Defne atı

Bir atın defne rengi en yaygın olanlardan biridir. Bu renge sahip hayvanlar hemen hemen tüm cinslerde bulunur. Ayrıca yetiştiricilerin uzun zamandır takdir ettiği defne rengi atlardı. Diğer renklere sahip atlardan çok daha hızlı ve dayanıklı olduklarına inanılmaktadır ancak bu renklenme birkaç farklı varyasyonda meydana geldiğinden her birinin karakteristik özelliklerinin daha ayrıntılı olarak ele alınması gerekir.

Defne at rengi

Takım elbisenin adı nereden geldi?

Yerli edebi eserlerde “defne atı” ismi çok uzun zamandır karşımıza çıkmaktadır. Düzyazıda, şiirde, halk ve yazar şarkılarında bulunur ama aynı zamanda o kadar güvenilirdir ki “bay” isminin nereden geldiği bilinmemektedir.

Teorilerden birinin destekçileri bu kelimenin orijinalinin Rusça olmadığını savunuyor. Atlarla ilgili diğer birçok terim gibi bunun da Türk dilinden geldiğine inanıyorlar. Böyle bir hipotez oldukça olasıdır çünkü kaura, savras, bulan ve diğer bazı renklerin adı da Türk dilinden gelmektedir.

Başka bir varsayıma göre, hayvanın rengine ilişkin böyle bir açıklama, köklerini eski Rusça “ezmek” kelimesinden alıyor. Atalarımız ateş yakma prosedürünü böyle çağırdılar. Üstelik defne takımının bireysel takımlarına dikkatlice bakarsanız, böyle bir isim atın görünümüyle oldukça tutarlıdır. Koyu parlaklığa sahip kahverengi yün gerçekten yanmış oduna benziyor.

Bu ismin Avrupa dillerindeki bazı kelimelerle belli bir benzerliği vardır. Üstelik her biri yanmaya, dumana, yanan bir şeye karşı bir tutumu ima ediyor. Benzer sözcükler eski Yunancada olduğu gibi Latincede de bulunmuştur. Ancak yine de “körfez” teriminin kökeni hakkında kesin bir şey söylemek mümkün değil.

Renk ve karakter ilişkisi

Eski zamanlarda bile Araplar, bir atın renginin sadece görünüşünü değil aynı zamanda çalışma niteliklerini, fiziksel yeteneklerini ve karakter özelliklerini de belirlediğini fark ettiler. Üstelik özellikle defne aygırlarına ve kısraklara çok değer veriyorlardı. Ve gelecekte bu ifade defalarca doğrulandı, çünkü binicilik sporunun gelişmesiyle birlikte yarış şampiyonlarının çoğu böyle bir takıma aitti.

Dünyanın dört bir yanından at uzmanları, defne atlarına onları diğer renkteki hayvanlardan ayıran geniş bir erdem listesi bahşediyor. Bunlar şunları içerir:

• yüksek dayanıklılık;
• güçlü anayasa;
• kıskanılacak hız;
• canlı ama dengeli bir karakter.

Defne atlarının renklendirilmesi

Pek çok yetiştirici, bu tür atlarla baş etmenin, daha küskün, asi ve saldırgan olduğu düşünülen kuzgunlarla uğraşmaktan çok daha kolay olduğunu iddia ediyor.

Renk açıklaması

Daha önce de belirtildiği gibi, defne rengi ana renklerden biridir. İnsan müdahalesi olmadan doğal koşullarda yaratılmıştır. Bu elbise aşağıdaki karakteristik özellikleri üstlenir:

• Atın gövdesi, başı, boynu ve bacaklarının diz eklemine kadar boyandığı hakim renk, çeşitli tonlarda kahverengidir. Burada hem açık kahverengi, hem de neredeyse kırmızı ve neredeyse siyah tonlara izin veriliyor. Yün üzerindeki yanma etkisi, ana kürkte siyah tüylerin bulunmasıyla sağlanır.
• Yeni doğan tayların derisi pembe renktedir ancak hayvan yaşlandıkça griye döner.
• Atın yelesi, kuyruğu ve kulakları siyaha boyanmıştır. Diz altındaki uzuvlar aynı renktedir.
• Gözler genellikle kahverengidir.

Referans. Defne takımının temel özelliklerinden biri de renklerde yanıkların bulunmasıdır. Koyu renk tonu genel renge özel bir gösteriş verir.

