Od czasu do czasu hodowcy drobiu borykają się z taką chorobą u swoich kurczaków, jak zaparcia. Jest to choroba niezakaźna, związana głównie z niewłaściwą pielęgnacją piskląt i ich nieracjonalnym żywieniem.
Pierwszymi oznakami zaparć u pierzastych zwierząt jest dziwne zachowanie. Ich apetyt gwałtownie i znacznie maleje, stają się ospałe, przygnębione. Kał u kurcząt cierpiących na zaparcia jest bardzo rzadki, bardzo twardy, czasem nawet kamienisty. Miot wychodzi z wielkim trudem, a pisklęta starają się sobie pomóc na wszelkie możliwe sposoby, krzyczą i mocno pchają.
Zaparcie odnosi się do chorób układu trawiennego. Ale znalezienie tego to tylko niewielka część. W rzeczywistości ta choroba kryje w sobie poważną patologię.
We współczesnym świecie zaparcia u kurcząt są dość rzadkie. Występują głównie w przypadku zaniku żołądka, gdy małe pierzaste zwierzęta jedzą dużo pokarmów skrobiowych lub nie jedzą żwiru z jedzeniem. Oprócz trudności z wypróżnieniami, z atrofią żołądka, ptak odczuwa pragnienie, wyczerpanie i ciągły głód.
Zaparcia można również zaobserwować, jeśli pisklęta są przegrzane lub poddane hipotermii. Innym powodem pojawienia się takiej choroby jest otyłość. W takim przypadku ruch kału w jelicie u ptaka spowalnia. Możliwe jest również, że zaparcia powstają na skutek dużego napięcia mięśni. W końcu pasożyty rozwijające się w organizmie, takie jak robaczyca, mogą wpływać na trudności w wypróżnianiu kurcząt.
Leczenie kurcząt z powodu zaparć należy rozpocząć od normalizacji stolca. Jeżeli przyczyną choroby są pasożyty, pisklętom należy podawać leki przeciwrobacze: metronidazol lub vermox. W przypadku rozstroju jelit lub atrofii żołądka, małe pierzaste zwierzęta muszą włączyć do diety żwir, pokruszone ziarno i drobno posiekane warzywa.
Najważniejsze przed rozpoczęciem leczenia jest zidentyfikowanie przyczyny wystąpienia choroby. Tylko wtedy możliwe będzie szybkie i skuteczne wyeliminowanie patologii.
Możesz dodać tę stronę do zakładek
