Tavşan Gri Dev

Tavşanlar insanlar tarafından sadece dekoratif amaçlı değil, aynı zamanda çiftliklerde et ve deri için de yetiştirilmektedir. Et cinsinin temsilcileri, yetiştiriciler arasında popülerlik kazandığı etin büyüklüğü ve tadıyla diğer bireyler arasında öne çıkan gri devi içermelidir.

Tanım

Çoğu zaman, insan zihnindeki tavşanlar, avucunuza kolayca sığan minyatür tüylü hayvanlarla ilişkilendirilir. Ancak bu hayvanların mevcut cins çeşitleri, çiftliklerde aktif olarak yetiştirilen oldukça büyük tavşanlarla meslekten olmayanları şaşırtabilir. Böyle bir temsilci, görünüşünü Ukraynalı yetiştiricilere borçlu olan gri devdir.

Cins, yavruları benzersiz dış özellikler kazanan et flanderlerinin ve yabani tavşanların geçmesi nedeniyle ortaya çıktı.

Bunlara hayvanların etkileyici ağırlığı ve boyutu da dahildir. Boyut özelliklerine ek olarak, büyük tavşanlar her türlü iklim nüansına çok çabuk uyum sağlar ve bu cinsin dişi tavşanları doğurganlıklarıyla ünlüdür.

Gri devin kürk mantosunun renginde izin verilen değişiklikler şöyle olacaktır:

Kürkün rengi tabanda ve uçlarda değişiklik gösterecektir, ayrıca karın ve patilerde gölge akışı da gözlemlenebilir. Yetiştiriciler arasında tüm renk çeşitlerine değer verilir, bu nedenle istisnasız tüm renk türleri eşit sıklıkta yetiştirilir. Kural olarak derinin kalitesi renge bağlı değildir ve et ürünlerinin tadı değişmeden kalır. Cinsin standart özellikleri şunlardır:

• safkan gri bir devin güçlü bir vücudu ve kemikleri olacaktır;
• hayvanın başı yuvarlak bir şekle sahip olmalıdır;
• hayvanı yuvarlak kenarlı uzun dik kulaklarla ayırt edebilirsiniz;
• kural olarak yetişkin bir tavşan 60-67 santimetre uzunluğa ulaşır;
• göğüs masif, gerdanlık görselleştirildi;
• sırt düz ve geniştir;
• bir tavşanın kütlesi 5-10 kilogram arasında değişmektedir;
• yün oldukça yoğundur;
• bacaklar düz.

Cins, çeşitli hastalıklara karşı direnciyle öne çıkıyor. Kural olarak, dişi bir tavşan bir turda yaklaşık 8-10 yavru getirir.

Cins et derili olarak kabul edilir, et tadı ve minimum yağı nedeniyle popülerdir ve bu nedenle diyet ürünü olarak kabul edilir. Kürkün yoğun olması yadsınamaz avantajıdır, ayrıca hayvan derileri büyüklüklerinden dolayı talep görmektedir. Tüylü devler boyutlarına rağmen uysal bir yapıya sahiptir ancak tavşanlar ve tavşanlar avlanma döneminde huzursuz olabilirler. Bu nedenle damızlık olarak kullanılması planlanmayan hayvanların kısırlaştırılması veya kısırlaştırılması tavsiye edilir.

Avantajlar ve dezavantajlar

Diğer cinsler gibi gri devin de güçlü ve zayıf yönleri vardır. Büyük tavşanların avantajlarını düşünün.

• Bu cinsin tavşanları, sütlülüklerinin yanı sıra oldukça gelişmiş annelik içgüdüleriyle de ayırt edilir. Ayrıca melezler iyi doğurganlık gösterir.
• Hayvanlar yeni gözaltı koşullarına çok çabuk alışırlar. Muhafazalar veya kafesler taslakta yerleştirilmediği sürece bireyler -30 dereceye kadar sıcaklık düşüşlerine dayanabilirler.
• Büyük tavşanların yetiştirilmesi, yetiştiricinin herhangi bir özel diyet seçmesini gerektirmez. Gri dev, farklı yiyecek türleri üzerinde kütle oluşturabiliyor.
• Tavşanlar çoğunlukla sakindir ve dengeli bir sinir sistemine sahiptirler.
• Melezler birçok bulaşıcı hastalığa karşı bağışıklık ile ayırt edilir. Bu nedenle, doğru koşullar altında nadiren hastalanırlar, bu da yetişkinler ve yeni doğan yavrular arasındaki genel ölüm oranını azaltır.

Ancak bireylerin bazı dezavantajları da vardır:

• tavşanlarda doğuştan pençe kusurlu yavrular doğabilir;
• Tavşanın büyüklüğü nedeniyle, yetiştiricinin bu cinsi yetiştirirken stokta etkileyici miktarda yem bulundurması gerekecektir.

