Estonya atları, Estonya’daki yalnızca yerel birkaç ırktan biridir. Hayvanın yetiştirilmesi sırasında diğer at çeşitleriyle melezlenmedi, bu nedenle yetiştiriciler canlıların orijinal karakteristik özelliklerinin çoğunu korumayı başardılar. Dahası, ortaya çıkan tür oldukça yüksek değere sahipti ve bu da Vyatka ve Tori dahil diğer birçok türün geliştirilmesinde kullanılmasının nedeniydi.
Estonya atı
Menşei
Estonya cinsinin yetiştirilmesine ilişkin ilk gerçekler, ünlü Tori damızlık çiftliğinin düzenlendiği 1356 yılına kadar uzanıyor. Oluşturulan organizasyon, yerel soylu at soylarının yetiştirilmesiyle uğraşıyordu ve ilk başta yetiştiriciler, tarımda önemli bir yardımcı olacak büyük, güçlü ve dayanıklı hayvanlar elde etmeye odaklandı.
Bu hedefe ulaşmak için Estonya atlarının ana hattına daha geniş çeşitlilikte kan eklendi. Sonuç olarak yetiştiriciler, temsilcileri güçleriyle ayırt edilen ve uzun süre pulluk veya araba çekebilen gelişmiş bir cins çizgisi elde etmeyi başardılar. Bu tür aygırlar, Avrupa çapındaki sergilerde defalarca birinci sırada yer aldı ve kısraklar genellikle diğer cinsleri, özellikle de Tori’yi geliştirmek için kullanıldı.
Teknolojinin kademeli olarak gelişmesi, arazi işleme teknolojileri, kaliteli yolların ortaya çıkmasıyla birlikte Estonya atının popülaritesi azalmaya başladı. Durumu düzeltmek için yetiştiriciler, cinsi hafif taslak ve yarış atlarıyla çaprazladılar, ancak bu istenen etkiyi vermedi ve yavaş yavaş çeşitliliğin yerini toplumun ihtiyaçlarına daha uygun diğer cinsler aldı.
Bugüne kadar 50’den fazla Estonya atı başı korunmuştur ve üç ada üremenin ana yeri olmaya devam etmektedir: Muhu, Saarema ve Hiiumaa. Ülkenin çoğunun bulunduğu kıtada, cins hattının temsilcileri artık yetiştirilmiyor.
Dış görünüş
Estonya atları oldukça mütevazı boyutlarıyla diğer atlardan ayrılırken, aygır ve kısrakların büyümesi aslında aynı olup 141-143 cm’dir. Aygırın eğik gövdesi 147 cm, kısrağınki ise 149 cm’dir.
Hayvanın ana dış özellikleri şunları içerir:
- özellikle bel bölgesinde iyi gelişmiş kaslar;
- güçlü kaba fizik;
- belirgin bir krupiye sahip düz bir sırt;
- geniş göğüs;
- orta uzunlukta kalın boyun;
- düzgün profilli ve geniş alınlı küçük bir kafa;
- gelişmiş bağları ve güçlü bir toynağı olan kısa uzuvlar;
- kısa yele;
- yüksek ayarlanmış kuyruk.
Atların rengi ağırlıklı olarak defne ve gridir.
Bu tür atların saç rengi ağırlıklı olarak defne ve gridir, daha az yaygın olanı ise bülbül, kırmızı ve ten rengi cinsin temsilcileridir.
Başvuru
Estonya cins hattının ana avantajları arasında şunlar yer almaktadır:
- hayvanın sakin, dost canlısı eğilimi;
- gözaltı koşullarının iddiasızlığı;
- artan taslak ve genel dayanıklılık;
- güçlü yönleri geliştirdi.
Atın son iki parametresi özellikle dikkat çekicidir. Sağlıklı bir hayvan, 9 ton ağırlığındaki bir yükü 200 metreden fazla bir mesafeye çekebilmektedir. Estonyalı atların 50 kg’lık bir çekme kuvveti ile 2 km’lik mesafeyi süratli bir şekilde aşarak kırdığı rekor süre sadece 6 dakika 25 saniyeydi. Bu tür rekorları kırmak, diğer pek çok taslak ırkın gücünün ötesindedir.
Önemli çalışma nitelikleri ve kapsamlı avantajları nedeniyle atlar aşağıdaki alanlarda popülerdir:
- ata binmek;
- binicilik çocuk sporları;
- tarımda hafif işler;
- çeşitli sergiler ve yarışmalar;
- binicilik turizmi.
Referans. Ayrıca Estonya atları yetiştirme çalışmalarında sürekli olarak kullanılmaktadır. Midilli sınıfında yeni cins hatların yetiştirilmesi açısından popülerdirler. Cins bazında Tori ve Vyatka ırkları yetiştirildi ve şimdi Ob atlarının restorasyonu sürüyor.
Estonyalı cins
Estonya at ırkı, piyasaya sürülmesinden bu yana yerel yetiştiriciler arasında popüler olmuştur. Hayvan, yüksek gücü ve dayanıklılığı nedeniyle tarlalarda ve çiftliklerde zorlu çalışmayla kolayca başa çıktı, ancak ülkede teknoloji ve altyapının gelişmesiyle birlikte cins sayısı hızla düştü ve modern gerçekliklerde yalnızca bir tür içerir. birkaç düzine hayvan. Ancak buna rağmen pek çok meraklı hala bu tür atları yetiştiriyor ve soy kitaplarını yeni isimlerle dolduruyor.
Bu sayfayı favorilerinize ekleyebilirsiniz
