Çeşitin kök salması veya yeni bir çeşit yetiştirmenin zor olduğu durumlarda çekirdekten üzüm yetiştirme yöntemine başvurulur. Bu yöntemle çoğaltıldığında üzümler her zaman ebeveynlerinin özelliklerini miras almaz, ancak daha önce ifade edilmemiş yeni özellikler ve özellikler kazanır. Bu seçim sayesinde daha dayanıklı, dayanıklı ve iri çeşitler elde ediyoruz. Ve büyüme sürecinin kendisi de çok eğlenceli olabilir, çünkü son derece heyecan verici bir süreç olan kademeli büyüme ve gelişmeyi izleyebilirsiniz.
Büyümenin artıları ve eksileri
Tohumdan yetiştirilen bir bitki diğerlerinden birkaç kat daha dayanıklıdır. Dengesiz iklim koşullarına veya parazitlerin saldırılarına dayanmak çok daha kolaydır. Elbette bahçıvanlar için başka yöntemlerle çoğaltma da mümkündür, ancak tohum ekerek üreme daha etkilidir.
Başka alternatifiniz yoksa tohumdan üzüm yetiştirebilirsiniz. Yani bitkinin olumlu özellikleri artacak ama en az 4 yıl içinde ilk yumurtalığı alacaksınız.
Çalıların tüm kök sistemini sıfırdan oluşturmaya zorlanması nedeniyle bir süre beklemeniz gerekecek, tam teşekküllü bir mahsulü ancak 5 yıllık dikkatli bakımdan sonra hasat edebilirsiniz.
Üzüm meyve verecek mi?
Üzümü fidelerle dikmeyi tercih etmede önemli bir faktör, gelecekte iyi bir hasat üretebilme yetenekleridir. Bu ekim yöntemi bahçıvanlar arasında tartışmalara neden olur. Sonuç olarak iki kampa bölündüler. Bazıları böyle bir yöntemin başarısızlığını savunurken, diğerleri onu şiddetle övüyor ve en iyisi olarak kabul ediyor.
Bir tohumdan yetiştirilen bir bitkinin, çeliklerle elde edilen bir bitki kadar meyve vereceğini açıklığa kavuşturmak gerekir. Tek fark, tohumların daha dikkatli bakıma ve daha fazla zamana ihtiyaç duymasıdır.
Taştan yetişen ağaç daha yüksek özelliklere sahiptir. Meyveler çok daha büyük ve tatlıdır ve bağışıklık birkaç kat daha güçlüdür. Ancak üzümler filizlenme aşamasındayken daha fazla özen ve ilgiye ihtiyaç duyarlar. İlkbaharda etkinleşen parazitler için kolay av olma riski taşır. Bu noktada enfeksiyonu önlemek için düzenli olarak yapılması gereken kapsamlı bir muayene ve önleyici dezenfeksiyon gereklidir. Bitkiyi kurtaramadıysanız ve ciddi hasar gördüyse, bu durum meyvelerin miktarını ve kalitesini büyük ölçüde etkileyecektir.
Çeşit seçimi
Doğru çeşidi seçmek öncelikle kişisel tercihlerinize göre gelmelidir. Meyvelere neden ihtiyacınız olduğunu düşünmek önemlidir. Farklı çeşitler tat ve dayanıklılık açısından tamamen farklı özelliklere sahiptir.
Bu nedenle konserve için kullanılacak meyvelerin nitelikleri bakımından taze tüketimde kullanılanlardan farklı olduğu unutulmamalıdır.
Daha az önemli olmayan bir sonraki koşul, belirli bir çeşitliliğin doğal değişikliklere karşı direncidir. Arazinin oldukça kuru ve verimsiz olduğu, yılın büyük bölümünde sıcaklığın çok yüksek olduğu bir bölgede yaşıyorsanız kurak alanlar için tasarlanan çeşitlere dikkat etmelisiniz. Bölgeniz nemli topraklara ve bol yağışa sahipse, seçiminizi bu özelliklere göre yapmalısınız. Şiddetli soğuk genç bir bitkiyi öldürebileceğinden dona karşı direnci unutmayın. Seçtiğiniz çeşitlilik ideal olarak donla baş etmelidir. Çeşit listesi son derece geniş ve çeşitlidir. Ten renginden büyüklüğüne kadar tüm ihtiyaçlarınızı karşılayacak doğru üzümü tam anlamıyla bulacaksınız.
Malzemenin seçimi ve hazırlanması
Gerekli tohumları hazırlamak için bir demet alın, tüm yabancı maddelerden dikkatlice temizleyin ve tercihen doğal kökenli bir beze sarın. Çürük veya küf içermeyen sağlıklı örnekleri seçin. Aksi takdirde, birkaç gün sonra meyveleri atmanız gerekecektir, çünkü bunlar sızmaya başlayacak ve hoş olmayan bir nem kokusu yayacaktır. Bu tür malzemelerden tohum alamayacaksınız veya filizlenmeyecek kalitesiz malzeme hazırlayacaksınız.
Boş torbayı karanlık, kuru ve serin bir yere koyun, içeriği ölebileceğinden kavurucu güneşte bırakmayın. Kurutmanızın sonucuna periyodik olarak bakın. Meyvelerin durumundan memnun kaldıktan sonra kumaştan çıkarın ve çekirdeklerini meyvelerden ayırın. Bunu yapmak çok basittir, ancak tohumların kendisine zarar vermemek önemlidir.
Ortaya çıkan malzemeyi dikkatlice sıralayın. Siyah, kuru ve boş tohumlar ekime ve daha fazla meyve vermeye uygun değildir. Doğru bir kontrol için onları tuzlu su çözeltisine koyun. Kısır olanlar çok hızlı bir şekilde su yüzeyine çıkacaklardır.