İçerik

Büyük lagomorfların yetiştirilmesi, büyüme ve gelişme için özel koşulların yaratılmasını gerektirmez. Kural olarak, az sayıda bireyle evde veya çiftlikte tavşan yetiştiriciliği ile ilgili ana noktalar, dengeli beslenmenin sağlanması ve kafeslerin bakımına indirgenmiştir.

Besleme

Cins sahipleri, aşırı yemin yanı sıra eksikliğinin de hayvanların gelişimini eşit derecede olumsuz etkileyebileceğinin farkında olmalıdır. Obez veya tersine çok zayıf dişiler avlanma aşamasına çok zayıf girdikleri için, ergenlik döneminde yenen yiyeceklerin menüsünü ve günlük normlarını dikkatlice kontrol etmek özellikle faydalı olacaktır. Hayvanların hızlı büyümesi ve üreme fonksiyonunda sorun yaşamaması için yetiştiricinin gri devleri beslemeye ilişkin bazı kurallara uyması önerilir.

• Tüketilen yem miktarı. Hayvanların sindirim sisteminin karakteristik bir özelliği, bağırsakları eski ve işlenmiş gıdalardan arındırmak için yeni bir porsiyon gıdaya ihtiyaç duymasıdır. Düzensiz beslenme tavşanlarda ciddi rahatsızlıklara ve sağlık sorunlarına yol açabilir.
• Dengeli ve çeşitli beslenme. Monoton beslenme, bireylerin büyümesini olumsuz etkilediği gibi, bağışıklığın azalmasına ve bulaşıcı olmayan hastalıkların gelişmesine de yol açabilir. Kullanılan tüm yem ve ürünler iyi kalitede olmalıdır; tavşanları bayat sebzelerle veya karma yemle beslemek yasaktır. Tahıl yalnızca hayvanlara yeterli tatlı su varsa verilmelidir.
• Hamile ve emziren tavşanların beslenmesi. Hayvanların diyetine güçlendirilmiş tahıllar, saman ve otların dahil edilmesinin yanı sıra, bir yetişkinin ve bebeklerin vücudunu desteklemek için dişilere mineral takviyeleri verilmesi önerilir.

Gri deve temiz ve taze oldukları sürece kesinlikle tüm sebzeler verilebilir. Tahıl mahsullerine gelince, servis yapmadan önce bunlardan bir tahıl karışımı hazırlamaya değer. Mükemmel bir seçenek, çimlenmiş tahılların diyete dahil edilmesi olacaktır. Hayvanların kış diyetinden bahar diyetine geçişi aşamalı olarak yapılmalı, menüye bir hafta boyunca sulu ot ve bitkiler eklenmelidir. Büyük tavşanlar için kış için sebze stoklamaya değer.

Etli yemle birlikte tavşanlara saman sunulmalıdır. Karma yemin bir tahıl kırıcı kullanılarak kendi ellerinizle yapılması tavsiye edilir.

Muhafazalarda veya kafeslerde besleyicileri donatmanız, suluklar ve bir sennik takmanız gerekir. Tavşanlar her zaman suya sahip olmalıdır, sıvının düzenli olarak taze ile değiştirilmesi, içicilerin olası birikinti ve kirlerden temizlenmesi önerilir.

Bakım

Bu melez için en iyi seçenek ılıman bir iklim olacaktır, bu nedenle bu tür hayvanları yetiştirirken ona yakın koşullar yaratmaya özen göstermelisiniz. Bununla birlikte, büyük lagomorfların üreme coğrafyası giderek genişliyor ve uygulamanın gösterdiği gibi, bireyler daha zorlu alanlara hızla uyum sağlıyor, ancak uygun şekilde donatılmış kafeslere tabi. Gri dev ırkının başarılı bir şekilde yetiştirilmesine ilişkin ana noktaları vurgulayabiliriz.

• Muhafazaların veya kafeslerin yerleştirilmesi için doğru yeri seçmek gerekir, en iyi seçenek gölgesiz ancak özellikle yaz aylarında doğrudan güneş ışığı almayan alanlar olacaktır. Taslaklardan da kaçınılmalıdır.
• Hayvan barınaklarının temizliği onların sağlıklarının, aktif büyümelerinin ve doğurganlıklarının garantisidir.
• Daha sonraki üreme için kullanılması planlanan tavşanlar için kafeslerde bir kraliçe hücresinin donatılması gerekmektedir. Optimum boyutları 30x60x35 santimetre olacaktır.
• Tavşanların bulunduğu bölmede, yetiştiricinin hayvanları ve yavruları gözlemleme fırsatına sahip olması için bir ağ veya kafes kapağı bulunmalıdır. Zemini demirle güçlendirmek daha iyidir, bu, farelerin tavşanlı kafeslere girmesini önlemeye yardımcı olacaktır.

Evlerin temizlik prosedürlerine gelince, atık ürünlerin düzenli olarak uzaklaştırılmasının yanı sıra kafeslerin dezenfekte edilmesi de gerekiyor. Bu birkaç yolla yapılabilir:

• bir klor çözeltisiyle muamele;
• taze söndürülmüş kireç kullanımı;
• kaynak makinesi ile işleniyor.

