Urallarda hangi at türleri yetiştiriliyor?

Atlar uzun süredir Urallarda yetiştirilmektedir. Bu bölgenin sakinleri atı ulaşım aracı olarak kullanıyor ve işlerinde yardımcı olarak onun gücüne ihtiyaç duyuyorlardı. Artık spor atı yetiştiriciliğine ilgi artıyor. Urallardaki yaygın at türleri ağır kamyonlar ve paçalardır, ancak bu bölgede her türlü at yetiştirilebilir.

Urallarda at yetiştiriciliği

Urallarda at yetiştiriciliği

Tarihsel olarak, Uralların sakinleri her zaman metayla değil, işçi-kullanıcı at yetiştiriciliğiyle ilgilenmişlerdir. Uzmanlar, Avrupa ve Asya’nın kesiştiği noktada farklı cins atların yetiştirilmesi için tüm koşulların mevcut olduğunu söylüyor. Mükemmel bir yem tabanı ve hayvanları otlatmak için kullanılabilecek pek çok el değmemiş arazi var. Ancak bu bölgede at etine olan talep azdır ancak Urallarda spor ve turizm amaçlı at yetiştiriciliği hızla gelişmektedir.

Urallarda yetiştirilen at ırkları:

• İngiliz Safkan;
• Arapça;
• Akhal-Teke;
• Başkurt;
• Terskaya;
• Sovyet ağır kamyonu;
• Oryol paçası.

İngiliz yarış atı cinsi

İsminden yola çıkarak bu atın nereden geldiği anlaşılıyor: İngiltere’den. Cins, 16. yüzyıldan 18. yüzyıla kadar olan dönemde yaratılmıştır. Atası Türk Bjerli adında bir aygırdır.

Safkan İngiliz atları büyük vücut boyutlarıyla ayırt edilir. Karakteristik:

• omuzlardaki yükseklik 165 cm’ye ulaşır;
• göğüs derin, geniş, çevresi 180-190 cm;
• vücudun uzunluğu hayvanın yüksekliğine eşittir;
• ağırlık – 460-590 kg;
• boyun uzundur;
• kaslı vücut;
• krup yuvarlatılmış, alçaltılmış;
• omuzlar iyi gelişmiştir ve eğik bir çizgi üzerinde yer almaktadır;
• uzuvlar doğru ayarda düz ve incedir;
• orta büyüklükte toynakları;
• kafa küçük, kuru, profil düz;
• etkileyici gözler;
• yelesi seyrek.

Safkan İngiliz atı

İngiliz Safkan atları 70 km/saat hıza kadar çıkabilmektedir, enerjik ve çeviktirler. Hayvanların doğası çabuk huylu ve gururludur, kendilerine karşı saygılı bir tavır talep ederler. Urallarda bu cinsin atları yarışlara katılır, gösteri atlama ve diğer sporlarda kullanılır.

Arapça

Urallarda, dünyanın en güzel atlarından biri olarak kabul edilen Arap kökenli atlar da yetiştirilmektedir. Bu atlar spora katılımda ve diğer cins soyların performans arttırıcıları olarak kullanılmaktadır.

Arapların temel avantajı dayanıklılıktır. İngiliz atlarını bile geride bırakarak uzun mesafeler koşabilirler. Arap atları, onları diğer cinslerden ayıran benzersiz bir iskelet yapısına sahiptir.

Dış cephenin ayırt edici özellikleri:

• ortalama yükseklik – 150 cm;
• güzel bir kuğu kıvrımına sahip uzun boyun;
• kafa kompakt, kuru ve turna balığına benzeyen içbükey profilli;
• burun delikleri geniş;
• uzuvlar ince ve uzundur;
• vücut kaslı, yağsız, mide gergin;
• kuyruk yüksektedir ve dörtnala giderken dikey bir pozisyon alır;
• ana takım elbise siyah, defne, gridir.

Şok oldu

Cins çok eskidir, uzmanlara göre 5000 yıl önce modern Türkmenistan topraklarında yetiştirilmiştir. Atlar muhteşem görünümleriyle öne çıkıyor ancak bu onların tek avantajı değil. Akhal-Teke atları zorlu iklim koşullarına adapte olmuşlardır, 50 dereceye yakın hava sıcaklıklarını kolaylıkla tolere ederler.

Akhal-Teke cinsi

Referans. Bu cinsin atları, Arap ve İngiliz cins hatlarının gelişimini etkilemiştir.

Dış cephenin karakteristik özellikleri:

• yükseklik – 153-155 cm;
• zarif bir ağızlığa ve düz veya kanca burunlu bir profile sahip kompakt kafa;
• hafif eğimli gözler, etkileyici görünüm;
• burun delikleri geniş;
• kulak kepçeleri büyük, hareketlidir;
• uzun gövde;
• boyun uzun, düzdür;
• ince kaslı düz ön ayaklar ve kılıç arka bacakların karakteristiğidir;
• dar göğüs, çevresi 175-190 cm;
• krup kaslı, hafifçe alçaltılmış;
• takım elbise – siyah, defne, bülbül, isabella, gümüş ve karakov.

