Dünya çapında dağılmış birçok sığır türü vardır. Örneğin, Kahverengi İsviçre inek cinsi, çiftçiler için çok önemli olan mükemmel sağlık ve yüksek verimlilik ile ayırt edilir.
İsviçre ineği
Karakterizasyon
Menşei
Uzmanlara göre Schwyz cinsinin kökeni İsviçre’dir. Bu tür, ülkede uzun süredir yaşayan kısa boynuzlu sığırlarla dolaylı olarak akrabadır. Ana ayırt edici özellik, cinsin bölgenin yeni koşullarına hızla alışmasıdır.
İlk başta çiftçiler İsviçre ineğinden sadece et ve süt değil, aynı zamanda toprağı sürmek için ücretsiz emek de almak istediler, ancak artık bu ihtiyaç ortadan kalktıktan sonra bu türe büyük miktarda süt nedeniyle tam olarak değer verilmeye başlandı. ve lezzetli et.
Islah alanındaki çalışanlar iyi bir iş çıkardılar ve en etkili bireyleri seçtiler ve bu hayvanlar daha sonra İtalya, Avusturya ve Almanya’ya ulaştı ve burada çok popüler oldular. Geçen yüzyılın sonunda tür Amerika Birleşik Devletleri’ne tanıtıldı ve şu anda tüm Avrupa’ya dağılıyor.
Dış görünüş
İsviçre cinsinin ineği, süt ve et türünün bir başka temsilcisi gibi, iyi bir fiziğe ve orantılı bir iskelete sahiptir, bu nedenle hayvanın vücudu biraz uzar ve kaslar orta derecede gelişmiştir.
İsviçre ineği
Genel olarak konuşursak, İsviçre ineklerinin uyumlu ve orantılı olduğu ortaya çıktı, aynı zamanda başka görünüm özelliklerine de sahipler:
- güçlü kemikler;
- Büyük beden;
- omuzların genişliğinin orta büyüklükte olduğu kabul edilir;
- boyun küçük ama kaslıdır;
- doğru formun uzuvları;
- toynakları oldukça dayanıklıdır;
- cildin yüzeyi oldukça elastiktir;
- Yünün tonları farklıdır ancak rengi kahverengidir.
İlginç bir şekilde, tarih ve çeşitli çevresel faktörler, türün üretkenliğini ve görünümünü büyük ölçüde etkilemiştir. Örneğin Almanya ve Avusturya’da daha küçük temsilcileri bulunur ve Fransa veya İtalya’da çok büyük bir hayvanla karşılaşabilirsiniz.
Verimlilik
Bu cinsin sütü neredeyse hiç pastörizasyon için kullanılmaz. Hemen içilir veya elit peynir çeşitlerinin üretimine bırakılır.
İsviçreli bireyin sağlığı mükemmel kabul edildiğinden, iyi bir üretkenliğe sahiptir ve üç alt türe ayrılır:
- Süt ve et.
- Et ve süt ürünleri.
- Günlük.
Bu çeşidin bir ineği, yağ içeriği yaklaşık% 3,6 olan 3,5 tona kadar ürün üretebilmektedir. Sütteki protein içeriği yaklaşık %3,6’dır. İnekler bir yılda yaklaşık 10 ton sütlü içecek üretebilmektedir.
İsviçreli bir buzağı doğduğunda 40 kg ağırlığındadır. İyi bakım ve doğru beslenme ile 6 aylıkken yaklaşık 250 kg, 18 aylıkken ise yaklaşık 360 kg ağırlığındadır.
İsviçre buzağı
Bir yetişkinin ağırlığı 500 ila 800 kg arasındayken, boğaların ağırlığı 1,1 tona ulaşabilir.
Referans. Günde genç hayvanlar 800 gramdan 1 kg’a kadar kilo alırlar. Kesim verimi ortalama %55’tir ancak bu büyük ölçüde hayvanın ağırlığına, yaşına ve şişmanlığına bağlıdır.
Cins yetiştirmenin artıları ve eksileri
Başlıca avantajları şunlardır:
- iyi sağlık ve güçlü bağışıklık;
- hızlı olgunlaşma;
- yüksek düzeyde üreme fonksiyonu;
- karakter sakin ve esnektir;
- Farklı hava koşullarına hızla alışır.
Ancak İsviçre ineğinin tüm avantajlarının yanı sıra dezavantajları da vardır:
- beslenmede özel seçim ve özenli çalışma gerekir;
- süt çıkışı düşük yoğunluk olarak kabul edilir;
- Meme çoğu zaman düzensiz bir yapıya sahip olduğundan ineğin makineyle sağılması imkansız hale gelir.
İnek İyileştirme Yöntemleri
Geçen yüzyılın sonundan bu yana Amerikalı yetiştiriciler, İsviçre ineklerini Jersey boğalarıyla melezleyerek kütlelerini artırmaya çalışıyorlar.
Rusya’da bir hayvanın üretebileceği süt miktarını artırmaya yönelik çalışmalar yapıldı. Böylece 2003 yılına gelindiğinde İsviçre boynuzlu “Smolensk” çeşidi resmi olarak tescil edildi. Zamanla Lebedinsky ve Kostroma gibi alt türler yetiştirildi.
Yetiştiricilerin temel hedefi mükemmel simetrik bir meme şekli oluşturmaktır, böylece başarılı olursa süt akış hızı dakikada 2 litreye kadar artacaktır. Yetiştiriciler zamanla başarılı olursa, İsviçre ineği dakika başına süt hacmi açısından lider konumlardan birini alacaktır.
Bu sayfayı favorilerinize ekleyebilirsiniz