Defne takım elbise çeşitleri

Atların defne renginin genel özellikleri açıkça tanımlanmış olmasına rağmen, böyle bir takım elbise bir takım püf noktalarını akla getirmektedir. Her biri kendi özelliklerini içerir. Üstelik bazı durumlarda kıyafet standarttan o kadar farklı olabiliyor ki, uygun deneyim olmadan bir hayvanın defne kıyafetine ait olup olmadığını belirlemek son derece zorlaşıyor.

ışık bölmesi

Bu numara, açık kahverengi rengin hakim olduğunu gösteriyor. Ayrıca özellikler şunları içerir:

• yelede, başta ve kuyrukta daha açık bir saç tonu;
• dudak ve göz çevresinde hafif lekelerin varlığı;
• hayvanın omurgası boyunca uzanan koyu, neredeyse siyah bir kuşak;
• Zebroid bacaklar.

Renkli olarak sarımsı ten rengi izler bazen kasık bölgesinde ve kalçalarda izlenir.

Genel olarak, özel bir renk tonu nedeniyle, böyle bir takım elbise genellikle koyu renkli bir bulanla karıştırılır, ancak aslında bununla hiçbir ilgisi yoktur.

karanlık körfez

Adından da anlaşılacağı üzere renklerde koyu tonlar hakimdir. Atın gövdesi, yelesi ve kuyruğu neredeyse siyahtır. Bu bakımdan bu renk sıklıkla siyahla karıştırılır. Bacaklar, boyun, baş ve kalça koyu kahverengidir, bu da siyah renkten temel farktır.

Yanmak böyle bir yetenek anlamına gelmez. Bu an, koyu defne atlarını karakovdan ayırmayı kolaylaştırır.

Kiraz

Bu renk, diğer renkler arasında en muhteşem olanlardan biri olarak kabul edilir. Üzerinde kırmızı veya kiraz tonunun açıkça ifade edildiği parlak kahverengi veya kızıl saç rengini akla getirir. Dışarıdan bakıldığında hayvanın kürkünün gerçekten kırmızı renkte olduğu görülüyor.

Defne atlarının kiraz rengi

Sadece hayvanın uzuvları genel kiraz renginden farklıdır. Atın diz ekleminin altındaki bacakları kahverengiye boyanmıştır ve bazen hafif gri bir saçla desteklenir.

Geyik körfezi

Bu takımın temsilcileri renk bakımından vahşi geyiklere benzer. Kalçaları ve üst sırtları kahverenginin daha koyu tonlarını akla getiriyor. Mideye ve başa doğru yaklaşıldığında kürk gözle görülür şekilde parlar.

Sırtın yanı sıra yele, kuyruk ve diz altındaki bacaklar karanlık kalır.

kestane

Bu rengin özellikle yetiştiriciler arasında popüler olduğu düşünülmektedir. Elbisenin tüm karakteristik özelliklerini en açık şekilde ifade eder. Bu tür hayvanlarda ana renk koyu kahverengidir, koyu alanlar ise vücuda eşit şekilde dağılarak ana renge sorunsuz bir şekilde dönüşür. Dıştan küle benziyorlar.

Bu renk özellikle güneş ışığına maruz kaldığında etkileyici görünüyor.

Karakova

Karak kıyafeti neredeyse karanlık körfezi tekrarlıyor. Tek fark, karak atlarının kasık bölgesinde, uyluk içlerinde ve ayrıca namluda açık ten rengi izlerin bulunmasıdır.

Podlasaya

Az tüylü bir hayvan söz konusu olduğunda, kürkünün çoğu parlak kahverengi bir rengi akla getirir. Aynı zamanda kasık, ağız ve sıklıkla kalça bölgesinde büyük, açık ten rengi izler vardır. Tüylü atlar yetiştiriciler tarafından da oldukça değerlidir, çünkü bu renkten sorumlu genin ifadesi oldukça nadirdir.

Altın

Altın tonu, altın rengine sahip açık kırmızı, neredeyse sarı bir rengi çağrıştırıyor. Böyle bir renklendirme oldukça nadirdir.

Körfez Atının Altın Hesabı

Defne atlarının popülaritesi

Antik çağlardan beri, at yetiştirmeyle uğraşan farklı halklar, dof atlarının en verimli ve olağanüstü fiziksel özelliklere sahip olduğuna inanmışlardır. Ayrıca Arap yetiştiriciler bu renge sahip hayvanların mizacının diğer renklerle karşılaştırıldığında uysal ve sakin olduğunu iddia etmektedir.