Hayvanların bakımı ve beslenmesi ile ilgili hatalar, bazı rahatsızlıkların ortaya çıkmasına neden olabilir. Çoğu zaman büyük tavşanlar aşağıdaki hastalıklardan muzdariptir.

• Saçkıran. Hastalığın karakteristik belirtileri hayvanın derisindeki pul pul bölgelerdir. Liken salisilik alkolle tedavi edilir ve bazı yetiştiriciler likenleri iyotla da tedavi eder.
• Solucanlar. Hayvanlarda parazitlerin varlığını tespit etmek oldukça zordur; bunun için zaman zaman bireylerin dışkılarını incelemekte fayda var. Parazitlerin varlığında tavşanlarda hazımsızlık ve kilo kaybı yaşanır. Tedavi özel ilaçların yardımıyla gerçekleştirilir, ayrıca yetiştiricinin kuşhanenin veya kafesin tamamen dezenfekte edilmesi zorunludur.
• Pireler. Böcekler tavşanların kulaklarında ve derilerinde görülebilir. Parazitlerden kurtulmak için, özel bir şampuanla zorunlu tedaviyle hayvanların kurtarılması gerekecektir.
• Stomatit. Hastalığın belirtileri hayvanın davranışındaki değişikliklerdir: tavşan yemeği reddedebilir, daha pasif hale gelebilir. Görsel olarak hastalık, tavşanların dilinde ve diş etlerinde yaralar ile kendini gösterir. Yetiştiricinin, hayvanın ağız boşluğunu bir bakır sülfat çözeltisiyle tedavi etmesi önerilir.
• Gastrointestinal sistem hastalıkları. Bu tür sorunlara şişkinlik, ishal ve hayvanın ilgisiz davranışı eşlik edecektir. Tavşana yardım etmek için yetiştiricinin bir gün boyunca yiyeceksiz kalması ve ardından yumuşak, taze hazırlanmış yemeğe geçmesi gerekecektir. İshali durdurmak için tavşan meşe kabuğu bazlı bir kaynatma ile içilir ve şiştiğinde hayvana bir ihtiyol çözeltisi verilir.

Şiddetli donlarda hayvanlar üşütebilir ve kulaklarını dondurabilir. Tedavi için bireyler ısıya alınır, vitaminler reçete edilir, donmuş bölgeler balık yağı ile yağlanır. Yoğun sıcaklıkta gri devler sıcak çarpması yaşar. Aşırı ısınmanın bir işareti hızlı nefes almaktır, hayvan hareket etmeden tek bir yerde yatacaktır.

Hayvana yardım etmek için nemli bir bezle örtülür ve serin bir yere aktarılır.

Üreme

Üreme gelince, cins yüksek doğurganlığı ve tavşanların sütlülüğü ile ünlüdür. Yetiştirici için üreme özellikle zor değildir. Bu durumda üreme için safkan bireylerin seçilmesi konusu önemini korumaktadır. Dişilerde avlanma ancak soğuk havaların gelmesiyle ortadan kalkar, ancak hayvanlar iyi aydınlatılmış sıcak bir odada tutulursa aktivitelerini tekrar göstereceklerdir.

Tavşanlar çok hızlı büyürler, genellikle iki aya kadar, kilo ve boy artışı hayvanların sahibi tarafından görsel olarak fark edilir. Tavşanlar altı aya yakın cinsel olarak olgunlaşır. Çok sayıda tavşan varsa yetiştirici yetişkinleri birkaç aileye ayırmalıdır. Genellikle bir erkeğe 4-5 tavşan bırakılır. Dişinin heyecanlı davranışları, kafeste yuva yapma girişimleri ile avlanma evresine girdiğini tespit etmek mümkündür.

Av 10-14 gün arayla bir hafta devam eder. Bu dönemde dişi günde 4 defaya kadar erkekle birlikte ekilir.

Bunun için odadaki veya açık havadaki hava sıcaklığının düşük olacağı bir zaman seçmek daha iyidir.

Tavşanlar bir ay boyunca yavru doğurur, doğumdan önce dişi ana likörde yuva yapar, bunun için saçlarını yolar..

Obrol insan müdahalesi olmadan gerçekleşir, ancak doğumdan sonra yetiştiricinin küçük tavşanları izlemesi gerekir, çünkü bunlar çok uzaklaşabilir ve anneden uzaklaşabilir, bu da yavruların ölümüne yol açacaktır. Yenidoğan tavşanlara elle dokunulmamalı, hayvanın yuvaya geri döndürülmesi için ana likörde sadece eldivenle çalıştırılması gerekir.

İki hafta sonra tavşanlar gözlerini açar. Üç aylıkken yetişkin hayvanlar zaten tavşandan ayrılabilir. Daha fazla besleme yetişkin hayvanlarla birlikte gerçekleşir.

Bu cins bir tavşanın bakımının nasıl yapılacağı hakkında bilgi için aşağıdaki videoya bakın.