesterolden ve çürüme ürünlerinden temizler, vücut yağlarından kurtulmaya yardımcı olur (bu nedenle obezite ile mücadelede balkabağı diyete güvenle dahil edilebilir);
- metabolizmayı normalleştirir ve gastrointestinal sistem organlarının çalışmasını destekler;
- vücudu vitaminler ve besinlerle doyurarak bağışıklık sistemini güçlendirir;
- ağır metal tuzlarının uzaklaştırılmasına yardımcı olan koleretik ve idrar söktürücü etkiye sahiptir (bu bakımdan kabak, karaciğer ve böbrek hastalıklarında kullanılması tavsiye edilir);
- mesanedeki taşların çözülmesine yardımcı olmak da dahil olmak üzere idrar sistemi hastalıklarında durumu iyileştirir;
- büyük miktarda karoten içeriği nedeniyle görme keskinliğini arttırır;
- vücudu K vitamini ile doyurduğu için düzenli beslenmeyle yaşlanma sürecini yavaşlatır;
- kardiyovasküler sistem hastalıklarını önler ve potasyum içerdiğinden kan damarlarının ve kanın durumu üzerinde olumlu etkisi vardır (bu nedenle kabak anemiden kurtulmaya yardımcı olur);
- karaciğer ve prostat bezindeki iltihabı hafifletir.
Balkabağının faydalarından yararlanmak için haşlanarak, fırınlanarak, haşlanarak ve hatta çiğ olarak tüketilebilir. Tıbbi amaçlar için günde birkaç kez 1/3 bardak kabak suyu veya bitkinin sürgünlerinin kaynatılmasının içilmesi tavsiye edilir.
Küçük hindistan cevizi balkabağı yalnızca bir durumda diyete dahil edilemez – bireysel hoşgörüsüzlükle.
Küçük hindistan cevizi kabak en iyi çeşitleri
Küçük hindistan cevizi kabak grubu, şekli, büyüklüğü, olgunlaşma süresi ve diğer birçok parametre açısından farklılık gösterebilen birçok çeşidi içerir. En popüler çeşitler aşağıdaki hindistan cevizi kabak çeşitlerini içerir:
vitamini
Büyüme mevsimi yaklaşık 130 gündür, bu nedenle geç olgunlaşan bir ürün olarak kabul edilir. Meyveler geniş oval veya silindirik şekle ve 4,5 ila 6,8 kg ağırlığa sahip uzun bir kirpik üzerinde büyür. Kabuğu ince olup yenilebilir parlak turuncu kısmın kalınlığı 10 cm’ye ulaşır. Karakteristik bir kahverengi renge sahiptir ve küçük sarı ve yeşil tonlarla kaplıdır. Kağıt hamuru tatlı bir tada ve gevrek fakat hassas bir dokuya sahiptir.
Prikubanskaya
Bitki örtüsü süresi 91 ila 136 gün arasındadır. Meyvesi armut şeklinde olup ortalama 2,3 ila 4,6 kg ağırlığındadır. Etin kalınlığı yaklaşık 4 cm’dir, kabuğu incedir ve kesimde kremsi bir renk tonu vardır. Meyve eti kırmızı-turuncu, yumuşak ve tatlıdır, ancak gövdeye daha yakın olan katı ve yoğundur. Balkabağını hasattan sonra üç ay saklayabilirsiniz. Çeşitlilik Krasnodar Tüm Rusya Pirinç Araştırma Enstitüsü’nde yetiştirildi.
Yeni
Büyüme mevsimi yaklaşık 110-115 gündür. Meyveleri uzamış-silindirik veya armut şeklinde olup, çiçek kısmı hafifçe genişlemiştir. Ağırlıkları 5-6 kg’a ulaşabilir. Derisi ince, turuncu renkli olup koyu turuncu lekeler ve çizgilerle kaplıdır. Meyve eti orta yoğunlukta, tatlı ve suludur. Ortalama olarak çeşidin verimi 50-70 t/ha’dır. Yenilik yüksek bir saklama kalitesine sahiptir – 6-8 ay.
