Jakiego koloru są konie holsztyńskie?

Rasa koni holsztyńskich jest uważana za jedną z najstarszych w Europie. Pierwsza wzmianka o nim pochodzi z XIII wieku. Przebyła długą i trudną drogę rozwoju i na przestrzeni wieków przeszła wiele zmian w wyglądzie i charakterze. Dziś rasa ta jest znana na całym świecie. Jej przedstawiciele są aktywnie wykorzystywani w różnych dziedzinach sportów jeździeckich. Konie holsztyńskie są szczególnie dobre w skokach przez przeszkody.

Rasa koni holsztyńskich

Historia pochodzenia rasy

Przodkami koni holsztyńskich są konie hodowane na terenach pogranicza współczesnych Czech i Niemiec. Były to ogromne konie, które mogły nosić jeźdźców w zbrojach. Zwierzęta wyróżniały się wytrzymałością, zwinnością i bezpretensjonalnością.

Doliny Łaby w zimnych porach roku przypominały bagna, a podczas letnich upałów gleba stawała się kamienista, pastwisk na tym terenie było niewiele. Przodkowie koni holsztyńskich wiedzieli, jak przetrwać w takich warunkach.

W XIV i XV wieku Niemcy potrzebowały silnych i energicznych koni, aby wykorzystać je do celów wojskowych. Następnie mnisi z północnych Niemiec zaczęli eksperymentować, krzyżując miejscowe klacze z ogierami rasy andaluzyjskiej, berberyjskiej i arabskiej. Księża sprzedawali najlepszych mieszańców potomków armii.

Sytuacja uległa zmianie w XVIII i XIX wieku, kiedy rycerzy pancernych zastąpiła kawaleria. Teraz kraj potrzebował lekkich, mocnych i energicznych koni. Miejscowe konie okazały się nieodpowiednie dla kawalerii i zostały zapomniane aż do 1867 roku, kiedy to w małym miasteczku Szleiswig-Holsztyn powstała stadnina koni Traventall.

Nowa runda w rozwoju rasy

W niemieckiej stadninie prowadzono aktywne prace nad doskonaleniem lokalnej rasy. Aby nadać koniom lekkość i zwinność, klacze krzyżowano z ogierami koni powozowych z Yorkshire. Ten ostatni posiadał szereg cech, których pozbawione były silne konie rycerskie:

• wyróżnia się piękną sylwetką;
• posiadał pełen wdzięku i łatwy ruch;
• energia i szlachetność.

Otrzymane w wyniku selekcji osobniki łączyły w sobie najlepsze cechy odziedziczone po przodkach – wytrzymałość, bezpretensjonalność, żartobliwość, gładkie linie, wdzięk i piękno. Prace nad udoskonaleniem rasy holsztyńskiej prowadzono przed wybuchem II wojny światowej.

Narodziny konia sportowego

Po wojnie konieczna stała się ponowna zmiana strategii selekcji. Teraz mechanizacja aktywnie się rozwijała, a załogi bezpowrotnie odeszły w przeszłość. Ale w Europie rozwinęło się zainteresowanie sportami jeździeckimi. Niemieccy hodowcy postanowili pracować nad udoskonaleniem rasy holsztyńskiej, tak aby nadawała się do uprawiania sportu.

Rasa koni holsztyńskich w sporcie jeździeckim

Napływ krwi koni trakeńskich i angielskich odegrał ogromną rolę w rozwoju współczesnej rasy skoków przez przeszkody. Dzisiejsi Holsztynowie bardzo różnią się od swoich przodków – są lekcy, proporcjonalnie zbudowani, piękni, szybcy i wytrzymali.

Uwaga! Rasy sportowe koni charakteryzują się trudnym charakterem, natomiast konie holsztyńskie, pomimo obecności w nich gorącej angielskiej krwi, wykazują uległe usposobienie. To jedna z ich zalet.

Opis rasy: eksterier i umaszczenie

Konie holsztyńskie wyglądają jak prawdziwi sportowcy. Są harmonijnie zbudowane, mają mocną, muskularną sylwetkę, która jednak nie jest pozbawiona wdzięku i blasku. Średnia wysokość ogiera w kłębie wynosi 1,68–1,72 m.