Akhal-Teke atları ve kısrakları inatçı bir karaktere ve ince bir zihne sahiptir. Yabancılara karşı güvensizdirler ancak sahibine karşı şefkatli bir sevgileri vardır.

Başkurt

Bu cins Güney Urallardan geliyor. Başkurtya’da yük hayvanı olarak kullanılır. Başkurt atları dayanıklı ve iddiasızdır; tüm yıl boyunca merada otlanırlar, sıcağa ve soğuğa kolayca dayanırlar. Hayvanlar kışın karın altından toynaklarıyla tırmıklayarak yiyecek alabilirler.

Dış özellikler:

• aygırın yüksekliği 142-145 cm’dir;
• ağırlık – 460 kg;
• fiziği güçlü;
• boyun uzundur;
• uzuvlar gibi vücut da kısadır;
• göğüs geniş ve derin, çevresi 170 cm;
• kalın ceket;
• ana renkler defne, kaurai ve kırmızıdır.

Terskaya

Bu at türü nispeten gençtir ve anavatanı Stavropol Bölgesi’dir. Terek atı 1948 yılında tescil edildi. Damarlarında Arap, Don ve Streltsy atlarının kanı akıyor. Hayvanlar atalarından sadece zarafeti değil, aynı zamanda dayanıklılığı ve hızı, ayrıca sağlık ve iddiasızlığı da miras aldılar.

Terek atı cinsi

Terek atlarının dış görünüşü:

• yükseklik 162 cm;
• güçlü göğüs, çevresi 190 cm;
• kafa, Araplarınki gibi içbükey bir profille kuru;
• uzun zarif boyun;
• geniş yuvarlak kaslı krup;
• uzuvlar ince ve uzundur;
• renk ağırlıklı olarak gri veya gümüş grisidir.

Terek cinsi evrenseldir. Çeşitli binicilik sporlarında kullanılır ve mükemmel sonuçlar verir. Urallarda saha çalışmasına yardımcı oluyor. Bu atlar zarif, zeki, itaatkar ve arkadaş canlısı bir yapıya sahiptir.

Sovyet ağır kamyonu

Bu cins, Rusya’da Avrupa’dan gelen aygırlar – Suffolks ve Brabancons – temelinde yetiştirildi, aynı zamanda Urallarda da yetiştirildi. Atlar, atalarından yüksek büyümeyi ve güçlü fiziği miras aldılar. Bugün, Sovyet ağır kamyonu, Rusya’nın tüm Avrupa kısmındaki en büyük ve en güçlü türdür.

Hayvanlar tarımsal işlerde ve malların taşınmasında kullanılır. At birkaç tonluk ağırlığı taşıyabilmektedir. Sovyet ağır kamyonunun karakteri iyi huylu ve esnektir.

Dış:

• bir aygırın ortalama yüksekliği 156-160 cm’dir;
• güçlü göğüs;
• uzun ve yoğun sırt;
• göbek yuvarlaktır;
• kas krupunun azalması;
• büyük dizli, orta uzunlukta güçlü bacaklar;
• uzun, güçlü boyun;
• kafa dışbükey profilli küçüktür;
• orta yoğunlukta yün;
• renkler: kırmızı, defne, siyah, kahverengi, kırmızı-koyu.

Orlovsky paça

Bu cinsin kurucusu, 1774 yılında Kont Orlov tarafından Türk padişahından büyük bir para karşılığında satın alınan Smetanka adlı bir attır. Aygır, kısa ömrü boyunca 4 at ve 1 kısrak olmak üzere yavru bırakmayı başarmıştır.

At cinsi Orlovsky paça

Oryol atı, hızlı tırıs yapma yeteneği ile ayırt edilir, hafif çekişli bir cins olarak sınıflandırılır. Atlar oldukça uzundur, omuzlarındaki yükseklik 170 cm’ye ulaşır ve 500-550 kg ağırlığındadır. Harici Özellikler:

• uzun kuğu boynu;
• iyi tanımlanmış yanaklara sahip kuru kafa;
• sırt güçlü, kaslı;
• uzuvlar uzun, kuru ve doğru ayarda güçlüdür;
• göğüs güçlüdür;
• krup yuvarlaktır, kaslar açıkça öne çıkar;
• takım elbise – gri ve olası çeşitleri, daha az yaygın olanı defne, siyahtır.

Oryol paçaları sakin bir karakterle ayırt edilir, akıllıdırlar ve eğitime uygundurlar. Hayvanlar yarışlarda, koşum takımlarında, turizmde ve tarımsal işlerde kullanılmaktadır.

Bugün Urallarda yetiştirilen at cinsleri hâlâ çoğunlukla ağır işler için kullanılıyor. Bu bölgede ticari at yetiştiriciliği gelişmemiştir ancak bölge halkı at yarışı ve binicilik turizmine ilgi göstermeye başlamıştır.