Sonuç ve fayda olmadığından derhal onlardan kurtulmalısınız. Kalan tohumlar suya batırılır ve tabakalaşma için gönderilir.
Ana aşamalar
Üzümleri evde düzgün bir şekilde ekebilmek için birkaç basit prosedürü uygulamanız gerekir.. Tohumları evde veya apartman dairesinde çimlendirmek zor değildir, asmanın tamamen büyümesi için yeterli alan olduğundan, ortaya çıkan fideleri kırda dikmek en iyisidir.
Gerekli tohumları toplayarak başlamalısınız. Bunu yapmak için en sevdiğiniz çeşidin meyvelerini kullanabilirsiniz. Böylece ihtiyacınız olan kaynak malzeme miktarını alacaksınız. Önemli olan hasat için sağlıklı ve tamamen gelişmiş bir kaynak almaktır, ancak bundan ekim için iyi malzeme elde edersiniz.
Tabakalaşma tohumların işlenmesine ve çimlenme yüzdesinin artmasına yardımcı olacaktır. Bu prosedür sayesinde mahsul birkaç kez zenginleşecek ve çalının kendisi daha güçlü ve sağlıklı olacaktır.
Fidelerin uygun bakıma ihtiyacı vardır. Sağlıklı büyümeyi sürdürmek için sabit bir sıcaklık ve nem seviyesini korumak gerekir. Ekimden önce filizlerin dış koşullara uyum sağlaması için sertleştirilmesi gerekir.
Son adım açık toprağa nakli olacak. Üzümlerin olumsuz hava koşullarına bile dayanabilecek kadar güçlü olması gerekir.
tabakalaşma
Tabakalaşma, büyümeyi teşvik eden ve daha hızlı ortaya çıkmalarını sağlayan bir süreçtir. Tabakalaşma geçirmiş malzemenin aksine, filizlenmeyen malzeme birkaç kat daha kötüleşir, bu fenomen kendi örneğimizde gözlemlenebilir.
İşlem için nehir kumu kullanılır. Bir pişirme kabına yıkanmalı ve eşit şekilde dağıtılmalıdır. Büyük bir demir tava kullanılması tavsiye edilir. Sterilize etmek için fırına koyun. Daha sonra soğumaya bırakın ve bir elekten geçirin, böylece tüm büyük parçacıklardan ve döküntü topaklarından kurtulursunuz.
Bitmiş alt tabakayı kutuya dökün. Tohumları kumla serpin ve tarım filmi veya camla örtün. Nehir kumunuz yoksa kuru yosun kullanabilirsiniz. Benzer antiseptik özelliklere sahiptir ve tohumların verimliliğini artırmanıza olanak tanır. Bu nedenle değerli bir alternatif olarak hizmet edecektir.
Bundan sonra kabı birkaç ay boyunca serin bir yere koyun. Bodrum, buzdolabı, balkon veya teras olabilir. Küflenmeyi önlemek için tohumları periyodik olarak kontrol edin. Bu çok nadir olmasına rağmen, bunun olmasını önlemek için odanın kuru olması ve neme erişimi olmaması gerekir.
Fide bakımı
Tohumlar tüm aşamaları geçtikten sonra sıra ayrı kaplara ekime gelir. Veya bunları ortak bir kaba koyabilirsiniz ancak aralarında 5 santimetre mesafe olması gerekir. Büyüme sırasında filizlerin birbirine müdahale etmesi nedeniyle bu mesafenin ihlal edilmesi önerilmez.
Kapların dibine küçük çakıl taşları dökün. Daha sonra önceden hazırlanmış araziyi ekleyin. Kara toprak ve kumdan oluşur. Nemi koruyacak ve bitkilerin solmasını önleyecektir.
Tohumların gömülmesi sığdır, sadece 1 cm yeterlidir. Daha sonra sabit bir sıcaklık ve nem sağlayın. Filizler dış ortamdaki herhangi bir değişikliğe keskin tepki verir.
İlkbaharda bitkinin sertleşmesi için fidanları temiz havaya çıkarmak gerekir. Saksı 20 dakikadan fazla dışarıda bırakılmaz, aksi takdirde bitkinin donma riski vardır.
Açık zemine iniş
Ekimden önce verimli toprak hazırlamak gerekir. Kara toprağa bir miktar kum ve gübre eklenmesi tavsiye edilir.. Mineral veya organik olabilirler. Hazırlanan toprağı, tohumları ekeceğiniz geniş bir tencereye dökün. Delikler arasında mesafe bırakın. Bir tencerede 3-4’ten fazla tohumun tutulması, ileride birbirlerine müdahale edecekleri için istenmez. Ekimden sonra toprağı suyla iyice nemlendirin, ancak aşırıya kaçmayın çünkü çürüme veya küf tohumlara saldıracaktır. Filizlerin bahar sonuna kadar evde tutulması gerekir, aksi takdirde asma çeşitli mikroorganizmalardan etkilenecektir.
Yetişen filizler don tehlikesinin olmadığı Mayıs ayının sonunda dışarıya çıkarılır. Yaz aylarında, bitki birkaç metreye kadar büyümeyi önemli ölçüde uzatmayı başarıyor. Sonbaharın başlamasıyla birlikte üzümler açık toprağa ekilir. Kırılgan kök sistemine zarar verme riskiniz olduğundan, bu çok dikkatli yapılmalıdır. Sadece sağlıklı ve güçlendirilmiş çalılar dikmeye değer. Olasılığı yüksek olan hastalıklı bir bitki kışı yaşayamayacak ve ölecektir. Transplantasyondan önce sertleşme, bitkinin kök salamayacağı zorunlu bir süreçtir.
Bu sayfayı favorilerinize ekleyebilirsiniz