Powszechnym kolorem tej rasy jest gniada. Powszechne są również płaszcze czerwone i czarne. Rzadziej można spotkać gniadego lub deresza przedstawiciela rasy koni holsztyńskich.

Charakterystyka zewnętrzna:

• głowa średniej wielkości o równym profilu oraz inteligentnymi, wyrazistymi oczami i szerokimi nozdrzami;
• piękna, wysoko osadzona, zakrzywiona długa szyja;
• skośne, umięśnione ramiona;
• masywna klatka piersiowa;
• mocne, krótkie ciało;
• plecy są proste;
• napięty brzuch;
• zgrabny owalny zad z wysokim ogonem;
• mocne, długie nogi z masywnymi kopytami.

Mocne kończyny i lekka tylna część tułowia – taka budowa ciała pozwala koniom na wykonywanie dokładnych, wyraźnych i wysoce technicznych skoków. Rasa ta jest uważana za najlepszą do skoków przez przeszkody.

Postać

Przedstawiciele rasy holsztyńskiej osiągają wysokie wyniki w sporcie nie tylko ze względu na budowę ciała, ale także pewne cechy charakteru, które przyczyniają się do ich sukcesów. Holsztyńczycy są uparci, pracowici i odporni. Potrafią trenować kilka godzin z rzędu, sumiennie wykonując polecenia jeźdźca.

Rasa holsztyńska

Konie te, w przeciwieństwie do koni czystej krwi angielskiej, są zwierzętami łagodnymi i przyjaznymi. Wola zwycięstwa, determinacja i zdolności przywódcze wyniosły konie rasy holsztyńskiej na podium.

Gdzie używa się konia?

Rasa koni holsztyńskich uprawia sport. Konie zaliczane są do najlepszych w skokach przez przeszkody, chociaż doskonałe wyniki osiągają w innych dyscyplinach – powożeniu i ujeżdżeniu. Wśród nich jest wielu mistrzów i medalistów olimpijskich.

Klacz o imieniu Tora jest pierwszą z rasy, której udało się zdobyć złoto na Igrzyskach Olimpijskich w 1936 roku. Koń Meteor został trzykrotnie mistrzem olimpijskim. Rodzina macicy znanego na całym świecie ogiera Landgraf 1, urodzonego w 1966 roku, uważana jest za najbardziej produktywną. Potomkowie tego legendarnego ogiera zdobyli wiele wysokich nagród w sporcie jeździeckim. W sumie zdobyli ponad 3000000 marek w wyścigach konnych..

Inni światowej sławy medaliści i mistrzowie rasy holsztyńskiej:

1. Ogier Luch, potomek Landgrafa 1, zdobywcy Pucharu ZSRR w 1975 roku.
2. Mare Feine Dame. W skokach przez przeszkody zdobyła brązowy medal.
3. Almox Classic Touch – nagrodzony złotem za skoki przez przeszkody.

Uwaga! W każdych zawodach jeździeckich, czy to w skokach przez przeszkody, ujeżdżeniu czy powodzeniu, konie holsztyńskie z pewnością znajdą się w pierwszej dziesiątce.

Ogiery i klacze, które z różnych powodów nie zostały dopuszczone do sportu zawodowego, wykorzystywane są w jeździectwie amatorskim. Koneserzy tej rasy skupują konie wybrakowane do prywatnych gospodarstw i wykorzystują je jako pomocniki. Dzięki dobremu usposobieniu konie te mogą być wykorzystywane w hipoterapii i turystyce jeździeckiej.

Starożytna linia koni hodowanych w Niemczech jest żywym przykładem niemieckiej pedanterii. Właściwa selekcja i ścisłe trzymanie się celu doprowadziły do ​​​​powstania konia holsztyńskiego w formie, w jakiej jest on obecnie prezentowany. To konie znakomicie zbudowane, piękne, pełne wdzięku, inteligentne, mocne i wytrzymałe, godne najlepszych nagród.