Bitki
Vejetasyon süresi 115-120 gündür. Ortalama fetüsün ağırlığı 4-4,8 kg’dır. Verimlilik – 25 t/ha. Birçok muadilinden farklı olarak Bylinka, açık griden koyu griye (tam olgunlaşma sürecinde düzeltilmiş) kadar yoğun bir cilde sahiptir. Kağıt hamuru geleneksel olarak parlak turuncu renktedir, kalın, yoğun, tatlı ve suludur, ancak karakteristik kabak tadı yoktur. Balkabağının raf ömrü uzundur – bir sonraki sezona kadar. Çeşitlilik Kherson yetiştiricisi “Güney GSOS” tarafından yetiştirildi.
inci
Büyüme mevsimi ortalama 115-130 gün sürer. Meyveleri yaklaşık 2,6-5,6 kg ağırlığında, 50 cm uzunluğa ulaşır. Şekilleri yuvarlak silindiriktir, ancak belirgin bir nervürlü yapıya sahip yuvarlak veya oval kabaklar da vardır. Kabuğu ince ve parlak turuncu renktedir, ancak olgunlaşma sırasında gölge gri-yeşilden yeşilimsi-turuncuya değişebilir. Meyve eti kalın ve sulu olup, karakteristik turuncu-sarı bir renk tonuna sahiptir. Bitkinin kendisi oldukça güçlüdür; 4-7 yan kirpik verir.
Provence Maskatı
Vejetasyon süresi 110-115 gün olup çeşit orta geçcidir. Meyve kütlesi ortalama 4 kg’dır, ancak tohumların birbirinden uzak mesafeye ekilmesi ve toprağın uygun şekilde gübrelenmesi durumunda 8 kg’a kadar ulaşabilir. Meyveler yuvarlak ve hafif basıktır. Derisi turuncu-kahverengi, ince ve nervürlüdür. Meyve eti tatlı ve hoş kokuludur, bol miktarda şeker ve karoten içerir. Fransız yetiştiricilerin çeşitliliği, birçok hastalığa karşı dayanıklı olduğundan 4 ay saklanmalıdır.
Gitar
Vejetasyon süresi 110 ila 120 gün sürer. Meyveler uzamış, gitara benzemektedir. Ağırlıkları ortalama 2-4 kg olmakla birlikte bazen 8 kg’a kadar çıkabilmektedir. Bir balkabağının uzunluğu yaklaşık 70-80 cm’dir ancak verimli topraklarda 1 m’ye kadar ulaşabilir. Kabuğu ince ve pürüzsüzdür ve sebze olgunlaştığında parlak turuncu bir renk alır. Kağıt hamuru yaklaşık% 90-95’i kaplar, bu da bu çeşidi diğerlerinden olumlu bir şekilde ayırır.
Trombon
Büyüme mevsimi yaklaşık 110 gündür. Meyveler orijinal bir bükülmüş şekle ve 50 cm’ye kadar uzunluğa sahiptir, bu nedenle genellikle banliyö alanlarını süslemek için kullanılırlar. Ortalama ağırlıkları 6-8 kg’dır ancak uygun topraklarda 18 kg’a ulaşabilir. Cilt yoğundur ve turuncu veya yeşil renktedir. Tam olgunlaştığında etin rengi parlak turuncu olur ve çok hoş kokulu hale gelir. Balkabağını bir yıldan fazla saklayabilirsiniz. Çeşitlilik İtalyan yetiştiriciler tarafından yetiştirildi ve birkaç isme sahip – “Albenga’dan pipo” (Albenga İtalya’da bir şehir), “tromboncino” (küçük pipo) ve “zucchetta”.
Chudo Yudo
Büyüme mevsimi 120 güne kadardır. Meyveleri oval şekilli ve ağırlığı 6-8 kg’a kadardır. Kabuğu turuncu renktedir, karakteristik örgü desenlerine ve gri bir kaplamaya sahiptir. Meyve eti parlak turuncu bir renge ve kırmızı damarlara sahiptir ve çok lezzetli olduğu için taze olarak yenilebilir; yüksek miktarda karoten (%25,5) ve şeker (%4,25) içerir.
Barbara F1
Vejetasyon süresi 50-60 gün olduğundan farklı bölgelerde yetiştirilebilen erken olgunlaşmış evrensel bir melezdir. Balkabağının saklanması planlanıyorsa, sürgünlerin ortaya çıkmasından sonraki 85-90. Günde toplanması daha iyidir. Meyveler yaklaşık 2-6 kg ağırlık kazanır ancak verimli topraklarda bu rakam 15 kg’a kadar çıkabilir. Bir ucunda kalınlaşma bulunan silindirik şekillidirler. Derisi turuncudur ancak koyu yeşil uzunlamasına çizgilerle kaplıdır. Meyve eti tatlı ve lezzetli, orta kalınlıkta ve açık renklidir.
