Domates oluşumuna yönelik agroteknik önlemler (yaprakların basılması, sıkıştırılması ve bir kısmının çıkarılması), bitkinin güçlerini meyve tutumu ve olgunlaşma üzerinde yoğunlaştırmasına yardımcı olmak amacıyla bitkisel organların sayısı ve boyutunun yapay bir düzenlemesidir.
Bitkiye zarar vermemek için ne zaman, nerede ve ne kadar çimdikleyeceğinizi veya kıracağınızı tam olarak bilmeniz gerekir. Formasyonun görevi bir, şemaları farklı. Domatesin tek sap haline getirilmesi zor değildir ve sonuç hem mahsulün kalitesi hem de çalının görünümü açısından iyidir.
Neden domateste bir çalı oluşturuyorsunuz?
Domates bitkileri, büyüme mevsimi boyunca gövde üzerinde sadece yaprak ve meyve salkımları bırakmaz. Yaprakların koltuklarında sürgünler (üvey çocuklar) belirir ve bunlar da yeni sürgünler de dahil olmak üzere bitkisel organları oluşturur.
Dikkat! Büyümeyi ve sürgün sayısını sınırlamazsanız, çalının bitkisel kütlesi katlanarak artar.
Bu tür bir büyüme, meyvelerin oluşumu ve büyümesi için gerekli olan birçok besin maddesini tüketir. Ayrıca çalının kalınlaşması havalandırmanın zayıf olmasına, hastalıkların gelişmesine, tozlaşma ve meyve olgunlaşmasının kötüleşmesine katkıda bulunur. Olumsuz sonuçlar: verimde önemli bir azalmadan tamamen ölümüne kadar.
Tek gövdede domates oluşturmanın avantajları ve dezavantajları
Tek gövdede oluşturulan bitkilerin bir takım avantajları vardır:
- Dikimler iyi aydınlatılır ve havalandırılır, bu büyüme ve meyve verme için uygun koşullar yaratır. Hastalıklara yakalanma riski azalır.
- Bitki bakımı ve hasadı için ücretsiz erişim.
- Daha büyük meyveler yetiştirmenizi, büyüme mevsimini uzatmanızı sağlar.
- Bitkiler arasındaki aralık azaldığından faydalı alan rasyonel olarak kullanılır.
Bitki büyümesi yan sürgünlere yönlendirilmediği takdirde ve düşük koruyucu yapılarda, sınırlı büyüme gösteren çeşitler için yöntem etkili değildir. Jartiyer için yüksek bir destek cihazı veya kafes gerektirir.
Bir gövdede çalı oluşumu için genel kurallar
Kıstırmadaki gecikme, sürgünlerin aşırı büyümesine, besin israfına, kopma sırasında sapın yaralanmasına neden olur. Büyük bir yara zayıf bir şekilde kurur ve içinden enfeksiyon meydana gelir.
Çıkarılacak üvey oğlun boyu 5 cm’yi geçmemelidir.
İlk sıkıştırma, fidelerin toprağa dikilmesinden 10-14 gün sonra gerçekleştirilir. Bu zamana kadar bitki iyice kök salıyor ve yeşil kütlenin hızlı büyümesi başlıyor. Fideler büyümüşse, ilk sürgünler zaten saksılarda görünür, daha sonra fideler kök saldıktan hemen sonra çıkarılırlar.
üvey oğul nasıl olunur
Üvey çocuklar en iyi şekilde basit bir şekilde ayrılarak elle çıkarılır. Bunu yapmak için sinüsten gövdeden uzağa doğru eğilir ve kuvvetle aşağı doğru bastırılır. Böylece kaçıştan sinüste küçük bir kütük kalır, koptuğunda üvey oğul parmakla tutulur. Kenevirin varlığı bu sinüste yeni bir sürgünün büyümesini engeller.
Üvey çocuk planı
Meyve vermek için bir sapın oluşumu aşağıdaki şekillerde gerçekleştirilir:
- klasik – korunaklı ve açık zeminde belirsiz domates oluşumu için:
- kademeli – meyve verme süresini kısaltmadan, belirleyici çeşitlerin meyve verme süresini uzatmak ve belirsiz çeşitlerin sapını azaltmak;
- yan üvey çocuklarla – bitkinin alt kısmında ve daha erken bir tarihte daha fazla verim almanızı sağlayacaktır.
Ne zaman ve nasıl sıkıştırılır
Ana gövdede halihazırda oluşmuş meyvelerin olgunlaşmasını hızlandırmak veya sol taraftaki sürgünün büyümesini durdurmak gerektiğinde, büyümeyi sınırlamak için sürgünün üst kısmının sıkıştırılması (büyüme noktası) gerçekleştirilir. Kıstırma, çiçekler zaten tamamen açılmış olan son çiçek fırçasının üzerine 2-3 yaprak çıktıktan sonra elle gerçekleştirilir.
Yaprakların çıkarılması
Yaprakların çıkarılması bitkilerin sıkışmasına paralel olarak gerçekleştirilir. Aynı zamanda meyve salkımlarının altındaki en fazla 2-3 yaprak kaldırılır. Yaprakların aşırı çıkarılması fotosentezi azaltır ve çok sayıda yeşillik varlığı çok fazla besin tüketir, olgunlaşmayı yavaşlatır, havalandırmayı kötüleştirir, bu da hastalıkların gelişmesine katkıda bulunur.
