Dictiokauloza u bydła - Farmer-online -

Różne choroby związane z zakażeniem organizmu pasożytami są dość powszechne w gospodarstwach hodowlanych. Są szczególnie niebezpieczne dla młodych cieląt, ponieważ rozwijający się robak może nieodwracalnie zmniejszyć przyszłą produktywność i tempo wzrostu zwierzęcia. Jedną z takich chorób jest dyktyokauloza bydła, która powoduje poważne zaburzenia w funkcjonowaniu narządów oddechowych, a w niektórych przypadkach może spowodować śmierć cielęcia.

Cielę po leczeniu dyktyokaulozy

Co to jest dyktyokauloza?

Dictyocaulosis (Dictyocaulosis) to choroba pasożytnicza dotykająca wiele gatunków roślinożerców. Powodujące to robaki atakują tchawicę i oskrzela. Jednocześnie zapalenie oskrzeli rozwija się szybko, przekształcając się w zapalenie płuc.

Najczęściej ogniska choroby można prześledzić u młodych zwierząt gospodarskich w gospodarstwie. Ponadto częstotliwość występowania ognisk choroby zależy bezpośrednio od klimatu regionu. W północnej i środkowej części Federacji Rosyjskiej przypadki tej choroby są dość powszechne. W południowych regionach o ciepłym klimacie odnotowuje się tylko pojedyncze ogniska choroby.

Czynnik sprawczy

Dictyocaulosis u bydła wywołuje specjalny rodzaj glisty zwany Dictyocaulus viviparus. Jest to biały nicień, którego długość może wynosić od 3 do 5 cm. Czynnik sprawczy choroby jest zlokalizowany w tchawicy i oskrzelach.

Cały proces rozwoju pasożyta zachodzi bez zmiany żywiciela. Robiąc to, przechodzi przez następujące kroki:

Robak rozwija się w narządach oddechowych bydła i po osiągnięciu pewnego wieku składa w nich jaja.
Z biegiem czasu, ze względu na wytwarzanie dużej ilości wysięku w płucach i oskrzelach, krowa zaczyna kaszleć. W związku z tym śluz wraz z jajami jest transportowany do jamy ustnej zwierzęcia.
Stąd jeszcze nie wyklute larwy przedostają się do jelit, gdzie następuje ich resztkowe dojrzewanie.
Ponadto larwy wraz z odchodami są uwalniane do środowiska zewnętrznego. Tutaj, w temperaturze 10-28 stopni, larwy przechodzą dwa linienia w ciągu 3-5 dni i przechodzą w etap gotowości do ponownej infekcji. W tej postaci mogą żyć w środowisku zewnętrznym przez 2 miesiące, skąd następnie przedostają się do organizmu zwierząt gospodarskich.

Dictyocaulus viviparus

Sposoby infekcji

Głównym źródłem zakażenia jest zakażone zwierzę. Pasożyty przedostają się do środowiska zewnętrznego wraz z kałem. Na pastwiskach takie odchody są zmywane przez deszcz, który uwalnia larwy i przenosi je z wodą na duży obszar. Wielu badaczy potwierdza również, że w stadium larwalnym robak jest w stanie samodzielnie poruszać się na odległość do 50 cm.

Istnieje teoria, że różne owady, dla których odchody są jednym z rodzajów pożywienia, przyczyniają się do rozprzestrzeniania się inwazyjnej formy nicienia. Ale to założenie nie zostało ostatecznie udowodnione.

Cielęta zarażają się larwami głównie podczas jedzenia zielonki. Może to mieć miejsce zarówno bezpośrednio na pastwisku, jak i podczas karmienia zwierząt gospodarskich trawą w oborze. Ponadto robaki można znaleźć w dużych ilościach w kałużach łąkowych i brudnych zbiornikach wodnych.

Proces infekcji przebiega w następującej kolejności:

Larwa w stadium inwazyjnym po połknięciu przez krowę dostaje się do jelit.
Tutaj patogen wgryza się w tkanki znajdujące się pod błoną śluzową jelit i dalej do naczyń krwionośnych.
Wraz z krwią larwy przedostają się przez wątrobę, serce i płuca do oskrzeli.
W oskrzelach pasożyt osiedla się i rośnie aż do osiągnięcia dojrzałości płciowej. Następnie cały proces się powtarza.

Do zarażenia bydła dochodzi głównie latem podczas wypasu. Silny spadek temperatury od późnej jesieni do wczesnej wiosny powoduje zniszczenie wszystkich larw pozostających na pastwiskach i można go ponownie wykorzystać w następnym roku.

Zakażenie występuje częściej podczas wypasu

Warto zauważyć, że robaki mogą żyć w ciele zwierzęcia od 1,5 miesiąca do 1 roku. Wraz z nadejściem jesieni samice nicieni przestają składać jaja, ale pozostają one żywe, pozostając w węzłach chłonnych krów. Wiosną odporność organizmu zwierząt gospodarskich może spaść z powodu naruszenia warunków utrzymania zwierząt. W tym czasie pasożyt ponownie się budzi i przenosi do płuc.

Objawy

Dyktiokauloza u młodych cieląt jest bardziej ostra, ale u dorosłych objawy kliniczne są dobrze wyrażone. Ogólnie rzecz biorąc, stan zwierząt gospodarskich i nasilenie objawów zależą od stopnia zakażenia zwierzęcia.

W przypadku zwiększonej koncentracji robaków w organizmie cielę szybko traci na wadze, rozwija się anemia, skóra klatki piersiowej i nóg pokrywa się obrzękiem. Przy średnim stopniu inwazji choroba staje się przewlekła. Stan zdrowia krowy nie jest tak trudny, ale często występują zmiany w normalnym i bolesnym stanie. Przy minimalnej liczbie nicieni w organizmie choroba może przebiegać w sposób utajony.

Do ogólnych objawów klinicznych charakterystycznych dla dyktyokaulozy należą:

ogólna depresja zwierzęcia, która objawia się gwałtownym spadkiem aktywności i brakiem zainteresowania otaczającymi bodźcami;
brak apetytu;
biegunka;
w ciągu 2 tygodni rozwija się łagodny kaszel, który stopniowo nasila się i ostatecznie przechodzi bardziej boleśnie;
zwiększone oddychanie;
słuchając klatki piersiowej zwierzęcia, świszczący oddech i trzeszczenie są wyraźnie słyszalne;
z jamy nosowej uwalniana jest duża ilość wydzieliny śluzowej;
temperatura ciała może wahać się w granicach 39-41 stopni.

Chore cielę w kwarantannie

W szczególnie ciężkich przypadkach chorobę uzupełnia szereg następujących objawów:

zwierzę przewraca się na bok, leży bez ruchu i w ogóle nie reaguje na to, co dzieje się wokół;
silny kaszel, który objawia się długotrwałymi bolesnymi atakami;
usta są stale otwarte;
ciężki oddech ze świszczącym oddechem;
piana w dużych ilościach z ust.

Z reguły taki przebieg choroby szybko kończy się śmiercią krowy, której przyczyną jest uduszenie. Ponadto często porażka oskrzeli prowadzi do odoskrzelowego zapalenia płuc i rozedmy płuc.

Warto zauważyć, że dyktyokauloza znacznie osłabia organizm zwierzęcia. Prowadzi to do tego, że na tle pierwszej choroby robaków rozwija się szereg chorób wtórnych, spowodowanych rozwojem patogennej mikroflory lub wirusów.

Uwaga! Również w przypadku utajonego przebiegu choroby zwierzę może po prostu pełnić rolę nosiciela wirusa i rozsiewacza choroby. Jednak w przypadku pogorszenia warunków przetrzymywania zwierząt i spadku odporności choroba szybko przechodzi w ostrą postać.

Diagnostyka

Rozpoznanie dyktyokaulozy u bydła jest niezwykle trudne ze względu na fakt, że objawy kliniczne choroby są podobne do wielu innych chorób narządów oddechowych. Nawet obecność dictyocaulusów w oskrzelach nie pozwala na postawienie diagnozy szczątkowej, ponieważ mogą nie być przyczyną, a jedynie czynnikiem zaostrzającym główne uszkodzenie płuc. W tym przypadku brane są pod uwagę badania laboratoryjne, analiza objawów klinicznych, zmian patologicznych i wykluczenie podobnych chorób.

Do badań laboratoryjnych pobiera się kał zakażonego zwierzęcia. Najczęściej usuwa się go z odbytu zwierząt gospodarskich, jednak w niektórych przypadkach dopuszcza się zbieranie nieświeżych odchodów (ale nie później niż 8 godzin po uwolnieniu do środowiska zewnętrznego). Najważniejsze w tym przypadku jest wzięcie pod uwagę cech fizjologicznego rozwoju robaka, które pomogą go wyizolować i odróżnić od innych możliwych patogenów.

Badanie materiału odbywa się za pomocą mikroskopii lub metody Bermana. Często stosowana jest również larwoskopia, w której celem asystenta laboratoryjnego jest wykrycie jaj robaków pasożytniczych. Metoda ta nie sprawdza się jedynie w okresie jesienno-zimowym, kiedy samice nicieni przestają składać jaja.

Badania laboratoryjne

Jeśli chodzi o charakterystyczne zmiany patologiczne, obejmują one:

niedokrwistość błon śluzowych jamy ustnej i nosa;
wyraźne oznaki wyczerpania organizmu;
płuca znacznie powiększone i szare;
węzły chłonne w oskrzelach, znacznie powiększone;
duża ilość płynu zgromadzona w oskrzelach i tchawicy, w której śledzone są białe nicienie;
liczne czopy śluzowe w oskrzelach;
wskazać krwotoki w jelicie;
powiększone serce.

Ponadto podczas otwierania klatki piersiowej martwego bydła można wykryć oznaki nieżytu lub ropnego zapalenia płuc.

W przypadku diagnostyki różnicowej wyklucza się przede wszystkim zapalenie płuc spowodowane innymi przyczynami. Tak więc, jeśli przyczyną stanu zapalnego są złe warunki przetrzymywania, wówczas główne zmiany chorobowe koncentrują się w przednich płatach narządu. W przypadku zapalenia płuc o charakterze pasożytniczym proces zapalny jest zlokalizowany w płatach tylnych. Według charakterystycznych kryteriów należy wykluczyć z listy salmonellozę, zapalenie oskrzeli, węgorczycę i szereg innych chorób.

Leczenie

Pierwszą rzeczą do zrobienia w leczeniu dyktyokaulozy jest wyeliminowanie przyczyny choroby – nicieni pasożytujących w oskrzelach i tchawicy. Najczęstszym sposobem ich inaktywacji jest roztwór krystalicznego jodu. Jest przygotowany według następującego schematu:

Objętość krystalicznego jodu rozcieńcza się w 1,5 objętości jodku potasu z dodatkiem niewielkiej ilości wody. Odbywa się to wyłącznie w ciemnych naczyniach o grubych ściankach.
Następnie do mieszaniny wlewa się wodę destylowaną w stosunku 1500 do 1.
Powstałą kompozycję ogrzewa się do temperatury 27-30 stopni.

Roztwór ten przygotowuje się bezpośrednio przed użyciem. W tym przypadku wstrzykuje się go bezpośrednio do tchawicy za pomocą strzykawki. Miejsce wstrzyknięcia przed samym zabiegiem jest dokładnie odcinane i dezynfekowane alkoholem. Wstrzyknięcie należy wykonać tak ostrożnie, jak to możliwe, aby nie wywołać reakcji kaszlowej u krowy.

Aby przygotowany preparat trafił dokładnie w miejsce robaków, cielę układa się na grzbiecie pod niewielkim kątem. Przybliżona dawka roztworu dla osoby poniżej pierwszego roku życia wynosi 80 ml. W przypadku zwierząt jednorocznych stawka wzrasta do 130 ml. Przebieg leczenia to dwa zastrzyki.

Warto jednak zauważyć, że dziś taki lek do odrobaczania zwierząt gospodarskich jest stosowany dość rzadko. Najczęściej używane w tym celu:

Loxuran (40% roztwór). Produkt jest sterylizowany i wstrzykiwany pod skórę zwierzęcia. Jedna dawka to 1,25 ml na każde 10 kg masy ciała. Procedurę powtarza się drugi raz dziennie po pierwszym.
Strona nurkowa. Trzy saszetki produktu rozcieńcza się w 750 ml przegotowanej wody. Powstałą mieszaninę gotuje się przez około 5 minut. Dawka leku wynosi 1,5 ml na 10 kg żywej wagi.
Cytrynian ditrazyny (25% roztwór w wodzie). Po sterylizacji lek wstrzykuje się pod skórę cielęcia w dawce 2 ml na 10 kg masy ciała. Zastrzyki wykonuje się raz dziennie przez pierwsze dwa dni, a następnie kolejny zastrzyk z przerwą dziennie.

Cytrynian ditrazyny jest skuteczny w leczeniu chorób

Spośród dobrze znanych leków zagranicznych często stosuje się Fenbendazol i Ovitgelm. Stosuje się je zgodnie z instrukcją załączoną do leku.

W przypadkach, gdy w procesie pasożytowania nicieni rozwinęło się już zapalenie płuc lub odoskrzelowe zapalenie płuc, powikłania te leczy się przed rozpoczęciem odrobaczania. Dobre działanie daje Novarsenol lub Rivanol. Wynik można również osiągnąć, karmiąc zwierzę 0,5 g streptocydu. Przebieg leczenia wynosi 3 dni. Lek podaje się krowie trzy razy dziennie.

Przed rozpoczęciem leczenia zakażone zwierzę należy przenieść do oddzielnego, suchego i ciepłego pomieszczenia bez przeciągów. Jednocześnie maszyna, w której trzymana była krowa, jest dokładnie czyszczona z odchodów i resztek jedzenia.

Uwaga! Po zakończeniu odrobaczania w nowym miejscu bydło przetrzymuje się w nim przez kolejne 6 dni. Jednocześnie cały obornik, który…