İber atı ırkı eski ve asildir, doğuştan gelen zarafet ve inanılmaz esneklikle öne çıkar. Antik çağlardan beri temsilcileri cesur şövalyelere ve cesur savaşçılara, imparatorluk yöneticilerine ve filozoflara eşlik etmiştir. Homeros’un eserlerinde “rüzgârın oğulları” olarak bahsettiği bu at cinsidir ve günümüze kadar ulaşan eski Yunan çizimlerinde at resimlerine rastlamak mümkündür.
İber atı ırkı
Kısa hikaye
İber atları, menşe yerlerine göre adlandırılır: Bu zarif atların ilk sözü, İber Yarımadası’nda, İberyalıların yaşadığı modern İspanya ve Portekiz topraklarında göründüklerini gösterir. Bugüne kadar cinsin 2 alt türü vardır:
- Endülüs, İspanya topraklarından köken alan;
- Portekiz topraklarından çıkan Lusitano;
- alter real, orta konumda olan ve coğrafi olarak Portekiz alt tipiyle ilişkili olan, ancak özellikleri bakımından Endülüs’e daha yakın olan.
İber atları birçok Avrupalı hükümdar tarafından ahırlarında tutuldu. Strabo ve Pliny, Xenophon ve Julius Caesar, zarif ve hafif kanca burunlu türün hayranlarıydı.
16-18 yüzyıllarda İber ırkı. Rusya’ya aktif olarak ithal ediliyor. Burada İspanyol atları olarak adlandırılarak saray fabrikalarında tutuldular ve aynı zamanda üreme amaçlı kullanıldılar. İber atları, Oryol tırıs ve binicilik ırklarının ataları oldu.
Barok dönemde at yetiştiricilerinin zevkleri biraz değişti: daha ağır ve daha uzun atlar tercih edilmeye başlandı. Endülüs atlarının yerine giderek artan bir şekilde yeni cinsler kullanılmaya başlandı: Napoliten ve daha sonra İngiliz Safkan. Saf Endülüs ırkının korunması için, Jerez de la Frontera manastırında yaşayan ve safkan Endülüs atları konusunda uzmanlaşmış kendi damızlık çiftliğine sahip olan Carthusian rahiplerine teşekkür etmek gerekir.
Önemli! 1967’den beri İber çeşitlerinin soy kitapları ayrı tutuluyor, pek çok kaynak Portekiz ve İspanyol soylarını ayrı cinsler olarak listeliyor.
Dış
İber atlarının rengi alt türlere bağlı olarak değişebilir. Örneğin, Endülüs atları için gri renk en değerli renk olarak kabul edilir ve Portekiz çizgisinin temsilcileri için gri ve zengin defne rengi kabul edilir. Gerçek atları değiştirmek çoğunlukla defne ve koyu defne renklerine sahiptir. İberlerin boyu 170 cm’yi geçmez ve ortalama 150-162 cm’dir. Dış cephenin karakteristik özelliklerinden aşağıdakiler ayırt edilir:
- Büyük alın, büyük badem şeklindeki gözler.
- Burun hafifçe çengel veya hatta.
- Dik bir açı oluşturan uzun boyun.
- Yuvarlak krupiye sahip kısaltılmış güçlü gövde.
- Kuyruktaki ve yeledeki uzun saçlar çoğunlukla dalgalıdır.
- Açıkça çıkıntılı kemiklere sahip güçlü bacaklar.
İber ırkı uzaktan, dış görünüşü itibariyle Arap tipi oryantal atlara benzemektedir, ancak İber ırkı benzersiz bir denge duygusu, iyi fiziksel performans ve mükemmel bir frenleme anı ile ayırt edilir.
Karakterin özellikleri
İber at cinsinin temsilcileri çok evcildir, sahibine bağlanırlar ve iş sürecinde kolayca iletişim kurarlar. Ana karakter özellikleri dengeli bir mizaç, hızlı zeka, bir kişiye karşı nezaket, cesaretle başarılı bir şekilde birleştirilmiştir. Değerlerinden dolayı bu cins, yüzyıllardır askeri işler ve arena için en iyisi olarak kabul edilmiştir.