Bu bakımdan atların defne rengi açık ara en yaygın olanıdır. Hemen hemen her cins hattında bu renge sahip temsilciler vardır. Ayrıca hayvanların gösterişli görünümleri de dikkat çekmekte, bu da rengin yaygınlaşmasına ve dof atlarının çeşitli alanlarda kullanılmasına katkı sağlamaktadır.

Takım elbise içerisinde ise kahverenginin koyu tonlarının hakim olduğu bahaneler daha çok karşımıza çıkıyor. Açık rengin temsilcileri daha az sayıdadır.

İlginç gerçekler

Atların defne renginin spesifik tonunun büyük ölçüde mevsime bağlı olduğunu belirtmekte fayda var. Yaz sıcağında saçlar güneşte yanar ve bunun sonucunda bir veya iki ton parlar. Ayrıca yaz aylarında saç çizgisinin parlaklığı da kısmen kaybolduğu için daha mat görünür. Kış aylarında saçların rengi ve parlaklığı normale döner.

Sıcak mevsimde yünün kalitesini kısmen koruyabilirsiniz. Bunu yapmak için, hayvanların günün büyük bölümünde gölgede tutulması ve atın doğrudan güneş ışığına maruz kaldığı sürenin en aza indirilmesi gerekir.

Bir başka ilginç gerçek de, elmaların doru atların vücudunda görünebilmesidir. Kural olarak bu, yetiştiricinin aygır veya kısrağı tutmak ve beslemek için uygun koşulları organize etmesi durumunda gerçekleşir. Ancak bu özellik tüm hayvanlarda görülmez.

Olumlu tarafı, doru atları spor sahasında da kendini gösterdi. Binicilik sporunun ayrı bir disiplin olarak doğuşundan bu yana yarışlarda madalya kazananların ve şampiyonların çoğu kör oldu. Bu, bugün bile birçok ünlü sporcunun bu renkteki atları çift olarak seçmesine katkıda bulundu.

Tabii ki, bu takımın atlarının yüksek popülaritesi, onlara karşılık gelen fiyatı belirliyor. Müzayedelerde iyi bir soyağacına sahip seçkin aygırların maliyetinin milyonlarca dolar olduğu tahmin ediliyor.

Bir defne atının bakımı nasıl yapılır?

Doru atının sağlığı, muhteşem görünümü ve performansı büyük ölçüde uygun bakımın sonucudur. Dahası, dof atı tutmanın herhangi bir bireysel özelliğini ima etmezler. Onları yetiştirirken aşağıdakileri içeren genel noktaları gözlemlemek yeterlidir:

• hayvanı bir tepe üzerinde bulunan kuru ve sıcak bir ahırda tutmak;
• odadaki taslakların tamamen hariç tutulması;
• ata, hacmi her 100 kg hayvan ağırlığı için 10 litre oranında hesaplanan yeterli miktarda temiz içme suyu sağlamak;
• haftada bir kez fırçalamayı, düzeltmeyi (gerekirse), yıkamayı ve 3-4 dakika suda bekletmeyi içeren uygun tırnak bakımının uygulanması;
• Yüksek seslerin, monoton gürültünün, sürünün bulunduğu yere yakın ani hareketlerin en aza indirilmesi.

Önemli! Beslenmeye özellikle dikkat edin. Atın beslenmesi vitaminler, mineraller ve besin maddeleri açısından mümkün olduğunca çeşitli ve dengeli olmalıdır.

Hayvanın ana menüsü şunları içermelidir:

• saman;
• tahıllar (çoğunlukla yulaf) ve sert kabuklu yemişler;
• çeşitli sebzeler;
• küçük miktarlarda meyveler;
• tuz, kemik unu, tebeşir şeklinde mineral takviyeleri.

Bu tür yemleri toplarken nem etkisi altında zamanla bozulmamalarına dikkat etmelisiniz. Konsantreler, sebzeler veya saman çürümüş veya küflenmişse, bu tür yiyecekler derhal atılır. Atlara yedirmek kesinlikle yasaktır.

Defne takımının atları dışarıdan son derece etkileyici görünüyor. Kahverenginin çeşitli tonlarının ve koyu renk tonlarının kombinasyonu birbirini mükemmel şekilde tamamlayarak benzersiz bir kontrast oluşturur. Atın muhteşem görünümünü korumak ve sağlığını korumak için, bu tür canlıları beslemek ve beslemek için temel kurallara sıkı sıkıya uymak gerekir.