Tek gövdede domates oluşumu şemaları
Bu şema özellikle her türden uzun seralarda uzun domatesler oluştururken yaygındır. Bu, seranın tüm yüksekliğinin rasyonel kullanımına izin verir. Kıstırma sırasında meyve vermek için üzerine tüm çiçek fırçalarının yerleştirildiği bir sap bırakılır ve yaprakların koltuklarında oluşan tüm sürgünler çıkarılır.
- Üvey çocukların kısmen terk edilmesini içeren plan
Hasatın daha kısa sürede alınması gerekiyorsa, yetiştirme mevsimi sınırlı ise ana gövde üzerinde birkaç tane erkenci yan sürgün bırakılır. İlk çiçek fırçasının oluşumundan önce yetiştirilirler ve genel bir kural olarak iki yapraktan sonra sıkıştırılırlar.
Belirsiz bir domatesin sapının büyümesini bir miktar yavaşlatmak ancak durdurmamak gerekiyorsa kullanılır. Bunu yapmak için gövdenin tepesinde bir yan atış bırakılır ve paralel olarak gelişir. Sürgünde ilk çiçek fırçası göründüğünde ana sapı sıkıştırın. Artık soldaki çekim gövde görevi görecek. Büyüme mevsimi uzunsa bu prosedür birkaç kez yapılabilir.
Kademeli oluşum yöntemi, sınırlı büyümeye sahip bitkilerin meyve vermesini önemli ölçüde uzatabilir.
Videoda, tek bir sap halinde olmaları şartıyla açık toprağa domates ekiminin nüansları anlatılıyor.
Serada ve açık zeminde kök oluşumunun özellikleri
- Bir serada.
Serada domates üretmenin maliyetleri oldukça yüksektir, bu nedenle bunların karşılığını ödemek ve meyve verme süresini önemli ölçüde uzatmak için yüksek verim sağlamak gerekir. Bir gövdede domates oluşumu, bu sorunları çözmenize ve serada uygun bir mikro iklim yaratmanıza olanak tanır.
Isıtılmış seralarda sınırsız büyümeye sahip çeşitler, alt fırçaların mahsulü olgunlaştıkça gövde aşağıya indirilip bir ağ veya malç üzerine serilebilecek şekilde bağlanır.
Bu, bitkinin serbestçe gelişmesine ve seranın yüksekliğini kullanmasına olanak tanır. Bu durumda oluşum klasik şekilde gerçekleştirilir.
- Açık havada:
- uzun boylu domatesler için, yan sürgünlerin bırakılması ve ardından büyüme noktasının sıkıştırılmasıyla formasyonun kullanılması daha iyidir;
- orta boy ve az büyüyen domatesler için, büyümenin yanal bir çekime aktarılmasıyla aşamalı bir oluşum şeması kullanılır.
Doğru şekilde nasıl oluşturulur
Belirsiz çeşitler için hasat, büyüme mevsimi boyunca oluşur ve yalnızca olumsuz hava koşullarının başlamasıyla veya seranın yüksekliğinin yeterli olmaması durumunda sona erer. Bu çeşitleri yetiştirirken, ana gövde maksimum düzeyde kullanılır ve yanal işlemler ortadan kaldırılır.
Sapın uzunluğunu kısaltmak, ancak meyve verme süresini uzatmak gerekiyorsa, yan sürgüne aktarılır ve ana çekim yapılır.
Determinant domateslerde ana gövde az sayıda çiçek yumurtalığıyla sınırlıdır. Sayılarını arttırmak için bir meyve fırçasıyla sınırlı bir veya daha fazla sürgün bırakılır. Başka bir şemaya göre, meyve vermeye devam etmek için son sürgün amaçlanan tepeden önce bırakılır.
Öneriler
Çiy kuruduktan sonra ve yağış olmadığında sabahları çimdiklemek daha iyidir. Sabahları sürgünler daha sulu, kırılgandır ve gövdeye zarar vermeden kolayca kırılır. Sıcaklık ılımlı ve hava sakin olmalıdır. Gün içerisinde yaralar çabuk kurur ve enfeksiyon kapmaz.
Hastalık belirtileri olan bitkileri sıkıştırırken, her bitkiden sonra ellerin ve kesici aletlerin dezenfekte edilmesi gerekir. Sıkıştırırken, çıkarılanın yerine yenisinin yetişmemesi için sürgünün küçük bir kısmını bırakmanız gerekir.
Tavsiye! Oluşum şemasını seçmek için çeşitliliğin fizyolojik özelliklerini tam olarak bilmeniz gerekir.
Bir domates fidesini tek bir sapta oluşturma teknolojisi yeni başlayanlar için bile mevcuttur. Doğru çalışma ortamı ile olumlu bir sonuç sağlanacaktır. Şuna benzeyecek: olgunlaşan domateslerden oluşan büyük fırçalarla asılan uzun, ince, kompakt çalılar.
Bu sayfayı favorilerinize ekleyebilirsiniz