İber at cinsinin temsilcilerinin ortaya çıkışı
Atların kullanımı
İber çizgisi artık esneklik, zarafet ve zarafetin gerekli olduğu alanlarda kullanılıyor:
- Yüksek Lisans;
- boğa güreşi göster;
- atlama;
- takım.
Endülüs alt türlerinin temsilcileri arasında binmek için sadece aygırlar seçilir. Kısırlaştırılmalarına gerek yok: Büyük enerji arzına rağmen itaat ve iyi niyetle ayırt edilirler. Bu tür atlar İspanyol atlı polisinde kullanılıyor: geleneksel ekipmanı tek ağızlıklı eyer ve dizgin şeklinde kullanıyorlar. Endülüs atları 3 yaşında terbiye eğitimi almaya başlıyor.
İspanya’da geleneksel bir kitle gösterisi olan binicilik boğa güreşi için atlar 6-7 yıl eğitiliyor. Boğa güreşine katılan bir atın olağanüstü çevikliğe, hızlı zekaya ve manevra kabiliyetine sahip olması gerekir. Sürücünün devamı gibi görünüyor ve onun her hareketini hassas bir şekilde anlıyor.
Endülüs atlarını koşum takımı olarak kullanırken, kural olarak “beşli” oluşur: üç at öne ve iki at arkaya yerleştirilir. İspanyol cinsinin parlak bir şekilde dekore edilmiş temsilcileri koşum takımı içinde çok etkileyici görünüyor.
Bakım ve bakım
İber cinsini tutarken, bu hayvanların özgürlük kısıtlamasına pek dayanamayacakları dikkate alınmalıdır, bu nedenle en az 9 m2 alana sahip tezgahlara yerleştirilirler. Odada bireysel tezgahlar, döner kapılar, yüksek kaliteli havalandırma bulunmalıdır. Tezgahlardaki zeminler su geçirmez hale getirilmiş, saman ve turba ile kaplanmıştır. Ahırda envanteri depolamak için bir oda, bir catering ünitesi ve bir demirhane sağladığınızdan emin olun. Durakta atların sürekli temiz havada olabilmesi için padoklar düzenlenmiştir. Ayrıca çitlerle çevrili bir çayırın veya otlatma için açıklığın olması da önemlidir.
Bir İberyalının ortalama yaşam beklentisi 25 yıldır. Atın sağlıklı ve aktif olabilmesi için temel beslenme kurallarına uymak gerekir. Günlük diyette sadece yulaf, saman, buğday ve çavdarın yanı sıra baklagiller, elma, pancar, havuç ve patates de bulunmalıdır. Yemi servis etmeden önce ata bol miktarda temiz su içirilmelidir. Yemekler kesirli, sık ve küçük porsiyonlar halinde düzenlenir. Kuru karışımlarla beslenirken porsiyon hacmi ağırlığa göre hesaplanır: 3 g ağırlık başına 100-2 kg kuru yiyecek tüketilir. Genç atlar için yemleme oranı %15 oranında artırılır.
Bir İber atının bakımında günlük temizlik, düzenli tırnak muayenesi ve at nallarının her 30-40 günde bir değiştirilmesi önemlidir. Ayrıca bazen bir at, kısa bir dinlenme için (yaklaşık yılda bir kez) at nalı olmadan dışarı çıkarılabilir.
İber ırkının kanı, Criollo, Appaloosa, American Saddle, Paso Fino, Cladruber gibi ırklar da dahil olmak üzere eyer atlarının tüm modern temsilcilerinde akmaktadır. Karakterleri, mizaçları, güzellikleri, zarafetleri, gururlu yürüyüşleri ve inanılmaz öğrenme yetenekleri nedeniyle İber atları, profesyonel at yetiştiricileri ve zengin insanlar arasında hala en değerli türlerden biri olmaya devam ediyor.
Bu sayfayı favorilerinize ekleyebilirsiniz