Fıstık ezmesi
Vejetasyon süresi yaklaşık 85 gündür, bu nedenle Almanya’da yetiştirilen erken olgun çeşitlere aittir. Meyveler armut şeklini alır ve 4 kg ağırlığa ulaşır. Kabuğu hoş bir krem rengine sahiptir ve eti parlak turuncudur. Hoş bir hindistan cevizi-fıstık tadıyla tatlı ve gevrek bir tada sahiptir. Meyveler 6-12 ay saklanabilir.
Fındık Ezmesi (“Butternut”)
Büyüme mevsimi 125-130 gündür, bu nedenle çeşitlilik orta erkenci olarak kabul edilir. Balkabağı porsiyonlara ayrılır – 500-700 g’lık bir kütle kazanır ve bir bitkide 30’a kadar meyve yetişebilir. Çeşitlilik benzersizdir, çünkü büyüme sürecinde sebzeden bir parça kesilip amacına uygun olarak kullanılabilir, geri kalanı ise çürümez, yeni bir kabukla kaplanıp büyümeye devam eder. Balkabağı armut biçimlidir ve krem-bej rengindedir. Hamurun kendisi parlak turuncu renktedir, yoğun, yağlıdır ve parlak ceviz aroması verir. Çeşitlilik, Massachusetts Tarımsal Deney İstasyonu tarafından yabani Afrika ve hindistan cevizi kabaklarının melezlenmesiyle yetiştirildi.
Pek çok balkabağı çeşidi termofiliktir, ancak aynı zamanda daha soğuk iklimlere uyarlanmış evrensel örnekleri de alabilirsiniz, örneğin erken olgunlaşan hibrit Barbara F1.
Ekim yolları
Balkabağı esas olarak fidelere ekilir ve bu özellikle orta şeridin serin koşullarında önemlidir. Bitki tropik, subtropikal veya ekvator altı bir bölgede yetiştiriliyorsa, ekim doğrudan açık toprağa yapılabilir. Her yöntem ayrı ayrı ele alınmalıdır.
Fide yoluyla ekim
Tecrübeli çiftçiler, bölgenin sıcaklığı ne olursa olsun, fide yoluyla kabak yetiştirmeyi tercih ediyor. Gelecek meyvelerde tat niteliklerinin oluşması için ilk günler son derece önemlidir, bu nedenle olumsuz hava koşullarının olası etkisinin dışlanması son derece önemlidir. Ayrıca fide yoluyla kabak yetiştirirken meyve elde etme sürecini hızlandırabilirsiniz.
Fideleri açık toprağa nakletmeden 20 gün önce, yani Nisan veya Mayıs aylarında tarım teknolojisinin olağan kurallarına göre hazırlamak gerekir. Aşağıdaki gibi hareket etmeniz gerekir:
- Tohum hazırlama. Tohumları 3-4 saat sıcak suda (yaklaşık 45°C) bekletin, ardından nemli bir beze sarın ve gagalanana kadar oda sıcaklığında tutun (genellikle bu 2-3 gün sürer). Bu tür bir hazırlık, tohumların çimlenmesini hızlandıracak ve onları zararlılardan koruyacaktır. Balkabağı yetiştirirken deneyimli bahçıvanlar, soğuğa karşı direncini artırmak için tohumların sertleştirilmesini de tavsiye ediyor. Bu nedenle, zaten gagalanmış olan kabak çekirdeği, buzdolabının alt raflarında aynı nemli bez içinde 3-5 gün saklanmalıdır. Mikro gübre olarak ön tohumlara kül serpilebilir.
- Kapasite seçimi. Kabak fideleri ekimi iyi tolere etmez, bu nedenle tohumların en az 6×6 cm boyutunda ayrı turba saksılarına ekilmesi önerilir. Bazı bahçıvanlar ev yapımı kağıt saksılarda fidan yetiştiriyor. Bitkinin kök sistemine zarar vermeden kolaylıkla kesilebilirler. Aşırı durumlarda şunları yapabilirsiniz:
